Ση Νταμούχαρη, στην Φακίστρα, στον Μυλοπόταμο και στον Άγιο Ιωάννη, ξεδιπλώνεται μια μαγική γωνιά του Πηλίου, έτοιμη να σας γοητεύσει 365 ημέρες τον χρόνο.
Εδώ, οι εικόνες εναλλάσσονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα, μαγεύοντας τον επισκέπτη: γραφικά Πηλιορείτικα χωριά σκαρφαλωμένα στις πλαγιές, πνιγμένα στα δάση με καστανιές, οξιές και πλατάνια, συνθέτουν ένα ονειρικό τοπίο.
Περνώντας από τα γραφικά χωριά του Πηλίου, θα συναντήσετε παλιές εκκλησίες, δροσερές κρήνες, σκιερές πλατείες, γραφικά καφέ και παραδοσιακές ταβέρνες. Ξενώνες και ξενοδοχεία για όλα τα γούστα και τα βαλάντια σας περιμένουν, προσφέροντας φιλόξενη διαμονή.
Το καλοκαίρι, το Πήλιο γίνεται ακόμα πιο γοητευτικό, συνδυάζοντας την ομορφιά του βουνού με την δροσιά της θάλασσας. Όσοι δεν αντέχουν την ζέστη, μπορούν να απολαύσουν δροσερές διακοπές σε ορεινούς ξενώνες και έπειτα να κατηφορίσουν στις πανέμορφες παραλίες για δροσερές βουτιές.
Ο Άγιος Ιωάννης αποτελεί μια δημοφιλή επιλογή για οικογενειακές διακοπές στο Πήλιο. Η παραλία του καλύπτεται από λευκό, σχεδόν διάφανο βοτσαλάκι, ενώ τα κρυστάλλινα νερά της γοητεύουν κάθε επισκέπτη. Ταβέρνες, καφετέριες και ξενοδοχεία βρίσκονται σε κοντινή απόσταση, προσφέροντας εύκολη πρόσβαση σε όλες τις απαραίτητες ανέσεις.
Σε κοντινή απόσταση, μόλις 3 λεπτά με τα πόδια, συναντάμε την πανέμορφη (και πολυσύχναστη) παραλία της Πλάκας. Γεμάτη από ψιλό βότσαλο και πεντακάθαρα νερά σε πράσινες και τιρκουάζ αποχρώσεις. Η παραλία είναι οργανωμένη, διαθέτει beach bar, ενώ τα πλατάνια φτάνουν έως και την ακρογιαλιά, προσφέροντας δροσερή σκιά. Δίπλα στην Πλάκα, υπάρχει και μια μικρή, γραφική παραλία για όσους αναζητούν πιο ήσυχες γωνιές.
Ο Μυλοπόταμος, στολίδι του Κεντρικού Πηλίου, μαγνητίζει τα βλέμματα ως η πιο ξακουστή παραλία της περιοχής. Το καλοκαίρι, πλήθος κόσμου κατακλύζει το άγριο και υποβλητικό τοπίο, απολαμβάνοντας τα κρυστάλλινα νερά σε αποχρώσεις πράσινου και γαλάζιου, που αγκαλιάζουν το λευκό βότσαλο-άμμο.
Ένας πελώριος βράχος στέκει αγέρωχος, χωρίζοντας την παραλία στα δύο, δημιουργώντας μια γοητευτική διαμπερή σπηλιά. Για όσους αναζητούν δροσερές βουτιές σε συνδυασμό με κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα, το beach bar προσφέρει δροσιστικά cocktails και χαλαρωτική μουσική.
Εάν πάλι επιθυμείτε ηρεμία και απομόνωση, το Λιμανάκι, στο σημείο όπου το φαράγγι του Μυλοπόταμου συναντά το Αιγαίο, αποτελεί ιδανική επιλογή.
Η παραλία Φακίστρα στο Πήλιο, αν και απαιτεί 20 λεπτά περπάτημα για να φτάσετε, αποτελεί μια μαγική εμπειρία που αξίζει τον κόπο. Τα λευκά βότσαλα, τα τιρκουάζ νερά και τα επιβλητικά βράχια που την περιβάλλουν συνθέτουν ένα ονειρικό τοπίο.
Στη βόρεια πλευρά της παραλίας, δύο θαλασσινές σπηλιές προσελκύουν τους λάτρεις της περιπέτειας. Μπορείτε να τις προσεγγίσετε με βάρκα ή κανό για να θαυμάσετε τους σταλακτίτες που κοσμούν την οροφή τους.
Επιπλέον, αξίζει να εξερευνήσετε τη σπηλιά της Μεγαλομάτας, γνωστή και ως “κρυφό σχολειό” της Φακίστρας. Ένα σύντομο μονοπάτι ξεκινάει από το πάρκινγκ και οδηγεί στην είσοδο της σπηλιάς.
Εκεί, θα δείτε τα πέτρινα ερείπια και, στη μικρότερη σπηλιά, το εκκλησάκι της Παναγίας της Μεγαλομάτας. Η εικόνα της Παναγίας έχει μεταφερθεί στην Τσαγκαράδα, ενώ η παράδοση θέλει έναν ασκητή να διδάσκει κρυφά γράμματα στα παιδιά της περιοχής τον 17ο αιώνα.
Η σπηλιά ονομάστηκε “κρυφό σχολειό” προς τιμήν του ασκητή, ο οποίος δολοφονήθηκε από πειρατές που νόμιζαν ότι έκρυβε θησαυρούς.
Η παραλία της Νταμούχαρης στο Πήλιο αποτελεί έναν μαγευτικό προορισμό, με δύο πανέμορφους κόλπους που μαγεύουν κάθε επισκέπτη.
Ο πρώτος κόλπος φιλοξενεί ένα γραφικό λιμανάκι με ταρσανά, προσφέροντας μια γαλήνια ατμόσφαιρα. Ο δεύτερος κόλπος, με άγρια ομορφιά, γοητεύει με τα λευκά βότσαλα και τα κρυστάλλινα νερά.
Μονοπάτι από την Τσαγκαράδα οδηγεί στην “άγρια” παραλία, προσφέροντας μια πεζοπορία γεμάτη ομορφιά.
Παρ’ όλα αυτά, η παραλία δεν είναι κατάλληλη για κολύμπι όταν φυσάει δυνατά, καθώς τα κύματα γίνονται επικίνδυνα.
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
Διαβάστε επίσης
Νέα μελέτη για το Αλτσχάιμερ: Η “σκουριά” στον εγκέφαλο και η επιρροή του σιδήρου στην νόσο
Οι εγωιστές του ζωδιακού: Τα τέσσερα ζώδια που δεν αντέχουν την απόρριψη και «πέφτουν στα πατώματα»