Η Ράνια Ιωαννίδου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Αυγούστου 1935, στους Αμπελόκηπους, στα προσφυγικά. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Μιχάλη Κουνελάκη (Ελληνικό Ωδείο). Αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές παρουσίες στον ελληνικό καλλιτεχνικό χώρο. Με μια καριέρα που εκτείνεται από τον κινηματογράφο και το θέατρο μέχρι την τηλεόραση και τη μεταγλώττιση, η Ιωαννίδου έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα της στη μνήμη του κοινού.
«Γεννήθηκα στις 22 Αυγούστου 1935 στην Αθήνα, στους Αμπελοκήπους, στα προσφυγικά. Σε μια υπέροχη γειτονιά, που νομίζω ότι δεν μοιάζει σε τίποτα με σήμερα».
«Ο πατέρας μου, Γιάννης Καλατζής Ιωαννίδης, ήταν τσαγκάρης. Ήταν Πόντιος και ήταν από τους σπουδαιότερους εκείνης της εποχής. Ήταν εξειδικευμένος με το αυθεντικό δέρμα. Γι’ αυτό και έφτιαχνε τα παπούτσια της ΑΕΚ και έπειτα του Παναθηναϊκού. Ήταν σπουδαίος μάστορας στα δερμάτινα είδη εκείνη την εποχή».
Πρώτα βήματα στον κινηματογράφο και καθιέρωση στο θέατρο
«Ξεκίνησα από πάρα πολύ μικρή ηλικία. Αυτή είναι η αλήθεια. Ούτε θυμάμαι πόσων ετών. Έκανα διάφορα σκετς και ρόλους. Κάποια στιγμή λοιπόν οι γονείς μου βγήκαν έξοδο και με πήραν να πάμε στο «Ραντάρ». Ήταν ένα θέατρο της εποχής εκείνης, που σήμερα είναι κινηματογράφος. Εκεί είπα κάνα δυο τραγουδάκια, τους άρεσα και κάπως έτσι πάτησα στο θεατρικό σανίδι. Τυχαία, νομίζω, έγιναν όλα!»
«Με είχε παρουσιάσει μία φορά ο Αττίκ στη «Μάντρα» του, όπου εμφάνιζε νέα ταλέντα. Θυμάμαι που, όταν με παρουσίασε, έλεγε «αγαπητοί μου, σήμερα θα σας παρουσιάσω μια τόοοοοοοση σπουδαία φωνή», και όπως έκανε τα χέρια του, δείχνει εμένα που ήμουν πολύ μικρούλα. Ο κόσμος άρχισε να με χειροκροτεί. Και έτσι μου έδωσε το βάπτισμα του πυρός. Αργότερα έκανα αρκετούς ρόλους σουμπρέτας στο μουσικό θέατρο».
Η πορεία της ξεκίνησε το 1959, όταν έκανε το ντεμπούτο της με έναν μικρό ρόλο στην ταινία «Γαμήλιες περιπέτειες» πλάι στον Ντίνο Ηλιόπουλο.
Με την πάροδο των χρόνων, καθιερώθηκε ως μια από τις πιο ταλαντούχες ηθοποιούς της γενιάς της, με σημαντικές συμμετοχές σε ταινίες όπως:
«Η Αλίκη στο ναυτικό» (1961),
«Το νησί των πειρασμών» (1961),
«Αυτοί που ξέχασαν τον Θεό» (1964) και
«Πάρε το δάκρυ μου» (1965).
Η Ράνια Ιωαννίδου στην ταινία «Η Αλίκη στο ναυτικό»
«Στην ταινία με την Αλίκη δεν έκανα κάτι σημαντικό – ένα μικρό ρολάκι. Όμως αξίζει να σας πω ότι την μπάλα που κρατάει στην αρχή της ταινίας η Αλίκη την είχε φτιάξει ο πατέρας μου, που, όπως σας είπα, ήταν άριστος τσαγκάρης. Τότε, στο γύρισμα, λέω του μπαμπά «θα πάρω και την μπάλα, αφού το γύρισμα θα είναι χαρούμενο και καλοκαιρινό». Αυτό άρεσε της Αλίκης και, μόλις βλέπει την μπάλα, μου λέει: «Φέρ’ την εδώ». Και έτσι η μπάλα μπήκε στην ταινία».
