Μεγάλη γιορτή σήμερα 25 Ιανουαρίου καθώς η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμάει μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Σήμερα θα εξετάσουμε γιατί ονομάστηκε Θεολόγος αλλά και τα σοφά λόγια του για την αλληλεγγυή.
Ο Γρηγόριος υπήρξε ένας από τους μεγάλους θεολόγους που πρόσφερε στην Εκκλησία η Καππαδοκία τον 4ο αιώνα μ.Χ. (έζησε από το 328/329 έως το 391 μ.Χ.).
Ο γεννημένος στην Αριανζό της Καππαδοκίας (χωριό πλησίον της κωμόπολης Ναζιανζού, εξ ου και Ναζιανζηνός) Γρηγόριος, τέκνο του Γρηγορίου και της Νόννας, διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και προήδρευσε της Β’ Οικουμενικής Συνόδου (381 μ.Χ.).
Χάρη στον ιδιάζοντα χαρακτήρα της θεολογίας του, ο Γρηγόριος, ο θεωρούμενος ως ο πλέον λογοτεχνικός των Πατέρων της Εκκλησίας, εξυμνείται κυρίως ως «των θεολόγων ο νους ο ακρότατος».
Στο διαδικτυακό τόπο της αγιορείτικης μονής Βατοπαιδίου, όπου φυλάσσεται η κάρα του Αγίου, αναφέρονται μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
Ο Άγιος Γρηγόριος ονομάστηκε κατ’ εξαίρεσιν Θεολόγος, επειδή διά της πράξεως, δηλαδή της επιμελούς πρακτικής εφαρμογής των Θείων εντολών, ανέβηκε στην ακρότητα της θεωρίας και εξήγησε με υψηλά νοήματα αλλά και σαφήνεια τα δόγματα της πίστεώς μας.
Ο Γρηγόριος καλλιέργησε τρία λογοτεχνικά είδη, τρεις κατηγορίες συγγραμμάτων: τους λόγους, τις επιστολές και τα ποιήματα.
Σε ένα από τις εκατοντάδες των ποιημάτων που αποδίδονται σε αυτόν, ο Γρηγόριος απευθύνεται στο Χριστό και Λόγο ως εξής:
Σε νυν ευλογούμεν,
Χριστέ μου, Λόγε Θεού,
φως εκ φωτός ανάρχου
και πνεύματος ταμίαν.
Τριττού φωτός εις μίαν
δόξαν αθροιζομένου·
ός έλυσας το σκότος,
ός υπέστησας το φως,
ίν’ εν φωτί τα πάντα κτίσης
και την άστατον ύλην
στήσης μορφών εις κόσμον
και την νυν ευκοσμίαν
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: Ας μη γίνουμε, αγαπητοί μου φίλοι και αδελφοί, κακοί διαχειριστές των αγαθών που μας δόθηκαν. Ας μην κοπιάζουμε για να θησαυρίζουμε και ν’ αποταμιεύουμε, ενώ άλλοι υποφέρουν από την πείνα.
Ας μιμηθούμε τον ανώτατο και κορυφαίο νόμο του Θεού, που στέλνει τη βροχή σε δικαίους και αδίκους και ανατέλλει τον ήλιο επίσης για όλους.
Αυτός έκανε τη γη ευρύχωρη για όλα τα χερσαία ζώα, δημιούργησε πηγές, ποτάμια, δάση, αέρα για τα φτερωτά και νερά για τα υδρόβια, και έδωσε σ’ όλα τα όντα άφθονα τα απαραίτητα για τη ζωή τους στοιχεία, χωρίς να τα περιορίζει καμιά εξουσία, χωρίς να τα καθορίζει κανένας γραπτός νόμος, χωρίς να τα εμποδίζουν σύνορα. Και αυτά τα στοιχεία τα παρέδωσε κοινά και πλούσια, χωρίς διάκριση ή περικοπή, τιμώντας την ομοιότητα της φύσεως με την ισότητα της δωρεάς και δείχνοντας τον πλούτο της αγαθότητός Του.
Οι άνθρωποι, όμως, αφότου έβγαλαν από τη γη το χρυσάφι, το ασήμι και τα πολύτιμα πετράδια, αφότου έφτιαξαν ρούχα μαλακά και περιττά και αφότου απέκτησαν άλλα παρόμοια πράγματα, που αποτελούν αιτίες πολέμων και επαναστάσεων και τυραννικών καθεστώτων, κυριεύθηκαν από παράλογη υπεροψία.
