Το 63ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ξεκινά σήμερα και παρουσιάζει σημαντικές ταινίες που θα μας απασχολήσουν τους επόμενους μήνες.
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με τον Ορέστη Ανδρεαδάκη στο τιμόνι του τα τελευταία χρόνια, συμβαδίζει με την επικαιρότητα, την κοινωνία, τους προβληματισμούς, με γρήγορα αντανακλαστικά όπως η διοργάνωση του Evia film festival που στήθηκε το καλοκαίρι, καταδίκασε από την πρώτη στιγμή τον πόλεμο στην Ουκρανία (Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ) και «σχολιάζει» μέσα από τις ταινίες κοινωνικά φαινόμενα της εποχής.
Valeria is Getting Married, Michal Vinik, Ισραήλ, 2022, 76′
Οι αδυσώπητες συνθήκες που αναγκάζουν τις γυναίκες από την Ουκρανία να ξενιτευτούν για να βρουν σύζυγο. Μια ταινία για την ισότητα των φύλων και τις πολιτικές ανισότητας.
Η Βαλέρια, μια νεαρή Ουκρανή, φτάνει στο Ισραήλ για να γνωρίσει τον μέλλοντα σύζυγό της. Ο γάμος τους έχει κανονιστεί μέσω Διαδικτύου – ακριβώς όπως και ο γάμος της αδερφής της, Κριστίνα, που ζει ήδη εδώ και χρόνια παντρεμένη στο Ισραήλ. Παρότι η Κριστίνα μοιάζει ικανοποιημένη με τη ζωή της, η άφιξη της Βαλέρια θα ανατρέψει τα δεδομένα, αλλάζοντας τα πάντα. Παλλόμενο από συναισθηματική ένταση χωρίς ποτέ να αγγίζει το μελόδραμα, αυτό το δράμα δωματίου ανατέμνει, χάρη στο λεπτοκεντημένο σενάριό του, μια σειρά από ερωτήματα γύρω από την ισότητα των φύλων, την πολιτική και τις σκληρές κοινωνικές συνθήκες που αναγκάζουν τις γυναίκες να ξενιτευτούν ως νύφες στην άλλη άκρη του κόσμου.
Ο έρωτας σύμφωνα με την Ντάλβα / Love According to Dalva (Cinobo)
Μια ιστορία κακοποίησης ανήλικου κοριτσιού γίνεται αφορμή για να ξεδιπλωθεί το δίκτυο δύναμης και εξουσίας που επιτρέπει την πιο αποτρόπαιη μορφή βίας
Σε μια εποχή όλο και πιο έντονης οικογενειακής βίας κατά των γυναικών μικρής και μεγάλης ηλικίας, το Love According to Dava διερευνά το σύνθετο δίκτυο δύναμης και εξουσίας που επιτρέπει αυτή την κακοποίηση. Όταν η αστυνομία μπαίνει απότομα στο σπίτι της Ντάβα και τη μεταφέρει σε μια μονάδα ανάδοχης φροντίδας, εκείνη αρχίζει σιγά-σιγά να αντιλαμβάνεται πως η αγάπη μεταξύ της ίδιας και του πατέρα της δεν ήταν αυτό που είχε στο μυαλό της. Με τη βοήθεια της νέας της συγκατοίκου Σάμια και της κοινωνικού λειτουργού Τζέιντεν, η Ντάλβα θα μάθει πώς να είναι και πάλι παιδί.
Σε αυτό το αιχμηρό ντεμπούτο, η Εμανουέλ Νικότ διερευνά τις διάφορες εκφάνσεις της παιδικής κακοποίησης, με βαθιά ευαισθησία και αδιάλλακτη ευγένεια, σε ένα ελπιδοφόρο ταξίδι προς την επούλωση.
