Τα social media είναι σημείο της εποχής μας, με τα άσχημα και τα καλά τους. Ανάλογα τον λόγο χρήσης τους και τι θέλουμε και εμείς να κερδίζουμε από αυτά και σε τι αποσκοπούμε. Απο Influencers, προωθήσεις προϊόντων, προβολή άσχημων προτύπων και μιας εφήμερης και ματαιόδοξης ζωής, μέχρι αναρτήσεις φωτεινών ανθρώπων, όμορφων προτύπων και σκέψεις που θα βάλουν το μυαλό μας σε μια διαδικασία αναζήτησης των πραγματικών προβλημάτων και σκοπών. Μηνύματα και σκέψεις που κάποιους από εμάς στο τέλος της ημέρας θα μας επηρεάσουν, και μηνύματα και βίντεο που απεικονίζουν όσα οι λέξεις δεν μπορούν. Ένα από αυτά τα προφίλ λοιπόν είναι και της Ρεγγίνας Μακέδου το οποίο πιθανότατα να αξίζει να ακολουθήσεις.
Η Ρεγγίνα Μακέδου έχει μιλήσει πολλές φορές για τον αγώνα που δίνει κατά της λευχαιμίας μέσα από τα social media και έχει αποτελέσει πρότυπο και πηγή έμπνευσης για αρκετούς συνανθρώπους μας
Με αφορμή το τραγικό συμβάν της σύγκρουσης των δύο τρένων στα Τέμπη, η Ρεγγίνα Μακέδου προσέγγισε και αυτό το θλιβερό και ευαίσθητο θέμα με ευαισθησία και υπευθυνότητα. Και προχώρησε σε 3 αναρτήσεις που σίγουρα θα εκφράσουν και αρκετούς από εμάς.
Παλεύοντας με τη λευχαιμία, η ίδια γνωρίζει πολύ καλά τον φόβο των γονιών της για εκείνη. Έχει βιώσει από κοντά αυτή την αγωνία μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος του πόνου των γονιών όσων επέβαιναν στο μοιραίο τρένο και δεν κατάφεραν να κατέβουν από αυτό. Ακόμη, δεν παρέλειψε να θίξει και το θέμα των γονιών όσων ακόμη αγνοούνται, οι οποίοι βιώνουν το δικό τους δράμα, ζώντας κυριολεκτικά στην άγνοια και τον διαρκή τρόμο συνδυασμένο με μια «φλόγα» ελπίδας.
Σε story της λοιπόν η Ρεγγίνα Μακέδου, σημείωσε: «Καιρό σκεφτόμουν αν υπάρχει κάτι χειρότερο για έναν γονιό από το να χάσει το παιδί του.. έβλεπα τη μάνα μου και τον πατέρα μου να το παίζουν τρελοί ενώ ήξερα πόσο έτρεμαν μην με χάσουν… Και έλεγα ‘υπάρχει χειρότερο;’. Και σήμερα είδα ότι υπάρχει, να μην βρεις καν παιδί να θάψεις. Τι να πεις σε αυτούς τους γονείς; Όλη μέρα σκέφτομαι μόνο αυτό! Πώς να απαλύνουμε τον πόνο σας;».
Εν συνεχεία, ανέβασε μια φωτογραφία από τον σταθμό του ΟΣΕ Λάρισας, στην οποία βλέπουμε τον κόσμο συντετριμμένο να αφήνει λουλούδια και να ανάβει κεράκια για τους άτυχους επιβαίνοντες. Η φωτογραφία αυτή στάθηκε αφορμή- όπως και για πολλούς άλλους συνανθρώπους μας, ώστε να ανασύρει στη μνήμη της την τραγωδία που εκτυλίχθηκε το 2003 επίσης στα Τέμπη.
«Γυρνούσαμε από πενταήμερη όταν είδαμε τα ασθενοφόρα να ανεβαίνουν στα Τέμπη… Ξαφνικά τηλέφωνα. Δεν είχαμε ακόμα social “παιδί μου είσαι καλά;”. “Καλά είμαι βρε μαμά. Τι να έπαθα, εκδρομή είμαστε γιατί τι έγινε;”. “Τίποτα παιδί μου απλά πήρα να δω τι κάνεις”. Μόλις μπήκα σπίτι είδα τη τηλεόραση και πάγωσα. Κατάλαβα πού πήγαιναν τα ασθενοφόρα. Φοιτήτρια πήρα αυτό το τρένο δεκάδες φορές… όπως σχεδόν όλοι μας. “Ναι βρε μαμά αμάν πια έφτασα πωωωω, σιγά με το τρένο είμαι τι να γίνει”. Ξυπνάω χτες και βλέπω αυτό που όλους μας έχει διαλύσει. Δεν αντέχω που κάποιοι δεν θα έχουν καν παιδί να θάψουν! Όλο είναι αδιανόητο!!! Υπάρχουν, πιστεύεις, γιατί; Ίσως να υπάρχουν… Τα παιδιά, όμως, δεν γυρνάνε πίσω… Και εκείνη η κοιλάδα… συνεχίζει να μαζεύει αγγέλους! Συλλυπητήρια…. Ο Θεός να είναι δίπλα σας!», έγραψε χαρακτηριστικά στον λογαριασμό της στο Instagram.
Τέλος, το βράδυ της Παρασκευής 3 Μαρτίου, έκανε επίσης αναδημοσίευση στα stories της μια εικόνας από τον δημοφιλή λογαριασμό Μοναδικοί Άνθρωποι. Πρόκειται για ένα στιγμιότυπο από τη συγκέντρωση νέων στο Σύνταγμα, κρατώντας μαύρα μπαλόνια στη μνήμη όσων χάθηκαν τόσο άδικα.