Η Αλέκα αποκάλυψε την εγκυμοσύνη της στους γονείς της, τη στιγμή που τα νερά της έσπασαν. Ήταν μια στιγμή που δεν θα ξεχαστεί ποτέ, όπου οι συναισθηματικές αντιφάσεις μεταξύ της χαράς και της ανησυχίας ήταν πραγματικά ανείπωτες. Παρακάτω ακολουθεί η κατάθεση ψυχής που κάνει μιλώντας για αυτό το γεγονός.
Η ιστορία της Αλέκας:
«Με λένε Αλέκα και θέλω να σας διηγηθώ τη δική μου ιστορία με αφορμή τη 13χρονη που ήταν έγκυος και γέννησε χωρίς να το ξέρει. Με τη μόνη διαφορά ότι εγώ το ήξερα και το έκρυβα.
Ήμουν 16 ετών όταν έμεινα έγκυος από έναν παντρεμένο που εργαζόταν σε ένα μίνι μάρκετ λίγο πιο κάτω από το σχολείο μου.
Μεγάλος έρωτας. Τον έβλεπα και έλιωνα.
Μου έλεγε πως δεν περνούσε καλά στον γάμο του, ότι τον είχα αναστατώσει, ότι με ήθελε, ότι θα χώριζε για εμένα. Τα πάντα είπε και φυσικά, άπειρη εγώ, τον πίστεψα.
Μετά από 3 μήνες σχέσης, έμεινα έγκυος και σοκαρισμένη, πήγα αμέσως και του το είπα.
Η απογοήτευση
Δεν μπορώ να περιγράψω το συναίσθημα να βλέπεις την εικόνα του ανθρώπου που αγαπούσες, να γκρεμίζεται σε δευτερόλεπτα και από μέσα να βγαίνει ένας άλλος. Σαν να μη με αγάπησε ποτέ. Μου είπε πως δεν είχε καμία σχέση με την εγκυμοσύνη μου, ότι δεν ήξερε αν εγώ πήγαινα και με άλλους (εν τω μεταξύ ήταν ο πρώτος μου), ότι προσπαθώ να του φορτώσω ένα παιδί που δεν είναι δικό του. Προδομένη και πληγωμένη, κλείστηκα σπίτι μια εβδομάδα. Στους γονείς μου είπα ότι δεν ένιωθα καλά, ότι είχα πονοκεφάλους, ότι είχα περίοδο και πονούσα.
Η εξαφάνιση
Μια βδομάδα μετά, που επέστρεψα στο σχολείο, είχε φύγει από το μίνι μάρκετ. Ρώτησα τον ιδιοκτήτη και μου είπε ότι είχε φύγει από την περιοχή και δεν ήξερε που βρισκόταν. Το κινητό του, μου έβγαζε ξαφνικά ότι ο αριθμός δεν υπήρχε. Εξαφανίστηκε και εγώ έπρεπε να πάρω μια απόφαση και κυρίως, να αντιμετωπίσω τους δικούς μου.
Αποφάσισα να κρατήσω το μωρό και να το κρύψω. Και τα κατάφερα.
Φαρδιές μπλούζες, φόρμες και γενικά μεγάλα ρούχα έκρυβαν την εγκυμοσύνη μου. Δεν είχα πάρει εξάλλου και πολλά κιλά. Οι γονείς μου δεν κατάλαβαν, φρόντιζα, μάλιστα, κάθε μήνα να βάφω με ιώδιο σερβιέτες και χαρτιά υγείας και να τα πετάω στα σκουπίδια για να νομίζουν ότι είχα περίοδο. Τη μέρα που μου έσπασαν τα νερά, ευτυχώς ήταν Σάββατο και ήμουν σπίτι. Ψύχραιμη πήγα στους γονείς μου, που μόλις είχαν γυρίσει από το σούπερ μάρκετ και τους είπα ότι μου έσπασαν τα νερά. Φυσικά φρίκαραν!
Γέννησα έναν υπέροχο μπέμπη, 4 κιλά, τον Ιάσωνα, που σήμερα είναι 20 χρονών και πάει στρατό. Οι γονείς μου ξαφνιάστηκαν, αλλά με αγκάλιασαν, ειδικά το παιδί. Μας κράτησαν στο σπίτι μέχρι που τέλειωσα το Πανεπιστήμιο και βρήκα δουλειά.
Τον πατέρα του παιδιού δεν τον ξαναείδα ποτέ. Έμαθα μετά από κάποια χρόνια ότι είχε χωρίσει, επειδή η γυναίκα του δεν μπορούσε να κάνει παιδιά. Ειρωνεία;
Σήμερα είμαι μόνη μου χωρίς σύντροφο, αλλά χαρούμενη και ήρεμη. Μην κρίνετε τα παιδιά τις οικογένειες, τους γονείς, ανθρώπους που δεν ξέρετε και δεν έχετε δει ποτέ στη ζωή σας.
Μόνο εκείνοι ξέρουν.
Καλή δύναμη σε όλους τους μονογονείς».
