Ο ηθοποιός, Μάριος Ιορδάνου, μίλησε για τη σοβαρή περιπέτεια υγείας του.
Ο Μάριος Ιορδάνου σε συνέντευξη που παραχώρησε αναφέρθηκε στην σοβαρή περιπέτεια που είχε με την υγεία του, όταν πριν τέσσερα χρόνια υπέστη τέσσερα εγκεφαλικά επεισόδια τονίζοντας πως στήριγμά του σε αυτή τη δύσκολη στιγμή, υπήρξε πάντα η σύζυγός του Σοφία Καζατζιάν. Χαρακτηριστικά, ο Μάριος Ιορδάνου ανέφερε πως, την ώρα που ένιωθε να φεύγει από τη ζωή ήταν ευτυχισμένος γιατί είχε ζήσει πού όμορφα δίπλα στη σύζυγό του.
«Ήμουν πάρα πολύ ευτυχισμένος γιατί είχα ζήσει μια πολύ γεμάτη ζωή. Το μόνο που ήθελα ήταν να προλάβω να αγκαλιάσω τον σκύλο μας, που έφυγε πρόσφατα. Όλα τα ισχαιμικά επεισόδια που έχω περάσει, δε συγκρίνονται με την απώλεια του σκύλου μας. Αυτό που με κράτησε στη ζωή ήταν ότι έλεγα στη Σοφία, “γύρνα με πίσω να πάρω αγκαλιά τον σκύλο μας”. Αυτό είναι που με έσωσε. Δεν έπαθα πανικό. Πονούσα πάρα πολύ. Ήθελα να παίξω στο θέατρο» είπε αρχικά ο Μάριος Ιορδάνου.
«Οι άνθρωποι μπερδευόμαστε πάρα πολύ. Στον θάνατο, δε φοβάσαι το άγνωστο, φοβάσαι το γνωστό που τελειώνει. Εγώ το γνωστό που τελειώνει, δε το φοβόμουν, δεν έδινα δεκάρα γι’ αυτό. Ζούμε δυο θανάτους, έναν πριν γεννηθούμε και έναν αφού πεθάνουμε. Η ζωή είναι μεσοδιάστημα. Εγώ ευχαριστιέμαι το παρόν, αυτό μπορώ να επηρεάσω.
Εγώ τη στιγμή που ένιωθα, ήμουν ευτυχισμένος γιατί έχω ζήσει μια πολύ όμορφη ζωή με τη Σοφία μου. Το τζακπότ της ζωής μου είναι η Σοφία Καζατζιάν, ούτε τα λεφτά, ούτε τίποτα, δεν παίζουν κανένα ρόλο για μένα αυτά. Ανήκεις σε ό,τι σου ανήκει. Κι εγώ ανήκω στη Σοφία, ούτε στα λεφτά, ούτε στα ντουβάρια, ούτε τα αυτοκίνητα, ούτε τα ρούχα» ανέφερε σε άλλο σημείο ο ηθοποιός και συνέχισε,
«Είμαι ευτυχής που ζω με τη Σοφία γιατί η Σοφία είναι ο κόσμος μου. Μου έχει προσφέρει τα πάντα, δεν είναι δυνατόν αυτό να μην το εκτιμώ. Ήμουν στο νοσοκομείο κι επειδή δεν είχε κρεβάτι, κοιμόταν στο πάτωμα. Όλα τα βράδια ήταν εκεί για να με στηρίξει. Η αγάπη είναι να παραιτείσαι από τη δύναμη, εγώ έχω παραιτηθεί από τη δύναμη που μου δίνει η Σοφία, και εγώ σε εκείνη. Έχω παραιτηθεί από τα πάντα κι έχω αφεθεί. Η ζωή είναι πολύ μικρή. Στην κάθε στιγμή αυτό που μένει, είναι ο άνθρωπος που συνταξιδεύεις».