Αναμφισβήτητα ο Μίλτος Τεντόγλου είναι ένα από τα πρόσωπα των ημερών τόσο για τις αθλητικές του επιδόσεις αλλά και για την αντιμετώπιση και την αντίδραση του στην ακύρωση του άλματός του εξαιτίας “αστοχίας παπουτσιού”
Και κάτι το οποίο χαρακτηρίζει τον αγαπημένο μας πρωταθλητή, είναι το ήθος του και η χαλαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει διάφορες καταστάσεις, επιβράβευση του χαρακτήρα του είναι και η υπερβολική αγάπη και η αδυναμία που του έχει ο απλός κόσμος τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων.
Δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση αυτής της αδυναμίας και η Κοζάνη με το γνωστό έθιμο της αποκριάς και τους φανούς.
Το χαρακτηριστικό της κοζανίτικης αποκριάς είναι οι Φανοί. Είναι φωτιές που ανάβουν στις γειτονιές της πόλης και γύρω τους στήνεται ένα γλέντι με χορό και προπαντός τραγούδι. Οι Φανοί της Κοζάνης στηρίζονται στην αυθόρμητη συμμετοχή των κατοίκων της, οι οποίοι τους ετοιμάζουν και πρωτοστατούν στο γλέντι με τα παραδοσιακά αποκριάτικα τραγούδια ή τα λεγόμενα «ξινέτροπα» ή τα «σκωπτικά», φυσικά, υπό τους ήχους των πνευστών και των χάλκινων.
Έτσι ο “Φανός Γιτιά” έβγαλε τραγούδι την περιβόητη ιστορία με την ακύρωση του άλματός του και τα παπούτσια και μάλιστα στην τοπική διάλεκτο.
“Πήγε στου εξουτερικό, πήδηξιν στου ουρανό, όταν γύρισιν εδώ, του παν’ ήταν άκυρο. Τιντόγλου απ’ τα Γρεβενά, τους πιτσόκουψες γερά. Πήγε στου εξουτερικό, πήδηξιν στου ουρανό, όταν γύρισιν εδώ, του παν’ ήταν άκυρο” αναφέρει το τραγούδι και παράλληλα σέρνουν τον χορό.
Στο τέλος τραγουδούν: “Είχι η σόλα του καρφιά, στα παπούτσια που φουρά, φράει παπούτσια με άλλου χρώμα για να τους πηδ@@@ει ακόμα. Πάει κι πήδιξιν μακριά κι τους πήρε τα βρακιά”.