My Emptiness and I, Adrián Silvestre, Ισπανία, 2022, 98΄
Η αναζήτηση της συντροφικότητας και η εξερεύνηση της ταυτότητας ενός τρανς ατόμου, εν μέσω της διαδικασίας αλλαγής φύλου
Η Ράφι ξεκινά τη διαδικασία αλλαγής φύλου και, παράλληλα, ένα επίπονο ταξίδι αναζήτησης της πραγματικής της ταυτότητας.
Ακολουθούμε αυτή τη γενναία γυναίκα κατά τη διάρκεια αυτής της καθοριστικής περιόδου μεταμόρφωσης: τη βλέπουμε σε καθημερινές συνθήκες, καθώς συνομιλεί με συνεργάτες της, με queer φίλους της, και με τους άντρες που γνωρίζει σε εφαρμογές του κινητού της.
Ως απάντηση σε μια εσωτερική ανάγκη (ή στην αναγκαιότητα) για την απεικόνιση της ζωής των τρανς ατόμων σε πρώτο πρόσωπο -όχι μόνο καθιστώντας τα συμμετέχοντα στο πρότζεκτ, αλλά δίνοντάς τους κεντρικό ρόλο στη διαδικασία δημιουργίας, ως ενεργά υποκείμενα και όχι ως αντικείμενα εκπροσώπησης-, αυτή η τρυφερή και συναισθηματικά ευφυής ταινία από τον σκηνοθέτη του Sediments (Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής, Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2021) ανασυνθέτει τα διαχρονικά ζητήματα της «πολιτικής της ταυτότητας» και της ενσωμάτωσης.
Piggy, Καρλότα Περέδα
Με τον ήλιο του καλοκαιριού να μεσουρανεί σε μια μικρή πόλη της ισπανικής επαρχίας, η έφηβη Σάρα τρέχει να κρυφτεί στο κρεοπωλείο των γονιών της. Εκεί βρίσκει καταφύγιο η Σάρα, που, λόγω του σωματικού της βάρους, γίνεται στόχος ανελέητου εκφοβισμού από μια κλίκα συνομίληκων κοριτσιών της. Μπορεί νωρίτερα τα ιδιότροπα κορίτσια να τη βασάνιζαν στη δημοτική πισίνα, αλλά τώρα η Σάρα γίνεται μάρτυρας της βίαιης απαγωγής τους από έναν άγνωστο, ο οποίος φεύγει μαζί τους με το φορτηγάκι του. Όταν η αστυνομία αρχίζει να κάνει ερωτήσεις, η Σάρα δεν λέει κουβέντα. Η Σάρα βρίσκεται διχασμένη ανάμεσα στην αποκάλυψη της αλήθειας και στην προστασία του άντρα που την έσωσε.
Μια καθηλωτική ταινία είδους η οποία διερευνά τον εκφοβισμό, το εσωτερικευμένο τραύμα, την εκδίκηση και την επιθυμία.
The Sparrow, Michael Kinirons, Ιρλανδία, 2022
Μια διερεύνηση της προβληματικής τοξικής αρρενωπότητας και των καταστροφικών επιπτώσεων του φόβου που εκπέμπει η αυθεντία του πατέρα.
Ο Κέβιν, ένας ατίθασος έφηβος, ο οποίος εμπλέκεται σε ένα ατύχημα που προκάλεσε τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του, αποφασίζει να κρατήσει την τραγωδία μυστική, ενώ οι ενοχές φουντώνουν μέσα του. Ο Κέβιν στέκεται ως θεατής να παρακολουθεί τις επιπτώσεις του μυστικού του να ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια του, με μόνο στήριγμα ένα πουλί, ένα μικρό σπουργίτι που κρατά στο δωμάτιό του.
Το The Sparrow είναι μια συναρπαστική διερεύνηση της προβληματικής τοξικής αρρενωπότητας εντός της οικογένειας και των καταστροφικών επιπτώσεων του ψέματος και του φόβου που εκπέμπει η αυθεντία του πατέρα.