Σίγουρα ένας χωρισμός ανάμεσα σε ένα ζευγάρι είναι κάτι δύσκολο και επίπονο. Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν και παιδιά, και πολλές φορές αυτή η σκέψη, πως υπάρχουν και παιδιά και πως θα επηρεάσει την ψυχολογία τους είναι μια συνθήκη η οποία “κρατάει” τα ζευγάρια δέσμια. Αλλά αρκετές φορές το διαζύγιο είναι μονόδρομος για να γίνουν τα πράγματα καλύτερα και για τους ίδιους τους γονείς αλλά και για τα παιδιά.
Σε όλες τις μητέρες που πήραν διαζύγιο και μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους
Και εκείνη την στιγμή πρέπει να σφίξεις τα δόντια και να παλέψεις. Αφιερώνουμε αυτό το κείμενο σε όλες τις διαζευγμένες μαμάδες, ενώ δεν θα κουραστούμε να τους λέμε πόσο πολύ τις θαυμάζουμε και πόσο πιστεύουμε σ’ αυτές.
«Σε εσένα μαμά που μόλις πήρες διαζύγιο και παλεύεις μόνη σου, θέλω να ξέρεις ότι πιστεύω σε εσένα.
Έχω βρεθεί στη θέση σου και ξέρω πώς είναι να έρχεσαι αντιμέτωπη με αλλαγές και προκλήσεις που φαίνονται ανυπέρβλητες. Ο πόνος του χωρισμού, το να φτιάξω μια νέα ζωή από το μηδέν και παράλληλα να βοηθήσω τον γιο μου που βίωνε όλη αυτή την κατάσταση παραλίγο να με διαλύσει. Όμως, τα κατάφερα και το ίδιο θα κάνεις κι εσύ. Γιατί αυτός ο πόνος δεν διαρκεί για πάντα.
Ο πρώτος χρόνος είναι δύσκολος. Αν μάλιστα, είσαι εγκλωβισμένη σε μια μάχη για την κηδεμονία, νιώθεις ότι διακυβεύεται κυριολεκτικά η ζωή σου. Όταν τα παιδιά είναι με τον μπαμπά τους αισθάνεσαι πολύ μόνη.
Στη μαμά που πήρε διαζύγιο και παλεύει μόνη της
Και νιώθεις χαμένη… Δεν ξέρεις πώς να προχωρήσεις. Αν μου επιτρέπεις, καθώς τα έχω περάσει, θα ήθελα να σου δώσω μερικές φιλικές συμβουλές:
Μην απομακρυνθείς από τους φίλους σου! Όταν θέλεις να κλάψεις, κλάψε – αλλά μην σου γίνει συνήθεια. Μην γίνεις μίζερη. Βγες έξω και συνέχισε τη ζωή σου. Πήγαινε στο σινεμά ή για καφέ. Καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχει χρόνος και ότι τα χρήματα δεν περισσεύουν, αλλά φρόντισε να κάνεις κάτι μικρό για εσένα – ακόμα κι αν το μόνο που θέλεις είναι να παραμείνεις κουκουλωμένη στο κρεβάτι.
Ένα βήμα τη φορά και θα τα καταφέρεις. Όχι όλα μαζί.
Αν τα παιδιά σου λείπουν συχνά, δεν είναι κακό να στενοχωριέσαι. Αγκάλιασε το συναίσθημά σου χωρίς τύψεις. Αλλά αυτός ο χρόνος είναι πολύτιμος, εκμεταλλεύσου τον. Είναι πολύ εύκολο να πέσεις στην παγίδα των ενοχών και να νιώσεις ότι αν δεν είσαι δυστυχισμένη, δεν αγαπάς τα παιδιά σου. Η αυτοφροντίδα είναι το άλφα και το ωμέγα.
Μην είσαι αυστηρή με τον εαυτό σου. Δεν πειράζει αν δεν τα φέρνεις όλα βόλτα αυτή την περίοδο. Κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν θα σε κρίνει. Κάνε απλά το καλύτερο που μπορείς, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πίτσα για βραδινό και ακατάστατο σπίτι.
Μαμά, ξέρω ότι περνάς δύσκολα. Το ‘χω ζήσει. Αλλά σιγά σιγά, τα πράγματα θα γίνουν πιο εύκολα. Θα μπεις σε νέους ρυθμούς, θα βρεις τον δρόμο σου και θα συνεχίσεις την υπόλοιπη ζωή σου. Θα μάθεις πολλά πράγματα για εσένα και θα εξελιχθείς με έναν τρόπο που δεν περίμενες ποτέ.
Θα τα καταφέρεις. Είσαι πιο δυνατή απ’ ότι νομίζεις και να ξέρεις σε θαυμάζω.»
