ΚΟΣΜΟΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ

Ανακαλύφθηκε ο “χάρτης του ουρανού”

Μαύρα Σαραντοπούλου
Εκτ. Χρόνος Ανάγνωσης: 5λ. 16δ.

Οι επιστήμονες αναζητούν το έργο του Ίππαρχου εδώ και αιώνες, γι αυτό και χαρακτήρισαν την ανακάλυψη του χάρτη του ουρανού σημαντική

Κάτω από το χριστιανικό κείμενο μιας περγαμηνής στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά στην Αίγυπτο, ανακαλύφθηκε ένα μέρος από τον θεωρούμενο χαμένο κατάλογο άστρων του αρχαίου Έλληνα αστρονόμου Ίππαρχου, την πρώτη στον κόσμο προσπάθεια για μια πλήρη «χαρτογράφηση», που ονόμασαν χάρτη του ουρανού. 

Οι επιστήμονες αναζητούν το έργο του Ίππαρχου εδώ και αιώνες, γι’ αυτό οι ιστορικοί της αστρονομίας χαρακτήρισαν την ανακάλυψη σπάνια και σημαντική. Η σχετική επιστημονική δημοσίευση έγινε στο περιοδικό ιστορίας της αστρονομίας «Journal for the History of Astronomy», σύμφωνα με το «Nature». Το εύρημα αποδεικνύει ότι ο Ίππαρχος, θεωρούμενος ο σημαντικότερος αστρονόμος της αρχαίας Ελλάδας, πράγματι είχε φτιάξει έναν «χάρτη¬ των ουρανών αρκετούς αιώνες προτού επιχειρηθεί κάτι παρόμοιο.

Η περγαμηνή ανήκε στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης, αλλά το μεγαλύτερο μέρος από τα 146 φύλλα της σήμερα έχει περάσει στην κατοχή του Μουσείου της Βίβλου στην Ουάσινγκτον. Η περγαμηνή περιέχει τον Κώδικα Climaci Rescriptus, μια συλλογή συριακών κειμένων του 10ου ή 11ου αιώνα. Ο κώδικας είναι παλίμψηστο, δηλαδή από κάτω ήταν γραμμένο ένα αρχαιότερο κείμενο.

Αρχικά θεωρείτο ότι το αρχαιότερο αυτό κείμενο ήταν επίσης χριστιανικό. Όταν όμως το 2012 ο ειδικός σε βιβλικά κείμενα Πίτερ Ουίλιαμς του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ ζήτησε από τους φοιτητές του να μελετήσουν τον Κώδικα, απρόσμενα εντοπίστηκε μια παράγραφος στα ελληνικά που αποδιδόταν σε έναν άλλο σημαντικό Έλληνα αστρονόμο, τον Ερατοσθένη.

Το 2017 έγινε νέα ανάλυση με πιο σύγχρονη τεχνολογία πολυφασματικής απεικόνισης από Αμερικανούς ερευνητές, οι οποίοι φωτογράφησαν τις σελίδες της περγαμηνής σε διαφορετικά μήκη κύματος του φωτός και στη συνέχεια χρησιμοποίησαν υπολογιστικούς αλγόριθμους για να διαβάσουν το κρυμμένο από κάτω κείμενο.

Με αυτόν τον τρόπο, σε εννέα σελίδες αποκαλύφθηκε αστρονομικό υλικό, το οποίο χρονολογήθηκε -με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα και την ανάλυση του στιλ γραφής- από τον 5ο ή 6ο αιώνα. Το κείμενο περιείχε, μεταξύ άλλων, μύθους για τη γέννηση των άστρων από τον Ερατοσθένη, καθώς και τμήματα ενός διάσημου ποιήματος του 3ου αιώνα, τα «Φαινόμενα», όπου περιγράφονται οι αστερισμοί.

Η συνέχεια ήταν ακόμη πιο ενδιαφέρουσα, καθώς ο Ουίλιαμς εντόπισε συντεταγμένες άστρων στο κείμενο και προχώρησε σε περαιτέρω ανάλυση, σε συνεργασία με τον ιστορικό της επιστήμης Βικτόρ Γκιζεμπέργκ του Γαλλικού Εθνικού Ινστιτούτου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) και τον Εμανουέλ Ζινγκ του Πανεπιστημίου της Σορβόνης στο Παρίσι. Αποκαλύφθηκε έτσι ότι σε μια τουλάχιστον σελίδα της περγαμηνής δίνονταν ακριβείς συντεταγμένες για τα άστρα στα τέσσερα άκρα του αστερισμού Corona Borealis (Βόρειου Στέφανου). Βρέθηκαν επίσης βάσιμες ενδείξεις ότι η πηγή αυτών των μετρήσεων ήταν ο Ίππαρχος και ότι οι υπολογισμοί του είχαν γίνει περίπου το 129 π.Χ.

Ο χάρτης του ουρανού είναι ο δεύτερος κατάλογος άστρων της αρχαιότητας

Μέχρι σήμερα ο μοναδικός κατάλογος άστρων που είχε διασωθεί από την αρχαιότητα, ήταν εκείνος του αστρονόμου Πτολεμαίου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ. Η «Αλμαγέστη» του (ή «Μαθηματική σύνταξις») υπήρξε ένα από τα πιο επιδραστικά επιστημονικά κείμενα στην ιστορία, προβάλλοντας, ένα γεωκεντρικό μαθηματικό μοντέλο για τον Κόσμο, το οποίο είχε γίνει αποδεκτό ευρέως για πάνω από 1.200 χρόνια. Ο Πτολεμαίος είχε, μεταξύ άλλων, δώσει τις συντεταγμένες άνω των 1.000 άστρων.

Χάρτης του Ουρανού: Ο Ίππαρχος ήταν ο πρώτος που προσδιόρισε τις θέσεις των άστρων με χρήση δύο συντεταγμένων

Όμως στα αρχαία κείμενα υπάρχουν πολλές αναφορές ότι ο πρώτος που είχε κάνει τέτοιες αστρικές μετρήσεις, ήταν ο Ίππαρχος ο Ρόδιος (190-120 π.Χ.) τρεις αιώνες πριν. Νωρίτερα οι Βαβυλώνιοι αστρονόμοι είχαν μετρήσει τις θέσεις μερικών άστρων αλλά μόνο γύρω από τον Ζωδιακό, ενώ ο Ίππαρχος ήταν ο πρώτος που προσδιόρισε τις θέσεις των άστρων με χρήση δύο συντεταγμένων και επιχείρησε να δημιουργήσει έναν «χάρτη» όλου του νυχτερινού ουρανού.

«Αυτός ο κατάλογος άστρων που έως τώρα αιωρείτο στα κείμενα ως σχεδόν κάτι υποθετικό, έγινε πλέον κάτι πολύ συγκεκριμένο», δήλωσε ο ιστορικός της αστρονομίας Ματιέ Οσεντράιβερ του Ελευθέρου Πανεπιστημίου του Βερολίνου.

TAGS:
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