«Η αλήθεια για την Αλίκη στο Ναυτικό. Την μπάλα αυτή την έχει φτιάξει ο παππούς μου Ιωάννης Ιωαννίδης-Γιαλτζίδης. Να πως έχει η ιστορία. Η θεία μου Ράνια Ιωαννίδου-Θεοδόση (η γνωστή παπαδιά από το καφέ της Χαράς) ντεμπουντάριζε στον κινηματογράφο και έκανε μια από τις φίλες της Αλίκης. Επειδή θα πηγαίνανε στο νησί για τα γυρίσματα πήρε μαζί της και την μπάλα που της είχε φτιάξει ο πατέρας της και παππούς μου για να διασκεδάζουν στα διαλείμματα. Η μπάλα άρεσε πάρα πολύ και επιλέχθηκε να “πρωταγωνιστήσει” στην ταινία.
Ο παππούς μου ήταν τσαγκάρης που ειδικεύτηκε στα αθλητικά είδη. Τότε δεν υπήρχαν τα έτοιμα ΝΙΚΕ, ADIDAS, PUMA κτλ. Οι ομάδες έδιναν παραγγελίες σε τεχνίτες. Έτσι ανέλαβε πολλές παραγγελίες από Παναθηναϊκό και ΑΕΚ αθλητικά παπούτσια, μπάλες γάντια του μποξ και γενικά ότι είχε να κάνει με το δέρμα και την άθληση. Αργότερα έγινε ο αρχιτεχνίτης του Κατράτζος Σπορ. Από τα ρετάλια λοιπόν αυτών των προϊόντων έφτιαξε και μια μπάλα για την κόρη του και έτσι αυτή η μπάλα βρέθηκε στα χέρια της Αλίκης».
Η επιτυχία της στον κινηματογράφο συνεχίστηκε και τη δεκαετία του 1970 με ταινίες όπως «Ο Μανωλιός ξαναχτυπά» (1971) και «Είκοσι γυναίκες κι εγώ» (1973), στην οποία συνεργάστηκε με τον Κώστα Βουτσά.
Η φωνητική της καριέρα και οι αγαπημένες σειρές κινουμένων σχεδίων
«Έκανα πάρα πολλές μεταγλωττίσεις. Δεν μου άρεσε, θα έλεγα, ο κινηματογράφος τόσο πολύ. Ξεκίνησα τις μεταγλωττίσεις από τα «Οικογένεια Γουόλτον», «Το μικρό σπίτι στο λιβάδι», «Χάιντι», «Μάγια Μέλισσα» και δεκάδες άλλα παιδικά. Αυτό, λοιπόν, μου έδινε ένα καλό ωράριο. Ώστε να είμαι το πρωί στις μεταγλωττίσεις, το μεσημέρι να παίρνω τα παιδιά από το σχολείο, να μαγειρεύω για όλους και σε ό,τι απέμενε έκανα και θέατρο. Με τις μεταγλωττίσεις είχα ένα καλό εισόδημα, που μου επέτρεπε να ζω αξιοπρεπώς και να σπουδάζω τα παιδιά μου. Έκανα και πολύ ραδιόφωνο εκείνη την εποχή. Ο κόσμος, λοιπόν, πρώτα γνώριζε τη φωνή μου και μετά εμένα. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Όταν έκανα τον «Ντ’ Αρτανιάν» ή τη «Μάγια Μέλισσα» έκανα 15 διαφορετικές φωνές. Αυτό ήταν μεγάλο προσόν για μένα!».
Παράλληλα με την υποκριτική της καριέρα στον κινηματογράφο και το θέατρο, η Ιωαννίδου έγινε ευρέως γνωστή και μέσα από τη δουλειά της στη μεταγλώττιση. Από το 1973, η φωνή της ακούστηκε σε διάσημες ξένες σειρές που προβλήθηκαν στην κρατική τηλεόραση, όπως «Μάνιξ», «Οι Γουόλτονς» και «Μάγια η Μέλισσα».
Στη δεκαετία του 1980 και 1990, η Ιωαννίδου δάνεισε τη φωνή της σε μερικούς από τους πιο αγαπημένους παιδικούς χαρακτήρες της εποχής. Συμμετείχε σε σειρές κινουμένων σχεδίων όπως:
«Η μικρή Λουλού»,
«Κάντυ Κάντυ»,
«Ο Ντ’ Αρτακάν και οι τρεις σωματοφύλακες»,
«Ντένις ο τρομερός»,
«Τα Στρουμφάκια» και
«Σέιλορ Μουν».
