Ένας άνθρωπος που είχε πρόβλημα με τα ναρκωτικά και δεν είχε σπίτι για να μείνει μέχρι που μια γάτα τον βοήθησε να αλλάξει ζωή. Κατάφερε να μείνει καθαρός από τα ναρκωτικά και μάλιστα έγινε συγγραφέας.
Όταν ο Τζέιμς ήταν μικρός, η μαμά και ο μπαμπάς του χώρισαν και αυτό τον στεναχώρησε πολύ. Θυμάται τον πατέρα του να γυρίζει σπίτι από το μέρος όπου οι μεγάλοι πίνουν και φώναζαν και μάλωναν για πολλή ώρα.
Η μαμά έπινε επίσης αλκοόλ και ήταν μόνη στο σπίτι της σε ένα θλιβερό μέρος της Αγγλίας. Άρχισε να πίνει το απόγευμα.
Ο Τζέιμς πήγαινε στο δωμάτιό του, έκλεινε την πόρτα και καθόταν στο κρεβάτι του. Αγκάλιαζε το μαξιλάρι του και έβαζε τα χέρια του στα αυτιά του για να μην ακούει τους δυνατούς θορύβους και τα άσχημα λόγια που έβγαιναν από το σαλόνι. Του άρεσε να βουίζει στον εαυτό του και αγαπούσε τη μουσική. Κάποτε έκανε μαθήματα κιθάρας, αλλά σταμάτησε.
Η δύσκολη καθημερινότητα του Τζέιμς
Πήγε να κοιμηθεί έτσι. Όταν ξυπνούσε το πρωί, η μαμά του συνήθως κοιμόταν στον καναπέ με ένα ποτήρι και μερικά αποτσίγαρα. Ο πατέρας του πήγε στη δουλειά και γύρισε σπίτι αργότερα για να κοιμηθεί και να επιστρέψει στην παμπ.
Ο Τζέιμς είδε ένα κακό όνειρο που δεν έσβησε όταν πήγε στο σχολείο. Ήταν ντροπαλός και φοβισμένος, δεν μιλούσε στην τάξη και δεν τα πήγαινε καλά γιατί δεν διάβαζε. Μερικά κακά παιδιά στο σχολείο θα τον επέλεγαν πολύ και θα του έκαναν τη ζωή πολύ δύσκολη.
Ο Τζέιμς φέρθηκε άσχημα από τους άλλους και αυτό τον έκανε λυπημένος και δυστυχισμένος. Σταμάτησε να δείχνει τα συναισθήματά του και φαινόταν πολύ δυστυχισμένος όλη την ώρα.
Η γνωριμία με τα ναρκωτικά
Προς το τέλος του λυκείου, νόμιζε ότι θα βρει διέξοδο στα ναρκωτικά. Τα δοκίμασε και από τότε «κόλλησε». Σε λίγους μήνες είχε γίνει ένα κανονικό «πρεζάκι» που περπατούσε στους δρόμους χωρίς κανένα σκοπό και ζητιάνευε για να μπορέσει να αγοράσει τη δόση του.
Ένα βράδυ η μητέρα μεθυσμένη, του είπε να φύγει από το σπίτι. Δεν ήθελε να τον ξαναδεί. Του είπε ότι ήταν το χειρότερο λάθος της ζωής της και ότι μετάνιωσε που τον γέννησε.
Ο Τζέιμς εκείνο το βράδυ, βγαίνοντας από το σπίτι με ένα σάκο μόνο με λίγα ρούχα και την κιθάρα του, έκλαψε μετά από πολύ καιρό. Ύστερα πήγε στα γνωστά του στέκια και «φτιάχτηκε» για άλλη μια φορά για να ξεχαστεί.
Οι δύσκολες μέρες ως άστεγος
Τους επόμενους μήνες ο Τζέιμς έμενε όπου έβρισκε, σε παγκάκια, σε στάσεις λεωφορείων, σε πάρκα, στην είσοδο υπόγειων μαγαζιών για να προστατεύεται από την βροχή και την παγωνιά και κάθε πρωί οι καταστηματάρχες τον κλωτσούσαν για να σηκωθεί να φύγει.
Όλη την υπόλοιπη μέρα έπαιζε μουσική με την κιθάρα του και οι περαστικοί του άφηναν λίγες πένες. Με αυτές έτρωγε και έπαιρνε τη δόση του. Κάποτε πήγε στην Πρόνοια και τον εγκατέστησαν σε ένα συγκρότημα θλιβερών ομοιόμορφων πολυκατοικιών στο Τότεναμ στο βόρειο Λονδίνο, μαζί με άλλους άπορους, απεγνωσμένους, παρατημένους και αβοήθητους ανθρώπους.
Η μέρα που άλλαξε η ζωή του
Μόλις είχε μπει η άνοιξη του 2007 και την ώρα που ο Τζέιμς βγήκε ένα πρωινό από το βρώμικο διαμέρισμα του κρατώντας το σάκο και την κιθάρα του, τον είδε κουρνιασμένο στην πόρτα.
Ήταν ένας αρσενικός γάτος με πορτοκαλί – τιγρέ τρίχωμα. Ήταν ταλαιπωρημένος, βρώμικος και τραυματισμένος. Ήταν όμως πανέμορφος. Ένα πανέμορφο αδέσποτο που το πήρε στην αγκαλιά του και άρχισε να το χαϊδεύει.
Ο γάτος άρχισε να γουργουρίζει και ο Τζέιμς σκέφτηκε πως δεν έπρεπε να τον αφήσει μόνο του. Έπρεπε να τον κάνει καλά. Μπήκε πάλι στο διαμέρισμα με το γατάκι, έστρωσε μια βρώμικη κουβέρτα στο πάτωμα, και το έβαλε να ξαπλώσει, να ζεσταθεί.
Όταν γύρισε εκείνο το βράδυ χωρίς να έχει «φτιαχτεί» μάλιστα, είχε φέρει μαζί του λίγο καπνιστό χοιρινό για τον νέο του φίλο. Τον χάιδεψε και έπεσε για ύπνο. Το πρωί τον πήρε αγκαλιά και πήγαν στον κτηνίατρο.
Ο Τζέιμς χρησιμοποίησε όλα του τα χρήματα για να κάνει την πορτοκαλί γάτα υγιή και ευτυχισμένη. Ο γάτος έγινε φίλος του και του έδωσε ένα νέο όνομα, Μπομπ.
Ο Τζέιμς δεν ήξερε ότι η γνωριμία με αυτό το άτομο θα έκανε μεγάλη διαφορά στη ζωή του. Κάθε πρωί, όταν ο Τζέιμς πήγαινε να παίξει την κιθάρα του για να βγάλει χρήματα, μια γάτα ονόματι Μπομπ τον ακολουθούσε σαν σκύλος.
Ο Τζέιμς και ο Μπομπ ήταν καλύτεροι φίλοι που έκαναν πάντα παρέα μαζί ενώ ο Τζέιμς έπαιζε κιθάρα στο πεζοδρόμιο. Παρόλο που ο Μπομπ ήταν μικρός και χρειαζόταν τον Τζέιμς να τον φροντίσει, στην πραγματικότητα βοήθησε τον Τζέιμς εξίσου πολύ. Ο Τζέιμς συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να φροντίσει και τον εαυτό του, ώστε να είναι καλός φίλος του Μπομπ.