Η Χρυσούλα Χλώρου, η αδερφή της Βασιλικής που σκοτώθηκε στο πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, μίλησε στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» και στην Εύη Γιαρκιά.
Η 55χρονη Βασιλική Χλώρου πήρε τον τρένο από τον αγαπημένο της -από τα παιδικά χρόνια- σταθμό, όμως, δεν ήξερε ότι το πιο «ασφαλές» μέσο θα την οδηγούσε στον θάνατο.
Η Βασιλική Χλώρου ήταν ένα από τα θύματα της μοιραίας τραγωδίας στα Τέμπη το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου. Η 55χρονη ήταν μητέρα τεσσάρων παιδιών ανάμεσά τους και ο πρωταθλητής της ενόργανης γυμναστικής, Χριστόφορος Κωνσταντινίδης.
Η αδερφή της Βασιλικής, κυρία Χρυσούλα, μίλησε για το άλλο της μισό και την αγάπη που είχαν σαν παιδιά για τον σταθμό και τα τρένα.
«Εμάς η κάθε μέρα είναι ένας αγώνας για να μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε τον χαμό των ανθρώπων μας και πιστεύω όλων των οικογενειών και ιδιαίτερα πονάει η καρδιά μου για αυτούς που έχασαν τα παιδιά τους».
Όταν ρωτήθηκε για το αν έλαβε ψυχολογική υποστήριξη από το κράτος, η ίδια απάντησε αρνητικά λέγοντας με μια πικρία:
«Κανένας δεν τηλεφώνησε ούτε σε μένα ούτε στην οικογένεια της αδερφής μου. Κανείς δεν σήκωσε το τηλέφωνο να πάρει “Καλημέρα σας, είμαστε το κράτος, θα θέλατε μια βοήθεια;”. Θα ήταν ένα ψήγμα ανθρωπιάς, γιατί αυτό σημαίνει άνθρωπος».
Στη συνέχεια βαθιά συγκινημένη ανέφερε «Όταν σκοτώθηκε η αδερφή μου είπα “Βασούλα μου, ανέβηκες πάνω συντροφιά με αγγελούδια”, γιατί ήταν αγγελούδια αυτά τα παιδιά. Είχαν όλη τη ζωή μπροστά τους».
Η αδερφή μου χάθηκε, αλλά άφησε πίσω της κομμάτια. Άφησε τα παιδιά της. Υπάρχει, όμως, δικαιοσύνη κι αυτό αποζητάμε όλοι. Θέλουμε να τιμωρηθούν όλοι όσοι ήταν εμπλεκόμενοι, όχι μονάχα ένας άνθρωπος που έτυχε να βρίσκεται εκείνη τη στιγμή στον σταθμό. Θεωρούσαμε ότι το τρένο ήταν το ασφαλέστερο μέσο. Όλοι μας. Και τώρα μαθαίνουμε ότι στις πλάτες μας και με την απληστία κάποιων ανθρώπων πράγματα που θα μπορούσαν να σώσουν αυτές τις ζωές δεν έγιναν.
Η Χρυσούλα Χλώρου αναφέρθηκε μετά στο θέμα της δικαιοσύνης ζητώντας να τιμωρηθούν όλοι όσοι ήταν εμπλεκόμενοι, όχι μόνο ένας άνθρωπος.
«Έβγαλαν μια δέσμη μέτρων. Πού έχει δημοσιευτεί αυτή η απόφαση η υπουργική ότι τίποτα άλλο έγινε; Ποιες είναι οι προϋποθέσεις αυτών των εξαγγελιών; Ποιοι θα ωφεληθούν και ποιος θα πληρώσει όλα αυτά τα χρήματα; Ο ελληνικός λαός».
Η αδερφή της 55χρονης μίλησε για την αγάπη που είχε η οικογένειά της στα τρένα και ιδιαίτερα εκείνη με την αδερφή της.
«Ήταν εδώ η αδερφή μου. Περάσαμε όλη τη μέρα μαζί. Πήγαμε μαζί έξω, πήγαμε στην αγορά, πριν πάει στον γιατρό της, γυρίσαμε και μου λέει, μετά θα πάω να πιω έναν καφέ στον σταθμό. Ο σταθμός για εμάς είναι σημείο αναφοράς. Όλα μας τα χρόνια τα ζούμε εδώ. Δεν πηγαινοερχόμαστε απλώς. Ο παππούς μου ήταν σιδηροδρομικός κι αγόρασε αυτό το σπίτι για να ακούει τα τρένα και μεγαλώσαμε με τα τρένα. Ο σταθμός, λοιπόν, ήταν η βόλτα μας και η αδερφή μου, εκείνη την ημέρα που πέρασε τόσο ωραία, πήγε στον σταθμό μας να περιμένει το τρένο που θα την οδηγούσε στον θάνατο».
Από την οικογένεια την αντλώ τη δύναμη, γιατί κι εγώ κι αυτή είχαμε αυτό το μότο στη ζωή μας. Είμασταν 2 οικογένειες 1. Από το ίδιο τραπέζι, από την ίδια οικογένεια αντλώ τώρα κι εγώ τη δύναμη και τα παιδιά της.