Έτσι, δεν δείχνουν ευσπλαχνία στους δυστυχισμένους συνανθρώπους τους και δεν θέλουν ούτε με τα περίσσια τους να δώσουν στους άλλους τα αναγκαία.
Τι βαναυσότητα! Τι σκληρότητα!
Δεν σκέφτονται, αν όχι τίποτ’ άλλο, πως η φτώχεια και ο πλούτος, η ελευθερία και η δουλεία και τ’ άλλα παρόμοια, εμφανίστηκαν στο ανθρώπινο γένος μετά την πτώση των πρωτοπλάστων, σαν αρρώστιες που εκδηλώνονται μαζί με την κακία και που είναι δικές της επινοήσεις.
Αρχικά, όμως, δεν έγιναν έτσι τα πράγματα, λέει η Γραφή (Ματθ. 19:8), αλλά Εκείνος που έπλασε εξαρχής τον άνθρωπο, τον άφησε ελεύθερο, αυτεξούσιο – συγκρατημένο μόνο από το νόμο της εντολής – και πλούσιο μέσα στον παράδεισο της τρυφής. Αυτή την ελευθερία κι αυτόν τον πλούτο θέλησε να χαρίσει – και χάρισε – ο Θεός, μέσω του πρώτου ανθρώπου, και στο υπόλοιπο ανθρώπινο γένος.
Ελευθερία και πλούτος ήταν μόνο η τήρηση της εντολής. Φτώχεια αληθινή και δουλεία ήταν η παράβασή της.
Μετά την παράβαση, λοιπόν, εμφανίστηκαν οι φθόνοι και οι φιλονικίες και η δολερή τυραννία του διαβόλου, που παρασύρει πάντα με τη λαιμαργία της ηδονής και ξεσηκώνει τους πιο τολμηρούς ενάντια στους πιο αδύνατους.
Μετά την παράβαση, το ανθρώπινο γένος χωρίστηκε σε διάφορες φυλές με διάφορα ονόματα και η πλεονεξία κατακερμάτισε την ευγένεια της φύσεως, αφού πήρε και το νόμο βοηθό της.
Εσύ, όμως, να κοιτάς την αρχική ενότητα και ισότητα, όχι την τελική διαίρεση όχι το νόμο που επικράτησε, αλλά το νόμο του Δημιουργού. Βοήθησε, όσο μπορείς, τη φύση, τίμησε την πρότερη ελευθερία, δείξε σεβασμό στον εαυτό σου, συγκάλυψε την ατιμία του γένους σου, παραστάσου στην αρρώστια, σύντρεξε στην ανάγκη.
Παρηγόρησε ο γερός τον άρρωστο, ο πλούσιος τον φτωχό, ο όρθιος τον πεσμένο, ο χαρούμενος τον λυπημένο, ο ευτυχισμένος τον δυστυχισμένο.
Δώσε κάτι στο Θεό ως δώρο ευχαριστήριο, για το ότι είσαι ένας απ’ αυτούς που μπορούν να ευεργετούν και όχι απ’ αυτούς που έχουν ανάγκη να ευεργετούνται, για το ότι δεν περιμένεις εσύ βοήθεια από τα χέρια άλλων, αλλ’ από τα δικά σου χέρια περιμένουν άλλοι βοήθεια.
Πλούτισε όχι μόνο σε περιουσία, μα και σε ευσέβεια, όχι μόνο σε χρυσάφι, μα και σε αρετή, ή καλύτερα μόνο σε αρετή. Γίνε πιο τίμιος από τον πλησίον με την επίδειξη περισσότερης καλοσύνης. Γίνε θεός για τον δυστυχισμένο με τη μίμηση της ευσπλαχνίας του Θεού.
Περί φιλοπτωχείας λόγος
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
Δύσκολες ώρες για τον Νίκο Γαλανό – Μαθεύτηκαν τα δυσάρεστα
Το 2025 είναι η χρονιά τους – 5 ζώδια θα έχουν τύχη και πολλά λεφτά τους επόμενους μήνες
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="335px" width="600px" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)