Είναι απορία πολλών γιατί τα ταξί ενώ έχουν όλα κίτρινο χρώμα και ξεχωρίζουν ακόμα και τη νύχτα περιέχουν και μια οριζόντια μπλε γραμμή περιμμετρικά γύρω από αυτά. Σε αυτό το άρθρο θα δούμε τον λογο.
Αδιαπραγμάτευτος είναι ο σημαντικός ρόλος που διαδραματίζουν τα ταξί στις μετακινήσεις των πολιτών, μιας και μεταφέρουν τους επιβάτες στον ακριβή προορισμό τους σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μέσα μεταφοράς (βλ. αστικά λεωφορεία και Μετρό) τα οποία εκτελούν προκαθορισμένα δρομολόγια.
Άπαντες γνωρίζουν ότι τα ταξί της Αθήνας έχουν κίτρινο χρώμα, αλλά ελάχιστοι ξέρουν το λόγο που υπάρχει και μία μπλε λωρίδα.
Όπως είχαμε αναφέρει και σε προηγούμενο άρθρο μας, το πρώτο ταξί κυκλοφόρησε στην ελληνική πρωτεύουσα το 1902, αν και λέγεται πως υπήρχαν από νωρίτερα κάποια ιδιωτικά αυτοκίνητα που εκτελούσαν… πειρατικά δρομολόγια.
Έκτοτε έχουν πλημμυρίσει τους δρόμους της Αθήνας, όντας πλήρως ευδιάκριτα από όσους τα αναζητούν λόγω του έντονού τους χρώμα. Μέσα, ωστόσο, στο… απέραντο κίτρινο του αμαξώματός τους, υπάρχει και μία μπλε γραμμή, περιμετρικώς του αυτοκινήτου, ακριβώς κάτω από τα παράθυρα και τα παρμπρίζ.
Τη συγκεκριμένη γραμμή κάποιοι την έχουν παρατηρήσει, και κάποιοι άλλοι όχι. Ελάχιστοι, ωστόσο, γνωρίζουν τον λόγο ύπαρξής της.
Η υποχρεωτικότητα ύπαρξης μπλε γραμμής, αλλά και τα χαρακτηριστικά αυτής, αναφέρονται στο Άρθρο 7, παρ. 2 νόμου του 1984 που υπογράφει ο τότε Υφυπουργός Συγκοινωνιών, Κωνσταντίνος Ασλάνης.
Όλα τα αυτοκίνητα Ταξί που έχουν έδρα διοικητική μονάδα που ανήκει στην περιοχή Αθηνών –Πειραιώς- Περιχώρων, έχουν εξωτερικό χρωματισμό οποιασδήποτε απόχρωσης ΚΙΤΡΙΝΟΥ χρώματος (κατά προτίμηση RAL 1012 ή RAL 1021), εκτός από μία λωρίδα πλάτους τεσσάρων (4) έως έξι (6) εκατοστών περιμετρικώς του αυτοκινήτου και μεταξύ του κάτω μέρους των παραθύρων και των χειρολαβών των θυρών, η οποία είναι σταθερού χρωματισμού ΣΚΟΥΡΟΥ ΜΠΛΕ αποκλεισμένης της χρήσης αυτοκόλλητων ταινιών κ.λπ.
Το σκεπτικό πίσω από την υποχρεωτικότητα ύπαρξης μπλε λωρίδας (βαμμένης και όχι αυτοκόλλητης) στα ταξί αφορούσε στην προσπάθεια του υπουργείου να υπάρξει αποτελεσματικός διαχωρισμός των ταξί από τα συμβατικά κίτρινα αυτοκίνητα τα οποία ίσως χρησιμοποιούνταν για την εκτέλεση παράνομων δρομολογίων, με σκοπό την αποκόμιση κέρδους.
Υπενθυμίζεται, τέλος, ότι ο λόγος επιλογής της κίτρινης «ενδυμασίας» των ταξί έγκειται στο γεγονός ότι το συγκεκριμένο χρώμα τραβά ευκολότερα την προσοχή, πολλώ δε μάλλον κατά τη διάρκεια της νύχτας όταν και τα ταξί δεν σταματούν να κινούνται στους δρόμους.
Ηταν πανεύκολη λοιπόν, η λύση του γρίφου αφού πολλά επιβατικά αυτοκίνητα θα μπορούσαν να έχουν κίτρινο χρώμα… κάτι έπρεπε να κάνει τα ταξί να ξεχωρίζουν.