Δεν το χωρά ανθρώπου νους αυτό που συνέβη σε ένα 4χρονο κοριτσάκι που από τη μια στιγμή στην άλλη η ζωή του άλλαξε για πάντα. Το 4χρονο κοριτσάκι έπαθε σοβαρή εγκεφαλική βλάβη όταν κόλλησε βακτήριο από… αποσμητικό χώρου.
Πιο συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 2020, η Josy και ο Dustin Baker μετακόμισαν σε μια φάρμα στο Τέξας μαζί με τα δύο κοριτσάκια τους, την Lylah και την Adelaide. Η νέα καθημερινότητά τους στην ύπαιθρο ήταν υπέροχη, μέχρι που ένα σπάνιο και επιθετικό βακτήριο σταμάτησε τον χρόνο για την μικρούλα Lylah.
Μια μέρα του προηγούμενου Μαΐου, η μικρή είχε δέκατα και έντονο στομαχόπονο. Καθώς ο πόνος γινόταν πιο δυνατός, οι γονείς της την μετέφεραν εσπευσμένα στο κοντινότερο νοσοκομείο.
Μετά από λίγες μέρες που έμεινε για παρακολούθηση, η κατάστασή της επιδεινώθηκε ραγδαία. Ξαφνικά, δεν μπορούσε να κουνήσει τα άκρα της ούτε να κρατήσει το κεφάλι της όρθιο.
Κάπως έτσι, ξεκίνησε μια μακρά περιπέτεια για όλη την οικογένεια, αφού οι γιατροί δεν ήξεραν καν τι έχει το παιδί. Οι εξετάσεις διήρκεσαν μερικές εβδομάδες, ώσπου η τελική βιοψία έδειξε ότι το παιδί είχε προσβληθεί από μελιοείδωση, μια οξεία λοίμωξη που προκαλείται από ένα σπάνιο βακτήριο με την ονομασία Burkholderia pseudomallei.
Το ερώτημα ήταν πώς βρέθηκε το παιδί με αυτό το συγκεκριμένο βακτήριο που εμφανίζεται αποκλειστικά στη Βόρειο Αυστραλία και τη Νοτιοανατολική Ασία.
Μετά από σχετική έρευνα του CDC, διαπιστώθηκε ότι το βακτήριο υπήρχε σε ένα συγκεκριμένο αποσμητικό χώρου που πωλούνταν στα καταστήματα Walmart και παραγόταν στην Ινδία.
Για την οικογένεια, το μυστήριο είχε τουλάχιστον λυθεί. Ένα μήνα πριν νοσήσει το παιδί, η γιαγιά του είχε αγοράσει το συγκεκριμένο προϊόν και ένα πρωί, η γάτα τους έριξε κάτω τη φιάλη χύνοντας έξω το περιεχόμενο. Δύο εβδομάδες μετά, η γάτα πέθανε ξαφνικά από άγνωστα αίτια. Οι εξετάσεις έδειξαν ότι 7 ακόμα μέλη της οικογένειας είχαν κολλήσει το βακτήριο, αλλά ο οργανισμός τους το είχε καταπολεμήσει, αφού βρέθηκαν με αρκετά αντισώματα. Δυστυχώς, η Lylah δεν ήταν τόσο δυνατή.
Μετά τη διάγνωση και τη διαλεύκανση, οι γονείς ένιωσαν ότι βγήκαν από ένα σκοτεινό τούνελ. 2,5 μήνες μετά την εισαγωγή της στο νοσοκομείο, η Lylah επέστρεψε στο σπίτι όπου ξεκίνησε εντατικές θεραπείες αποκατάστασης, αφού είχε χάσει εντελώς την ικανότητα να τρώει, να μιλάει και να περπατάει.
Αν και η πρόοδός της είναι αργή και δεν μπορούν να γίνουν προγνωστικά, η Lylah μπορεί πλέον να κρατήσει το κεφάλι της όρθιο και να επικοινωνήσει με το περιβάλλον της.
«Όταν κάνουμε ένα αστείο, χαμογελάει αμέσως», λέει η μαμά της, «και νιώθουμε επιτέλους ότι την έχουμε και πάλι κοντά μας. Αυτό το λαμπερό χαμόγελο είναι αρκετό για να ομορφύνει τις μέρες μας», καταλήγει η ίδια.