Σε κάθε αγαπημένη μας ανάμνηση από τα παιδικά μας χρόνια, ο παππούς και η γιαγιά δεν έλειπαν ποτέ. Τα καλοκαίρια στο χωριό, οι ανέκδοτες ιστορίες του παππού, τα παραδοσιακά φαγητά της γιαγιάς, τα μυστικά μπισκότα που μοιραζόμασταν χωρίς να τα πούμε στη μαμά, τα μαθήματα κηπουρικής, η ευωδιά των λεμονιών και – ναι – τα ντολμαδάκια που πάντα μας ετοίμαζε η γιαγιά και ποτέ δεν είχε την ευκαιρία να απολαύσει η ίδια, γιατί ήταν πάντα στην κουζίνα.
Η γιαγιά και ο παππούς μας: Αξία ανεκτίμητη
Όλα αυτά, για κάθε έναν από εμάς διαφορετικά και κάποια τα ίδια, αποτελούν τη ζεστασιά που μας πρόσφεραν οι γονείς των γονιών μας, διδάγματα και συναισθήματα που κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να μας χαρίσει.
Κάθε δευτερόλεπτο με τους παππούδες αξίζει:
Οι παππούδες μας μαθαίνουν να ράβουμε, να μαγειρεύουμε, να επιδιορθώνουμε το ποδήλατο. Έχουν υπομονοή και χρόνο που μερικές φορές οι γονείς δεν έχουν.
Οι παππούδες μας στηρίζουν και μας αγαπούν -όπως οι γονείς- άνευ όρων. Θα είναι εκεί όταν τους χρειαστούμε, με περισσότερη υπομονή, διπλή αγάπη, κατανόηση και εμπειρία.
Οι παππούδες μας βοηθούν να καταλάβουμε τους γονείς μας καλύτερα. Οι ιστορίες που μας λένε και τα αστεία, μας κάνουν να δούμε τους γονείς μας αλλιώς. Πώς ήταν σαν παιδιά, τις αταξίες που έκαναν, πώς ήταν πριν γίνουν γονείς.
Οι παππούδες μας δίνουν μια ιδέα του πώς ήταν ο κόσμος πριν γεννηθούμε. Πόσο σημαντικό για τα παιδιά να καταλάβουν πώς ζούσαν οι άνθρωποι πριν το διαδίκτυο, πριν την τεχνολογία που έχουμε σήμερα, αλλά και υπό πολύ διαφορετικές κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες.
Διαβάστε επίσης:
Θα μπορούσε να είναι ο παππούς όλων μας: «Κάηκε το σπίτι μου, σήμερα δεν έχω να πάρω τα φάρμακά μου»
Ρίγη συγκίνησης: Γιαγιά που έχασε τον εγγονό της, κάνει κάθε εβδομάδα το τραπέζι στους φίλους του
Περισσότερες ειδήσεις σήμερα
