Η Μάγδα Φύσσα, μητέρα του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα, με αφορμή τη δίκη για δεύτερο βαθμό στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής, έδωσε μια σπαρακτική κατάθεση περιγράφοντας το χρονικό μέχρι το θάνατο του γιου της. Μέρος της κατάθεσής της μοιράστηκε και η γνωστή σελίδα «Ο Άλλος Άνθρωπος» με τίτλο «Η Μάγδα Μάνα όλων μας»:
«Ονομάζομαι Μάγδα και ο Παύλος είναι ο γιος μου. Στις 17 Σεπτεμβρίου χαιρετηθήκαμε. Θα πήγαιναν να πιούν καφέ με την κοπέλα του τη Χρύσα και μετά θα έψαχναν να βρουν να δουν τη μπάλα. Θα πήγαινα στην κόρη μου και είπαμε θα τα πούμε το πρωί.
Τίποτα δεν προμήνυε το μεγάλο κακό που μας βρήκε. Γύρω στις 2 χτυπά το τηλέφωνο της κόρης μου και είναι ο κουνιάδος της και ζητά να ανοίξει την πόρτα. Σηκωθήκαμε πάνω ξέροντας ότι κάτι κακό είχε συμβεί γιατί ήταν αργά. Ανοίγουμε την πόρτα και αντικρίζω το σύζυγό μου, ένα ωχρό πλάσμα που δεν βρίσκει λόγια να μας πει. Τον ρώτησα τι συμβαίνει και ποιος είναι; Δεν έχει γίνει κάτι κακό, ο Παύλος χτύπησε και σε θέλει στο νοσοκομείο. Δεν το πίστεψα, δεν θα με ανησυχούσε αν ήταν κάτι απλό ο Παύλος. Έφυγα για το νοσοκομείο, ρωτούσα αλλά κανείς δεν απαντούσε. “Τίποτα δεν έχει”, μου έλεγαν. Φτάσαμε στο νοσοκομείο, ήταν παρά πολύς κόσμος, αλλά κανείς δεν μου έλεγε τίποτα. Ρωτούσα τους γιατρούς “πού είναι το παιδί μου, τι συμβαίνει;” και καταλαβαίνω ότι έχει γίνει κάτι πολύ κακό αλλά δεν ήξερα ποσό κακό. Τους πίεσα πολύ να μου πουν. Ο γιατρός μου έδωσε ένα χάπι και μου είπε, ο Παύλος δεν ζει. Ότι τον δολοφόνησε η Χρυσή Αυγή και πως το δολοφόνο τον πιάσανε. Μου είπε ότι δεν γινόταν τίποτα, ήταν επαγγελματικό το χτύπημα, οι μαχαιριές ήταν επαγγελματικές.
Μάγδα Φύσσα: «Ρωτούσα που είναι το παιδί μου»
Φτάσαμε στο νοσοκομείο, ήταν παρά πολύς κόσμος, αλλά κανείς δεν μου έλεγε τίποτα. Ρωτούσα τους γιατρούς “πού είναι το παιδί μου, τι συμβαίνει;” και καταλαβαίνω ότι έχει γίνει κάτι πολύ κακό αλλά δεν ήξερα ποσό κακό. Τους πίεσα πολύ να μου πουν.
Μάγδα Φύσσα: «Προσπάθησα να τον ζεστάνω και να σηκωθεί»
«Εκεί χάθηκαν όλα. Ξαφνικά ισοπεδώθηκαν όλα. Με όσο κουράγιο είχα ζήτησα να τον δω. Πήγα και τον είδα. Προσπάθησα να τον ζεστάνω και να σηκωθεί. Δεν ήταν φοβισμένος, δεν ήταν ταλαιπωρημένος. Δεν ήταν φοβισμένος, κοιμόταν. Να τον ξυπνήσουμε είπα. Δυστυχώς ήταν νεκρός. Και εκεί αρχίζει ο εφιάλτης. Πώς να συνειδητοποιήσεις ότι δεν έχεις το παιδί σου από τη μια στιγμή στην άλλη.
Ο γιος μου άντεξε τέσσερα λεπτά μαχαιρωμένος για να δείξει τον δολοφόνο του.
Παρακαλούσε η Χρύσα τους αστυνομικούς για να πάνε στον Παύλο. Έλεγαν, δεν μπορούσαν. Κάποιος συγκινήθηκε και την ακολούθησε. Φτάνοντας είχε γίνει η δολοφονία και αντί να συλλάβουν το δολοφόνο, έβγαλαν χειροπέδες για τον Παύλο, ο οποίος σήκωσε την μπλούζα του και λέει “Με μαχαίρωσε, θα με συλλάβετε και από πάνω;”. Και έδειξε το δολοφόνο του». “Είπαμε όχι και μαχαίρια“, είπε η αστυνομικός τότε, που σημαίνει ότι γνωρίζανε από πριν».
