Η Αρλέτα, κατά κόσμον Αργυρώ Νικολέτα Τσάπρα, ξεκίνησε τη δισκογραφική της καριέρα τη δεκαετία του 1960, συμμετέχοντας στο λεγόμενο νέο κύμα της ελληνικής μουσικής και είναι από τις πιο σημαντικές ερμηνεύτριες του νέου κύματος.
Η Αρλέτα πέθανε, σε ηλικία 72 ετών, στις 8 Αυγούστου 2017 στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» της Αθήνας, όπου νοσηλευόταν στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας. Την τελευταία δεκαετία της ζωής της αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας αφήνοντας τεράστια παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές με τα τραγούδια της.
Ένα από αυτά, το υπέροχο “Μια φορά θυμάμαι“, το ακούσαμε για πρώτη φορά στον πρώτο της δίσκο με τίτλο «Τραγουδά η Αρλέτα». Ένα τραγούδι που δίκαια έχει χαρακτηριστεί ως ο Εθνικός Ύμνος της 1ης περιόδου της Αρλέτας και σφράγισε μια ολόκληρη εποχή, την εποχή της αθωότητας των μέσων της δεκαετίας του ’60.
Η Αρλέτα σε μια από τις τελευταίες της εμφανίσεις
Σε στίχους του νεαρού φοιτητή της Νομικής Γιώργου Παπαστεφάνου και του άρτι αφιχθέντος εκ Παρισσίοις νεαρού συνθέτη Γιάννη Σπανού, το τραγούδι βρήκε την ιδανική του ερμηνεία στην νεαρή τότε σπουδάστρια της Σχολής Καλών Τεχνών, Αργυρώ – Νικολέτα Τσάπρα. (Το «Αρλέτα» της το χάρισε ο παππούς της από την σύζευξη των δύο ονομάτων).
Σε μια εκδρομή φοιτητική λοιπόν (γιατί τα όμορφα πράγματα μέσα από παρέες προκύπτουν), παίζοντας και τραγουδώντας, έδεσε το γλυκό και η Αρλέτα πέρασε χωρίς καλά καλά να το καταλάβει, στον χώρο του τραγουδιού:
«Την πρώτη φορά που βγήκα σε σκηνή θεάτρου, ήμουνα τόσο τρομοκρατημένη που βγήκα… με σκουντιά. θα γράψει 23 χρόνια αργότερα στο εσώφυλλο του δίσκου 10+1 νύχτες με τις ζωντανές ηχογραφήσεις από το Περοκέ. 40 χρόνια μετά, το τραγούδι αυτό αποτελεί ένα old time classic μεταφέροντας μέσα στον χρόνο, μια διαχρονική ευαισθησία και μια φρεσκάδα, που λίγα τραγούδια την έχουν, κι αυτό βασίζεται στην καθαρή κι ανεπιτήδευτη φωνή της Αρλέτας.
Κι όταν ένα τραγούδι ακούγεται μόνο με μια φωνή και μια κιθάρα, είναι σίγουρο ότι αυτή η μαγική στιγμή θα φωλιάσει για πάντα στην καρδιά σου.
Αρλέτα: Μια φορά θυμάμαι μ αγαπούσες
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΥΜΑΜΑΙ
Στίχοι: Γιώργος Παπαστεφάνου – Μουσική: Γιάννη Σπανού
Νύχτα βροχερή άδειο το χέρι
Ψάχνει να σε βρει μα δεν το ξέρει
Πού θα σε βρει
Μια φορά θυμάμαι μ αγαπούσες
Τώρα βροχή
Μια φορά θυμάμαι μου μιλούσες
Τώρα σιωπή
Πέτρωσε η φωνή και πώς να κλάψει
που ‘φυγες εσύ κι έχουν ανάψει
χίλιοι καημοί
Μια φορά θυμάμαι μ αγαπούσες
Τώρα βροχή
Μια φορά θυμάμαι μου μιλούσες
Τώρα σιωπή
Θα ‘ρθει το πρωί και θα περάσει
Θα με λυπηθεί θα με ξεχάσει
Όπως κι εσύ
Μια φορά θυμάμαι μ αγαπούσες
Τώρα βροχή
Μια φορά θυμάμαι μου μιλούσες
Τώρα σιωπή
