Μια φράση του Αλεξανδρινού ποιητή Καλλίμαχου [310 π.Χ.] Για την αχαρακτήριστη αυτή συμπεριφορά των αχάριστων ακόμα και σήμερα δείχνει τόσο επίκαιρη… «ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος» είχε πει για να έρθει αργότερα και ο δικός μας Θουκυδίδης να προσθέσει «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευργετηθέντος» Για όλους εσάς εκεί έξω που βάζετε την ευτυχία και το καλό των ανθρώπων γύρω σας πάνω από τον εαυτό σας να θυμάστε πως η πολλή καλοσύνη βλάπτει και πολλές φορές οδηγεί και στη μοναξιά. Και έρχεται για να επιβεβαιώσει τα παραπάνω και σχετική μελέτη πανεπιστημίου. Μην γίνεστε ποτέ το θύμα… βλάπτει.
Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Κεντ, το να φέρεται κανείς αλτρουιστικά ή με υπερβολική καλοσύνη και κατανόηση μπορεί να δημιουργήσει και όχι να λύσει προβλήματα, ειδικά στο επαγγελματικό πεδίο.
Η μελέτη αυτή «συμφωνεί» με παλαιότερη έρευνα του Harvard και αποδεικνύει ότι είναι απείρως αποτελεσματικότερο –ειδικά όταν διοικείς μία ομάδα– να είσαι ζεστός ως άνθρωπος, αλλά όχι ιδιαιτέρως ανεκτικός και καλοσυνάτος, για τους εξής λόγους:
1. Με το να είναι κάποιος πολύ καλός, μένει στάσιμος στη δημιουργία σοβαρών ανθρώπινων σχέσεων
Όταν κάποιος είναι καλοσυνάτος, αυτό που λέμε «ψυχούλα», όλη την ώρα, σε όλες τις περιστάσεις και αρνείται να «πατήσει πόδι» και να δείξει ποιος πραγματικά είναι, μοιραία βιώνει μια άκρως ενοχλητική μοναξιά.
Με αυτή τη συμπεριφορά δύσκολα κάνεις πραγματικούς φίλους και συνεργάτες, όχι μόνο επειδή γίνεσαι βαρετός -σύμφωνα με τη μελέτη πάντα – αλλά επειδή το ανθρώπινο είδος έχει την τάση να μην εμπιστεύεται όσους έχουν μόνο ένα πρόσωπο: το αγγελικό.
2. Με το να είσαι μονίμως ευγενής και τίποτα άλλο, μοιραία «θυματοποιείσαι»
Αν κάνετε τα πάντα, για να κρατάτε τους πάντες ευχαριστημένους, απλώς σταματήστε. Βάσει της έρευνας, αυτού του είδους η συμπεριφορά «ταΐζει» ένα τέρας που σας φέρνει μόνιμα στη θέση του θύματος και δεν σας αφήνει να ωριμάσετε συναισθηματικά. Κάποτε πρέπει να λέμε και «όχι».
Και φωναχτά, αν χρειαστεί. Κι ας γίνει και καβγάς, που λέει ο λόγος. Το να διαχειριστεί κανείς μία έντονη συνομιλία, σίγουρα είναι πιο δύσκολο από το να ενδώσει σε απαιτήσεις που τον υποτιμούν, αλλά κάπως έτσι χτίζεται και η προσωπικότητα και οι σχέσεις: όταν οι άλλοι γνωρίζουν τα όρια μας και δεν μας θεωρούν σίγουρα θύματα.
3. Η υπερβολική καλοσύνη μάς αποξενώνει από τον ίδιο μας τον εαυτό
Με το να κάνουμε συνεχώς τα χατίρια των άλλων, στο τέλος ξεχνάμε ποιοι είμαστε εμείς, επιμένει η μελέτη. Η υπερπροσπάθεια να μην κακοκαρδίσουμε κανέναν, στο τέλος της ημέρας αφήνει μία πολύ πικρή γεύση σ’ εμάς.