Το γνωστό τραγούδι «Μισιρλού», που στην πραγματικότητα σημαίνει «Αιγύπτια», είναι ένα από τα τραγούδια που λίγοι γνωρίζουν τη μεγάλη ιστορία του, ενώ έχει ακουστεί ακόμα και σε ταινία του Ταραντίνο.
Πρόκειται για ένα ρεμπέτικο τραγούδι το οποίο μπορεί να ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1925 στην Αμερική από τον Τίτο Δημητριάδη και σε παραγωγή Columbia αλλά κατέληξε να έχει στην πορεία μια μεγάλη και ιδιαίτερη ιστορία.
Ένα τραγούδι που ταξίδεψε πολύ και αγαπήθηκε ακόμη περισσότερο… Πιθανολογείται, δε, ότι ο πρώτος και αυθεντικός του συνθέτης ήταν στη Σμύρνη κάπου το 1910.
Μισιρλού: Η ιδιαίτερη ιστορία ενός τραγουδιού 97 ετών
Μισιρλού: Η ιστορία του τραγουδιούΣχεδόν ένας αιώνας πέρασε από την πρώτη φορά που εκτελέστηκε και ακούστηκε η περίφημη «Μισιρλού» στην Αμερική. Ένα πολύ ανατρεπτικό για την εποχή τραγούδι το οποίο μιλώντας μέσα από τους στίχους του σε μια σχέση κόντρα σε θρησκευτικά πιστεύω και φυλές, αποτέλεσε μήλον της έριδος για το ταμπού θέμα του ενώ χαρακτηρίστηκε ακόμη και απρεπές.
Ποια ήταν η Μισιρλού: Η ιστορία του τραγουδιού
Μιας και δεν υπάρχει άλλος γνωστός συνθέτης ως πρώτος που το δημιούργησε, ως πρώτος θεωρείται ο αρχηγός της κομπανίας, Μιχάλης Πατρινός στον οποίο αποδίδονται επίσης και στο μεγαλύτερο ποσοστό τους οι στίχοι. Πιθανολογείται, ότι η μελωδία συντέθηκε από τους μουσικούς συλλογικά, όπως συνέβαινε εκείνη την εποχή, οι στίχοι όμως αποδίδονται στο μεγαλύτερο ποσοστό τους στον Πατρινό. Η σημερινή «οριεντάλ» εκδοχή του, πάντως, διαφέρει αρκετά από την πρώτη έκδοση περί το 1930 η οποία ήταν ζεϊμπέκικο έχοντας πολύ διαφορετικό και φυσικά αργό ρυθμό. Μάλιστα, αρχικά το τραγούδι ακουγόταν ως «Μουσουρλού» και όχι Μισιρλού.
Από εκεί και πέρα το τραγούδι πήρε και άλλες μορφές, από τζαζ μέχρι και ποπ! Έγιναν δηλαδή πολλές επανεκτελέσεις, η καθεμία με τον δικό της διαφορετικό ρυθμό. Το παράδοξο και σπάνιο ήταν ότι όλες είχαν κάτι ξεχωριστό που έκανε το τραγούδι να αγαπιέται κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο. Έγινε τόσο αγαπητό το τραγούδι ώστε ο Ταραντίνο χρησιμοποίησε μια από τις εκτελέσεις στην ταινία του «Pulp Fiction».
Πάντως νομικά η κατοχύρωση του τραγουδιού όσον αφορά τον συνθέτη έγινε το 1934 από τον Ελληνοαμερικανό μουσικός δάσκαλο, Νικ Ρουμπάνη, ο οποίος κυκλοφόρησε μια ορχηστρική, τζαζ εκτέλεση του τραγουδιού. Αυτός έδωσε και τον ανατολίτικο ρυθμό σε συνδυασμό με την τζαζ.
Ένα ιδιαίτερο και ενδιαφέρον περιστατικό που πολλοί δεν γνωρίζουν και αφορά τη Μισιρλού συνέβη τη δεκαετία του ‘60. Ο κιθαρίστας, Ντικ Ντέιλ, σε μια ζωντανή του εμφάνιση, δέχτηκε από έναν ακροατή την πρόκληση για το αν θα μπορούσε να παίξει ένα ολόκληρο τραγούδι, πάνω σε μία και μόνη χορδή της κιθάρας του. Και το πέτυχε με τη Μισιρλού!
Μισιρλού, μαγική ξωτική ομορφιά…
Στίχοι: Νίκος Ρουμπάνης – Μουσική: Νίκος Ρουμπάνης
Μισιρλού μου, η γλυκιά σου η ματιά
φλόγα μου `χει ανάψει μες στην καρδιά,
αχ γιαχαμπίμπι, αχ γιαλελέλι, αχ
τα δυο σου χείλη στάζουνε μέλι, οϊμέ.
Αχ, Μισιρλού, μαγική ξωτική ομορφιά,
τρέλα θα μου `ρθει, δεν υποφέρω πια,
αχ, θα σε κλέψω μέσ’ απ’ την Αραπιά.
Μαυρομάτα Μισιρλού μου τρελή
η ζωή μου αλλάζει μ’ ένα φιλί,
αχ γιαχαμπίμπι, μ’ ένα φιλάκι, αχ
απ’ το δικό σου το στοματάκι, οϊμέ.
Πολλές εκτελέσεις για το πασίγνωστο αυτό τραγούδι που κατά καιρούς αγγίζει τις καρδιές μας και το ακούμε συνέχεια εδώ στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο.
