Υπάρχουν μερικές ιστορίες που δεν τις χωράει ανθρώπου νους…που τις διαβάζεις και λες πως θα μπορούσαν να είναι σενάριο ταινίας – και πάλι δύσκολα θα τις πιστεύαμε…
Κι όμως…η ζωή στήνει τα πιο ευφάνταστα σενάρια και η παρακάτω ιστορία είναι μια τέτοια περίπτωση…
Το πρώτο πράγμα που τράβηξε την προσοχή της Λουζάιντα Κουέβας στο πρόσωπο του κοριτσιού, που έπαιζε απέναντί της, ήταν τα λακάκια της.
Η ηλικίας 31 ετών γυναίκα είχε πάει στο πάρτι γενεθλίων της κόρης μιας φίλης της, όταν παρατήρησε ένα κοριτσάκι με μαύρα μαλλιά, το πρόσωπο του οποίου της φάνηκε εξαιρετικά οικείο.
Στην αρχή νόμισε ότι έβλεπε μπροστά της ένα φάντασμα. Και κατά κάποιο τρόπο δεν έπεσε έξω.
Βλέποντας τη μικρή Αλίγια να παίζει με τα άλλα παιδιά πείστηκε ότι τη γνώριζε. Μόνον που δεν την έλεγαν Αλίγια. Το όνομά της, πίστευε η Λουζ, ήταν Ντέλιμαρ Βέρα.
Η Ντέλιμαρ ήταν η κόρη της, που είχε πεθάνει όταν ήταν μόλις δέκα ημερών.
Τη νύχτα της 15ης Δεκεμβρίου του 1997 μια μεγάλη πυρκαγιά ξέσπασε στον δεύτερο όροφο μιας κατοικίας στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Η Ντέλιμαρ κοιμόταν. Όταν η μητέρα της μπήκε αλαφιασμένη στο δωμάτιό της το νεογέννητο κοριτσάκι δεν ήταν εκεί. Η κούνια του ήταν άδεια και το παράθυρο ανοικτό. Έμεινε εκεί αποσβολωμένη με τις φλόγες να της προκαλούν εγκαύματα στο πρόσωπο. Ήταν μια σκηνή που δεν ξέχσε ποτέ.
Τα άλλα δυο παιδιά της επέζησαν, αλλά οι πυροσβέστες και οι ιατροδικαστές επέμειναν ότι η μικρή είχε καεί ολοσχερώς στην πυρκαγιά, χωρίς να αφήσει ίχνη, Η Λουζ ποτέ δεν τους πίστεψε.
Η πυροσβεστική πίστευε ότι η φωτιά στο σπίτι προκλήθηκε από βραχυκύκλωμα. Ουδέποτε σκέφτηκαν το ενδεχόμενο δολιοφθοράς.
Μέχρι τη μέρα που έγινε το πάρτι των γενεθλίων.
Η Λουζ φώναξε το κοριτσάκι με τα χαρακτηριστικά λακάκια που της θύμιζε τα παιδιά της και της είπε ότι είχε κολλήσει μια τσίχλα στα μαλλιά της -ένα κόλπο που αντέγραψε από αστυνομικό σήριαλ- για να της αποσπάσει μερικές τρίχες και να τις στείλει για εξέταση DNA.
Το τεστ απέδειξε ότι το μητρικό της ένστικτο δεν είχε κάνει λάθος. Το πεντάχρονο κοριτσάκι που συνάντησε στο πάρτι γενεθλίων ήταν όντως η κόρη της.
Αλλά πώς έγινε αυτό; Που ήταν η μικρή όλα αυτά τα χρόνια; Ποιος την είχε πάρει;
Μια μέρα πριν ξεσπάσει η πυρκαγιά, μια μακρινή ξαδέλφη του συντρόφου της, η Κάρολιν Κορέα, τους είχε επισκεφθεί στο σπίτι τους. Την επόμενη μέρα επέστρεψε υποστηρίζοντας ότι είχε ξεχάσει στον πάνω όροφο το πορτοφόλι της. Λίγο αφότου έφυγε ξέσπασε η φωτιά κι η Λουζ ανακάλυψε ότι το μωρό της είχε εξαφανιστεί.
«Υποπτεύτηκα την Κάρολιν επειδή μετά την πυρκαγιά δεν ξανάδωσε σημεία ζωής», είπε η Λουζ. Αλλά ελλείψει αποδείξεων δεν πήγε ποτέ στην αστυνομία. Το έκανε όμως όταν βγήκαν τα αποτελέσματα της εξέτασης DNA. Όταν πήγαν στο σπίτι της Κορέα στο Νιου Τζέρσι, εκείνη είχε εξαφανιστεί εγκαταλείποντας τρία παιδιά. Οι Αρχές ανέθεσαν την επιμέλεια της Αλίγια στις υπηρεσίας Πρόνοιας.
Στη διάρκεια της δίκης αποδείχθηκε ότι η Κορέα είχε σχέση με κάποιον ονόματιΆντρε Μουρ, στον οποίο είχε πει ότι έμεινε έγκυος. Επί τρία ολόκληρα χρόνια εκείνος πίστευε ότι το κοριτσάκι ήταν δικό του μέχρι που ζήτησε τεστ πατρότητας. Τότε έμαθε την αλήθεια.
Η Κορέα καταδικάστηκε για απαγωγή και εμπρησμό και βρίσκεται στη φυλακή.
Το 2004 η Αλίγια επέστρεψε στην αγκαλιά της πραγματικής της μητέρας, εκείνης που δεν είχε γνωρίσει ποτέ ως τότε.
Η Λουζ ζει έκτοτε ευτυχισμένη με τα τέσσερα παιδιά της -ανάμεσά τους κι εκείνο, για την απώλεια του οποίου θρηνούσε επί έξι ολόκληρα χρόνια…