«Έφυγε ήσυχα ο μεγάλος μας συγγραφέας» έγραψε η εκδότριά του Θανάση Βαλτινού, Εύα Καραϊτίδη.
«Άρχισα να διαβάζω, χωρίς να ξέρω το γιατί. Μου δημιουργήθηκε μια ανάγκη. Θυμάμαι ότι διάβαζα το ”Η θεραπεία της σύφιλης διά της πενικιλίνης”. Δεν καταλάβαινα τίποτα, αλλά το διάβαζα. Οπωσδήποτε το περιβάλλον παίζει ρόλο. Ο μπάρμπας μου είχε βιβλία και στο φαρμακείο του μαζευόταν η ιντελιγκέντσια μιας επαρχιακής πόλης» είχε δηλώσει στη LIFO το 2012. «Πάντα, όμως, υπήρχε κάποιο είδος σαρκαστικού χλευασμού γι’ αυτόν που διάβαζε, όπως κι ο θαυμασμός για τις επιστήμες, τους γιατρούς και τους δικηγόρους. Μέχρι πριν από λίγο καιρό, όταν με ρώταγαν στα χωριά τι δουλειά κάνω, έλεγα δημοσιογράφος. Αν έλεγα συγγραφέας, θα γέλαγαν».
Ο Θανάσης Βαλτινός γεννήθηκε 16 Δεκεμβρίου 1932 και υπήρξε Έλληνας πεζογράφος, διηγηματογράφος, σεναριογράφος και πρώην πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Γεννήθηκε στον οικισμό «Του Καράτουλα», ο οποίος ανήκει στο σύμπλεγμα χωριών που αποτελούν το Καστρί Κυνουρίας. Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Σπανός. Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες μεταξύ των οποίων τα αγγλικά, τα ιταλικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά.
Στα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου η οικογένειά του μετακινήθηκε σε διάφορες πόλεις και ο Βαλτινός φοίτησε στα γυμνάσια Σπάρτης, Γυθείου και Τρίπολης λόγω των κατοχικών και των μετακατοχικών αυτών μετακινήσεων. Παρακολούθησε μαθήματα στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Παντείου, στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου των Αθηνών και σε σχολή του κινηματογράφου. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1958 με τη βράβευση του διηγήματός του Κατακαλόκαιρο, σε διαγωνισμό του περιοδικού Ταχυδρόμος. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη διηγηματογραφία και με τη μετάφραση έργων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, με το θέατρο και με την συγγραφή σεναρίων.
Το 1963 δημοσίευσε στο περιοδικό Εποχές το αφήγημα «Η κάθοδος των Εννιά», έργο που κυκλοφόρησε και σε γερμανική μετάφραση το 1976. Το 1978 εκδόθηκε αυτοτελώς σε βιβλίο από τις εκδόσεις Κέδρος. Ασχολήθηκε επίσης με τη θεατρική γραφή και μετάφραση- συνεργάτης του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν-, καθώς και με το κινηματογραφικό σενάριο. Από το 1974 ως το 1975 έζησε στο Δυτικό Βερολίνο.
Διετέλεσε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ (1989-1990) και πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου 2005 – 2006 με αντιπρόεδρο τον Βασίλη Μαζωμένο. Τιμήθηκε με το Βραβείο Σεναρίου στο Φεστιβάλ Καννών για την ταινία «Ταξίδι στα Κύθηρα» (1984) και με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο του «Στοιχεία για τη δεκαετία του ΄60»(1990). Το 2002 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας. Το 2012 του απονεμήθηκε το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων και της Λογοτεχνίας από τη Διεύθυνση Γραμμάτων της Γενικής Διεύθυνσης Σύγχρονου Πολιτισμού του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, για το σύνολο του έργου του.
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
Εκκλησία 2.0: Εταιρεία έφτιαξε ειδικό POS για παγκάρι ναού
Ντρέπεται και η ντροπή: Στο Ρέθυμνο οι εκπαιδευτικοί τρώνε κονσέρβες για να επιβιώσουν
Μένει ή φεύγει ο Στέφανος Κασσελάκης; Η επόμενη κίνηση του μετά το μπλόκο στις εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