Μερικές από τις μεταγλωττίσεις της
Συμμετοχές στην τηλεόραση και βιντεοταινίες
Από το 1985 μέχρι το 1989, η Ράνια Ιωαννίδου εμφανίστηκε σε 10 βιντεοταινίες. Ένα είδος που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές εκείνη την εποχή στην Ελλάδα.
Παράλληλα, συμμετείχε και σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές, με πιο γνωστές τις:
«Οι αυθαίρετοι» (1990),
«Φάκελος Αμαζών» (1991),
«Αξιότιμοι κύριοι» (1991),
«Το τέλος της μοναξιάς» (1991-1992), και
«Ο επισκέπτης της ομίχλης».
Η Ιωαννίδου έγινε επίσης αγαπητή από τους τηλεθεατές για τον διπλό ρόλο της στη σειρά «Οι Μεν και οι Δεν» (1997-1998) του ANT1. Καθώς και για τον ρόλο της στην κωμική σειρά «Δύο ξένοι» του Mega Channel, όπου υποδύθηκε την αδιάκριτη γειτόνισσα Μαριάνθη Μαντούνα.
«Όταν οι γιοι μου, ο Παναγιώτης και Γιάννης, άρχισαν να μεγαλώνουν, τότε αποφάσισα να ακολουθήσω και την καριέρα στο θέατρο. Έπαιξα με τη Ραζή αρκετά, ενώ έπαιξε και η αγαπημένη μου ανιψιά, η Τζίνη Γεννηματά, μαζί μου. Μετά συνεργάστηκα και με τη Ράντου. Υπέροχο πλάσμα και η Ράντου! Και μετά μπήκε θεατρικά στη ζωή μου, ο αγαπημένος μου ο Χάρης Ρώμας».
Το «καφέ της Χαράς» και η τελευταία της εμφάνιση
Το 2003, η Ιωαννίδου απέκτησε έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους ρόλους της καριέρας της, όταν υποδύθηκε την παπαδιά Μαρίκα στη δημοφιλή κωμική σειρά «Το καφέ της Χαράς».
«Αν θυμάμαι καλά, με βρήκε εκείνος (ο Χάρης Ρώμας). Είχα παίξει σε κάνα δυο επεισόδια άλλων σειρών και γενικά, όπως έλεγαν τότε, με θεωρούσαν γουρλού (γέλια). Θυμάμαι, πάντως, όταν ήρθε ο Ρώμας στο σπίτι και μου πρότεινε τον ρόλο της κουτσομπόλας παπαδιάς, τα παιδιά μου δεν ήθελαν να παίξω. Ήταν πολύ «κόντρα» ρόλος σε σχέση με τον δικό μου χαρακτήρα. Μάλιστα, όταν αποφάσισα να παίξω, τους είπα «εγώ θα παίξω τον ρόλο αυτόν και θα την κάνω την κουτσομπόλα παπαδιά να την αγαπήσει όλη η Ελλάδα» (γέλια).
Η σειρά προβλήθηκε από το 2003 μέχρι το 2006, με την Ιωαννίδου να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στους πρώτους 3 κύκλους. Το 2019, όταν η σειρά αναβίωσε, η ηθοποιός δεν συμμετείχε λόγω προβλημάτων υγείας. Και ανακοινώθηκε ότι ο χαρακτήρας της είχε εγκατασταθεί στο εξωτερικό.
Η Ράνια Ιωαννίδου στο «Καφέ της Χαράς»
Τα τελευταία χρόνια, η Ράνια Ιωαννίδου έχει αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή. Με την τελευταία της δημόσια εμφάνιση να καταγράφεται σε ανάρτηση της ανιψιάς της, Τζίνης Γεννηματά πριν από λίγα χρόνια.
Περισσότερες ειδήσεις σήμερα
Έρχεται νέο «Καφέ της Χαράς»: Αυτή είναι η νέα κωμωδία του Mega που θα δούμε τη νέα σεζόν
Ξεσπά η Μαρία Παλαιολόγου: «Ρώτα τον Χάρη Ρώμα γιατί δεν έπαιξα στο Καφέ της Χαράς»
