Σε αυτό το άρθρο θα δούμε την ιστορία του αγαπημένου μας τραγουδιού, Ας ερχόσουν για λίγο… μοναχά για ένα βράδυ.
Η αγάπη, λένε, όλα τα μπορεί και όταν αυτή η αγάπη σχετίζεται με μια γυναίκα που επίσης… όλα τα μπορούσε, συμπεριλαμβανομένου το να κρατάει υψηλά το φρόνημα ενός ολόκληρου λαού σε καιρό πολέμου, δεν θα πρέπει να προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι «έφερε στον κόσμο» και ένα τραγούδι που έμεινε στην ιστορία, όπως είναι το «ας ερχόσουν για λίγο μοναχά για ένα βράδυ», το οποίο γράφτηκε για τη μεγάλη Σοφία Βέμπου. Το όνομά της, κάποτε τουλάχιστον, το μάθαιναν όλοι από μικρά παιδιά. Από τα χρόνια του δημοτικού σχολείου, για την ακρίβεια, όταν το «Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του» το τραγουδούσαν τόσες πολλές φορές ώστε ακόμη και μετά από 30-40 χρόνια να θυμούνται… φαρσί τους στίχους του.
Ας ερχόσουν για λίγο μοναχά για ένα βράδυ – Σοφία ΒέμποΗ Σοφία Βέμπο, όμως, δεν ήταν μόνο μία τραγουδίστρια. Δεν ήταν μόνο μία καλλιτέχνιδα που είχε έρθει σε αυτόν τον κόσμο για να φτιάχνει το ηθικό των Ελλήνων στον πόλεμο με την Ιταλία και γενικά στα χρόνια της κατοχής. Ήταν και μία γυναίκα, η οποία, όπως κάθε άνθρωπος, αγάπησε και αγαπήθηκε. Και η ίδια πραγματικά αγαπήθηκε πολύ. Τόσο ως τραγουδίστρια, όσο και ως άνθρωπος, ως γυναίκα. Και η πιο εμφατική απόδειξη για αυτό, είναι το «Ας ερχόσουν για λίγο μοναχά για ένα βράδυ».
Ένα τραγούδι που… σταμπάρει στο μυαλό όλων τη φωνή της Βέμπο περισσότερο από ό,τι ο Ντούτσε με τη στολή του. Ένα τραγούδι που ερμήνευσαν τις επόμενες δεκαετίες -και συνεχίζουν να ερμηνεύουν- πολλοί. Ένα τραγούδι που γράφτηκε λόγω της μεγάλης αγάπης που έτρεφε για τη Βέμπο ο σύντροφός της, ο ποιητής και στιχουργός Μίμης Τραϊοφόρος.
Ας ερχόσουν για λίγο μοναχά για ένα βράδυΟ έρωτάς τους, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, άρχισε εκείνα τα χρόνια. Και άρχισε με περίεργο τρόπο, αφού ένα σχόλιο που είχε κάνει ο Τραϊοφόρος για αυτή, όταν είχε πάει να τον δει με την παρέα της στην «Όασι» του Ζαππείου, την είχε ενοχλήσει τόσο πολύ ώστε να δηλώσει πως δε θέλει να έχει καμία σχέση μαζί του. Αυτή το είπε, αυτή το καταπάτησε κιόλας, αφού λίγο καιρό μετά τού ζήτησε να της γράψει ένα πολεμικό τραγούδι. Αυτό το τραγούδι ήταν το «Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά» και από εκεί και πέρα όλα πήραν τον δρόμο τους. Μέχρι που παραλίγο να… εκτροχιαστούν όλα.
Το ταξίδι στις ΗΠΑ, ο πλούσιος γαμπρός και το τραγούδι για την αγάπη τους
Σοφία Βέμπο: Το ταξίδι στις ΗΠΑΤον Σεπτέμβριο του 1947 η Σοφία Βέμπο φεύγει για τις ΗΠΑ, κάνοντας ένα ταξίδι που ήθελε ο αδερφός της, ο οποίος, λένε, δεν είχε δει ποτέ με καλό μάτι τη σχέση της αδερφής του με τον Τραϊοφόρο. Δεν προκαλεί εντύπωση, επομένως, το γεγονός ότι οι φήμες της εποχής ήθελαν έναν πλούσιο γαμπρό να περιμένει την Ελληνίδα τραγουδίστρια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αλήθεια ή ψέματα, δεν το ξέρει κανείς με σιγουριά. Ο Μίμης Τραϊοφόρος όμως, όπως και οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του, από τη στιγμή που αγαπούσε, το πίστεψε. Και ζήλεψε. Ειδικά από τη στιγμή που διάβαζε για την επιτυχημένη περιοδεία της, για το πώς θριαμβεύει στις ΗΠΑ, για το πώς η ζωή της είναι μέσα στην επιτυχία, άρα, υπέθετε ο ίδιος, και στην ευτυχία.
Συναίσθημα που δεν ένιωθε ο ίδιος χωρίς τη Βέμπο δίπλα του και ειδικά όταν, καιρό μετά, του έστειλε ένα γράμμα. Ένα γράμμα, το ύφος του οποίου δεν του άρεσε, αφού το θεωρούσε ψυχρό. Έτσι, αποφάσισε να της απαντήσει. Πώς; Γράφοντας κι αυτός ένα γράμμα, το περιεχόμενο του οποίου ήταν οι στίχοι του «Ας ερχόσουν για λίγο μοναχά για ένα βράδυ». Όλοι οι στίχοι. Αυτό ήταν το γράμμα της αγάπης του Τραϊοφόρου για τη Βέμπο και… την έκανε τη δουλειά του, αφού η Σοφία επέστρεψε στην Ελλάδα και στον άνθρωπό της, ενώ αυτό το γράμμα εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια της…
Στίχοι: Μίμης Τραϊφόρος – Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ
Πού να `σαι αλήθεια το βράδυ αυτό
που είμαι μόνος, μα τόσο μόνος
και που μαζί μου παίζουν κρυφτό
πότε η θλίψη και πότε ο πόνος
Πού να `σαι αλήθεια το βράδυ αυτό
που με χτυπάει τ’ άγριο τ’ αγέρι
να `ρθεις και μ’ ένα φιλί καυτό
να με γεμίσεις με καλοκαίρι
Ας ερχόσουν για λίγο
μοναχά για ένα βράδυ
να γεμίσεις με φως
το φριχτό μου σκοτάδι
και στα δυο σου τα χέρια
να με σφίξεις ζεστά
ας ερχόσουν για λίγο
κι ας χανόσουν μετά
Πού να `σαι, να `ρθεις το βράδυ αυτό
σ’ αυτούς τους δρόμους που σ’ αγαπούνε
το ντουετάκι τους το γνωστό
τα βήματά μας να ξαναπούνε
Πού να `σαι να `ρθεις το βράδυ αυτό
που `γινε φύλλο ξερό η ελπίδα
να `ρθεις κοντά μου να φυλαχτώ
από του πόνου την καταιγίδα
Ας ερχόσουν για λίγο
μοναχά για ένα βράδυ
να γεμίσεις με φως
το φριχτό μου σκοτάδι
και στα δυο σου τα χέρια
να με σφίξεις ζεστά
ας ερχόσουν για λίγο
κι ας χανόσουν μετά
Φοβερό τραγούδι και ακόμα πιο φοβερή η ιστορία του που όλοι λίγο πολύ χρειάζεται να γνωρίζουμε.