Ο χειρότερος φόβος ενός ιδιοκτήτη κατοικίδιου είναι να εξαφανιστεί το αγαπητό μέλος της οικογένειας. Κάτι που συνέβη και στους ιδιοκτήτες του 12χρονου τυφλού λαμπραντόρ ριτρίβερ, της Sage, η οποία είχε εξαφανιστεί για πάνω από μια εβδομάδα.
Ωστόσο, η ιστορία του Λαμπραντόρ Ριτρίβερ έχει ένα ευτυχές τέλος, καθώς ένας άνδρας τον βρήκε και τον έφερε πίσω στους ιδιοκτήτες του, αφού του παρείχε την απαραίτητη βοήθεια και φροντίδα.
Όταν έφυγε από το σπίτι της η σκυλίτσα την περασμένη εβδομάδα, η οικογένειά της ήταν συντετριμμένη. Νόμιζαν ότι την είχαν φέρει μαζί τους στο σπίτι, αφού είχαν περάσει λίγη ώρα έξω στην αυλή, αλλά συνειδητοποίησαν περίπου μια ώρα αργότερα ότι την είχαν αφήσει κατά λάθος έξω.
Η οικογένεια άρχισε αμέσως να ψάχνει γύρω από το σπίτι τους στο Boulder Creek της Καλιφόρνιας – ήλπιζαν ότι απλώς μύριζε την περιοχή.
“Δέκα από τους γείτονές μας ενώθηκαν με την οικογένειά μας στην αναζήτηση που κράτησε μέχρι αργά το βράδυ”, δήλωσε η Beth Cole, μητέρα της Sage. “Στη συνέχεια επέστρεψαν για να βοηθήσουν για αρκετές ημέρες μετά΄.
Μετά από πέντε ημέρες, η οικογένεια άρχισε να χάνει την ελπίδα της. Οι πέντε ημέρες έγιναν έξι. Στη συνέχεια επτά. Μετά οκτώ.
“Έχουμε θηρευτές στην περιοχή, οπότε σκεφτήκαμε ότι υπήρχε πιθανότητα να είχε πεθάνει”, είπε ο Cole.
Ακόμα κι έτσι, η Cole και η οικογένειά της συνέχισαν να ψάχνουν – έβαλαν , δημοσίευσαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μίλησαν σε όλους τους γείτονές τους.
Ο Dan Estrada, γείτονας της οικογένειας Cole, ήταν το άτομο που τελικά βρήκε τη Sage, αν και ήταν εντελώς τυχαίο.
Ο Estrada και ο φίλος του Vincent, μαζί με τα δύο σκυλιά του Estrada, τον Barnabas και τον Köelsch, είχαν πάει για μια χαλαρή πεζοπορία στο δάσος γύρω από το σπίτι του Estrada.
Μετά από δεκαπέντε λεπτά πεζοπορίας, ο Estrada εντόπισε κάτι δίπλα σε ένα ρυάκι στη βάση μιας απότομης πλαγιάς.
“Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν μια σακούλα σκουπιδιών, οπότε στην πραγματικότητα απογοητεύτηκα”, δήλωσε ο Estrada. “Κανείς δεν θέλει τους ανθρώπους να πετούν σκουπίδια στο δάσος. Στη συνέχεια κοίταξα πιο προσεκτικά και είδα ότι ήταν το Φασκόμηλο”.
Η καρδιά της Estrada βυθίστηκε – η Sage ήταν χωμένη μέσα σε έναν μικρό όρμο ακριβώς δίπλα στο ρέμα και δεν κουνιόταν. Ήταν σίγουρος ότι ήταν νεκρή.
“Είπα στον εαυτό μου, “Ωχ, όχι”, γιατί τώρα θα έπρεπε να κάνουμε ανάκτηση σώματος”, είπε ο Estrada. “Επιπλέον, θα έπρεπε να το πω στην οικογένειά της και να είμαι αυτός που θα μεταφέρει τα κακά μαντάτα”.
Καθώς ο Estrada κατέβαινε προσεκτικά την πλαγιά, ο φίλος του τον φώναξε. “Ο Βίνσεντ παρατήρησε ότι η Σέιτζ σήκωσε το κεφάλι της”, είπε ο Εστράδα. “Φώναξε, ‘Φίλε, είναι ζωντανή’“.
Αυτές οι τρεις λέξεις άλλαξαν τα πάντα για την Estrada – και για τον Sage επίσης.
“Σκαρφάλωσα πολύ πιο γρήγορα, πήδηξα στο ρέμα και έσπευσα προς το μέρος της”, είπε η Estrada. “Την αγκάλιασα, τη φίλησα και άρχισα να τη χαϊδεύω. Και μπόρεσε να κρατήσει το κεφάλι της ψηλά και να κουνήσει την ουρά της”.
Τότε η Sage παρατήρησε τον Barnabas και τον Köelsch, τους οποίους ο σκύλος γνωρίζει αρκετά καλά.
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
Το παραδοσιακό “μωσαϊκό”: Κλασικός κορμός σοκολάτας χωρίς αυγά και έτοιμος στο πι και φι
Η αδύναμη πλευρά των ζωδίων: Οι ευαισθησίες του Καρκίνου, του Σκορπιού και του Ιχθύ