Με αφορμή τον Σεπτέμβριο, τον μήνα ευαισθητοποίησης για τη νόσο του Αλτσχάιμερ, η Ελένη Ράντου έκανε μία ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, για να δώσει δύναμη σε όσους μάχονται με την ασθένεια, αλλά και να ευχαριστήσει τους φροντιστές τους.
Στην ανάρτηση που έκανε το Σάββατο, 2 Σεπτεμβρίου 2023, σημείωσε και πάλι, πόσο δύσκολο είναι να φροντίζεις έναν άνθρωπο με άνοια, καθώς και πόσο οδυνηρό είναι να βλέπεις ένα αγαπημένο σου άτομο να σε ξεχνά μέρα με την ημέρα.
Κάποιος είπε κάποτε ότι όταν αγαπάς κάποιον με άνοια, τον χάνεις όλο και περισσότερο κάθε μέρα. Πότε διαγνώσκονται, πότε περνάνε από διαφορετικά στάδια, πότε χρειάζονται θεραπεία και πότε πεθαίνουν. 😢 Αυτό λέγεται «απώλεια Ambigua».
Δεν θα ευχόμουν άνοια σε κανέναν. Καθώς ο εγκέφαλος πεθαίνει αργά, αλλάζει σωματικά και τελικά ξεχνά ποιοι είναι οι αγαπημένοι τους. Μπορεί να καταλήξουν να είναι κατάκοιτοι χωρίς να κινούνται και να μην τρώνε ή να πίνουν.
Θα υπάρχουν άνθρωποι που θα κάνουν scroll με αυτή την ανάρτηση γιατί η άνοια δεν τους έχει αγγίξει. Μπορεί να μην ξέρουν πώς είναι να έχεις ένα αγαπημένο πρόσωπο που πάλεψε ή πολεμάει την άνοια.
Για να ευαισθητοποιήσω τον κόσμο για αυτή τη σκληρή ασθένεια, θα ήθελα οι φίλοι μου να βάλουν αυτό στη σελίδα τους σήμερα.
Κρατήστε το δάχτυλο στη δημοσίευση για αντιγραφή και επικόλληση στο χρονολόγιό σας.
Ευχαριστώ όλους όσους (είχαν) φίλους ή συγγενείς που ζουν με άνοια 😞
Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ σε όλους τους πρόθυμους να το δημοσιεύσουν στο χρονολόγιό τους για την εβδομάδα ευαισθητοποίησης για το Αλτσχάιμερ. 🍀💓🙏
Η ηθοποιός δεν έκρυψε ποτέ ότι η μητέρα της διαγνώστηκε με άνοια, ενώ σε συνέντευξη της έχει αποκαλύψει ότι, πλέον, την αναγνωρίζει περισσότερο από τον ρόλο της ως «Ελένη Βλαχάκη» στη σειρά «Κωνσταντίνου και Ελένης».
Μάλιστα, είχε αναφερθεί και στο πόσο δύσκολη ήταν η κατάσταση και στην περίοδο της πανδημίας:
«Η μητέρα μου έχει άνοια τα τελευταία 5 χρόνια. Απλώς η πανδημία το έκανε ακόμα πιο δύσκολο. Έπρεπε να προσέχουμε περισσότερο για τη δική της κατάσταση, παρά για τη δική μας. Ζούμε μαζί… Υπάρχει παρελθοντική μνήμη. Οι μνήμες αρχίζουν να σβήνουν από τις πρόσφατες και πάει προς τα πίσω… Οι φροντιστές τέτοιων ανθρώπων χρειάζονται, σίγουρα, ψυχολογική υποστήριξη. Είναι πολύ οδυνηρό για τους φροντιστές. Παλεύω να με φροντίζω… Αν δεν φροντίζεις τον εαυτό σου, δεν θα μπορέσει να φροντίσεις και τον άλλον, γιατί είναι μακροχρόνιο και πολύ οδυνηρό μονοπάτι».
Πριν από λίγο καιρό, επίσης, είχε αναρτήσει μία φωτογραφία της στην οποία αγκαλιάζει τη μητέρα της, καθώς βγαίνουν μαζί από το νοσοκομείο που νοσηλευόταν η δεύτερη.
«Μέσα σε όλο αυτό το μαύρο τοπίο των ημερών, βγήκε η λιακάδα. Ευγνώμων σε όλους τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που την έφεραν πίσω. Η αγάπη και η φροντίδα ανασταίνει. Σε όλους όσους βοήθησαν και βοηθάνε, ένα μεγάλο ευχαριστώ».