To να έχεις σχέση με παντρεμένο στην ψυχολογία λέγεται, “έρωτας με έννοια”, δηλαδή δεν μπορείς να απολαύσεις τον έρωτα σου ολοκληρωτικά και πόσο μάλλον να τρέφεις ελπίδες ότι μπορείς να κάνεις οικογένεια μαζί του.
“Είμαι 40 ετών. Έχω σχέση με παντρεμένο από τα 25 μου. Αυτός σήμερα είναι 50 και έχει τρία παιδιά. Είχαμε εξαρχής συμφωνήσει πως δεν θα χωρίσει γιατί και εγώ τότε όντας μικρότερη, ήθελα να κάνω καριέρα και δεν με ενδιέφερε η δημιουργία οικογένειας.
Το τελευταίο διάστημα συνειδητοποίησα ότι θέλω περισσότερα από την σχέση μας όμως όταν του το είπα, η απάντησή του με σόκαρε. Συγκεκριμένα μου είπε ότι διανύει την καλύτερή του φάση με τη γυναίκα του αυτό τον καιρό, ότι δεν σκοπεύει να χωρίσει και πως είναι αργά για εμάς να προχωρήσουμε παρακάτω. Ότι πέρασε ο καιρός και πλέον έχει ξεθωριάσει η προοπτική να είμαστε μαζί κανονικά.
Εγώ όμως έκλεισα τα 40 και θέλω ένα παιδί. Και δεν το θέλω απ’ τον καθένα αλλά από αυτόν που τον ξέρω τόσα χρόνια και τον αγαπώ.
Σκέφτομαι να τρυπήσω το προφυλακτικό κρυφά και να μείνω έγκυος. Το ξέρω ακούγεται απαίσιο αλλά και η απάντηση που μου έδωσε, μετά από 15 χρόνια σχέσης, απαίσια είναι. Δεν με νοιάζει να είναι παρών στη ζωή του παιδιού ούτε να το αναγνωρίσει. Θεωρώ όμως ότι μου χρωστάει μετά από τόσα χρόνια, μια έστω ηθική αποζημίωση.
Να το κάνω ή απλά να τον παρατήσω;
Ειρήνη”