Σε ένα ενδιαφέρον ερώτημα απάντησε η ειδικός και ίσως η απάντησή της βοηθήσει και άλλους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν το ίδιο θέμα.
Η γυναίκα μου κοιμάται με τα παιδιά και αρνείται να συνευρεθούμε εδώ και χρόνια. Να φύγω ή να κάνω υπομονή;
«Με τη γυναίκα μου είμαστε παντρεμένοι 9 χρόνια και έχουμε 2 παιδιά 8 ετών ένα κοριτσάκι και ένα αγοράκι 2 ετών με χρόνια πάθηση.
Όλα αυτά τα χρόνια κοιμόταν με τη μικρή στο κρεβάτι μας και εγώ στο παιδικό επειδή φοβόταν. Προσπαθούσα να το αλλάξω αλλά εκείνη έπαιρνε το μέρος της μικρής.
Πέρασαν τα χρόνια και οι φορές που βρισκόμασταν μόνοι για κάτι άλλο ήταν μετρημένες στα δύο χέρια. Έκανα υπομονή άντε λέω θα περάσει. Έρχεται και ο μικρός και τώρα κοιμούνται και οι τρεις μαζί.
Αμέτρητα βράδια της έλεγα κοίμησέ τα και έλα μέσα, τίποτα την έπαιρνε ο ύπνος, σπάνια να ερχόταν και αυτό στα γρήγορα και έτρεχε μέσα στο δωμάτιο αφού γινόταν η πράξη.
Αποφάσισε κάποια στιγμή να αλλάξει χώρο εργασίας και να πάει στην άλλη άκρη της πολης, τι να της εξηγώ ότι δεν είναι βιώσιμο τίποτα εκείνη, ήθελε να πάει εκεί που ήταν η κουμπάρα μας.
Έφερε και τους γονείς της από το χωριό να προσέχουν τα παιδιά επειδή οι δικοί μου δε μπορούν και τους είχα και αυτούς πάνω από το κεφάλι μου. Έλεγα και εγώ στον αδερφό μου τι με ενοχλούσε μέσω μυνημάτων και εκείνη τα είδε.
Άρχισε τα κλάματα και “βαρέθηκα και τελειώσαμε και μου έχει φύγει το ερωτικό πλέον”. Τα έχω χάσει και από εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι.
Πήγε σε ψυχολόγο προσπάθησε υποτίθεται ένα μήνα και μετά πάλι τα ίδια έλεγε. Μου λέει δε σου λέω να φύγεις από το σπίτι αλλά θα είμαστε τυπικά μαζί, ότι δηλαδή τόσα χρόνια αλλά με τη βούλα. Τι να κάνω να φύγω η να περιμένω μπας και της περάσει?
Βέβαια είναι πολλά περισσότερα απ’ όσα γράφω αλλά πολλοί που τους λέω πως τόσα χρόνια κοιμάμαι μόνος μου λένε θα είχα φύγει προ πολλού από μόνος μου».
Απαντά η Ψυχολόγος – Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια κυρία Κατωπόδη Βασιλική
Αγαπητέ αναγνώστη,
Σίγουρα η κατάσταση που είστε είναι αρκετά πιεστική για όλους σας απλά με διαφορετικό τρόπο .
Το να υπάρχει παιδί με ασθένεια στην οικογένεια είναι κάτι που αλλάζει την δυναμική της και θέλει πολύ κουράγιο και προσπάθεια να μείνετε ενωμένοι προσπερνώντας την όποια δυσκολία παρουσιάζετε με το μεγάλωμα των παιδιών σας.
Είναι δύσκολο αρκετά για τα ζευγάρια να κοιμάται ένας γονιός με τα παιδιά αφού χάνεται η ζεστασιά της σχέσης του ζευγαριού με την πάροδο του χρόνου.
Αναφέρατε ότι πήγε σε ψυχολόγο η σύζυγος σας και αυθόρμητα αναρωτιέμαι γιατί δεν πήγατε μαζί για την σχέση σας ώστε να δείτε από κοινού πως θα διαχειριστείτε την συνθήκη που προέκυψε.
Είναι δύσκολο να σας απαντηθεί εδώ αν θα φύγετε η θα μείνετε αλλά χρειαζεται οπωσδηποτε να εκτιμησετε αν υπαρχει κίνητρο ώστε να δείτε τι θέλει ο καθένας σας από αυτή την σχέση για να δείτε πως θα κινηθείτε παρακάτω.
Πιστέυω πως θα βοηθούσε να μιλήσετε σαν ζευγάρι με ειδικό προκειμένου να έχετε πιο ανοιχτή επικοινωνία στα θέλω σας και στην σχέση σας με την συντροφό σας.
Αν πάλι τα θέλω σας για την σχέση δεν υπάρχουν δείτε τουλάχιστον πως θα κάνετε τα επόμενα βήματα για να προετοιμαστείτε ακόμη και για ένα ενδεχόμενο διαζύγιο .
Σας εύχομαι ολόψυχα καλή δύναμη!
Κατωπόδη Βασιλική
Ψυχολόγος – Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια
Σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού
Τηλ: 6977-437027
