Η τυφλή ηθοποιός, Νας Καμπανέλα, το 2016 υποδύθηκε μια τυφλή έγκυο γυναίκα, που γέννησε ένα υγιέστατο μωρό μπροστά στα μάτια χιλιάδων τηλεθεατών και επτά χρόνια αργότερα, περιμένει στην πραγματική της ζωή, το πρώτο της παιδί.
Όπως υπογράμμισε «ήταν ο πρώτος ρόλος της ζωής μου και όλοι είχαν πέσει επάνω μου να με βοηθήσουν να τον φέρω εις πέρας. Η στιγμή της γέννας ήταν έντονη, αλλά και αστεία μαζί, ενώ οι δικοί μου δεν εκτίμησαν και τόσο την υποκριτική μου στη συγκεκριμένη σκηνή. Η μαμά που έπαιζα έπρεπε να δείχνει εκστασιασμένη, όχι μόνο για τη γέννηση του παιδιού της, αλλά και για το γεγονός ότι δεν είχε κληρονομήσει την αναπηρία της».
Και προσθέτει η τυφλή ηθοποιός «μέχρι τότε δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι μπορεί να μου συμβεί κάτι τέτοιο, όταν θα γινόμουν κι εγώ μαμά. Ήταν απλώς ένας υπερβολικός δραματικός ρόλος, αλλά με είχε επηρεάσει πάρα πολύ. Από τη μία δεν ένιωθα μειονεκτικά, λόγω της εκ γενετής αναπηρίας μου. Από την άλλη, δεν ήμουν σίγουρη ότι μπορούσα να αντέξω να την κληρονομήσει το παιδί μου».
Παρόλο που η Νας έχει αντιμετωπίσει κατάματα την αναπηρία της, φοβόταν στη σκέψη ότι το παιδί της θα γεννηθεί κι εκείνο τυφλό, με αποτέλεσμα να της γεννηθούν ένα σωρό ερωτηματικά, όπως θα ήταν το ίδιο καλή μαμά τώρα, όπως αν είχε το φως της; Θα άντεχε ο σύζυγός της την αυξημένη πίεση ως γονιός; Θα έμενε το παιδί της πίσω επειδή εκείνη δεν θα μπορούσε να είναι δίπλα του στο κάθε τι; Θα μπορούσε να ανταπεξέλθει σ’ αυτήν την νέα πρόκληση της ζωής της που παράλληλα είναι και η πιο σημαντική;
Για την εποκοινωνία που είχε με άλλους γονείς, επεσήμανε «μετά από εκείνη την τηλεοπτική εμφάνιση, μίλησα με πολλούς γονείς ΑΜΕΑ και με ενημέρωσαν με απόλυτη ειλικρίνεια για όλες τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσω. Μίλησα όμως και με γονείς χωρίς κάποια αναπηρία και όσα μου είπαν, με έκαναν να διαπιστώσω ότι το να είσαι γονιός είναι δύσκολο για όλους. Και ταυτόχρονα απίστευτα όμορφο».
Κάπως έτσι, η Νας πήρε την απόφαση να μείνει τελικά έγκυος και αποφάσισε να δουλέψει με ειδικούς, προκειμένου να προετοιμαστεί όσο το δυνατόν καλύτερα για την επόμενη μέρα, τόσο εκείνη, όσο και ο σύζυγός της.
Έχοντας απόλυτη αυτογνωσία, σημείωσε «υπάρχουν πράγματα που δεν θα μπορέσω να κάνω ή να απολαύσω, αλλά υπάρχουν και εκείνες οι στιγμές – εύκολες και δύσκολες – που είναι κοινές για κάθε μαμά και σκοπεύω να τις ζήσω στο φουλ. Και θα προσπαθήσω να κάνω το μειονέκτημά μου πλεονέκτημα, ώστε να εμφυσήσω στο παιδί μου την καλοσύνη, την αγάπη, την αποδοχή και την αλληλεγγύη προς τους άλλους, όσο διαφορετικοί και αν είναι. Μακριά από φώτα και κάμερες, πλέον, ανυπομονώ να ζήσω τη γέννα όπως είναι στ’ αλήθεια και δε βλέπω την ώρα να ακούσω το κλάμα του μικρού μου θησαυρού την ώρα που θα αντικρύσει τον κόσμο».