Η Τζίνα Βούλγαρη ήταν Ελληνίδα ηθοποιός. Είχε χαρακτηρισθεί ως Μέριλιν Μονρόε της Ελλάδας. Πέθανε αβοήθητη χωρίς κανέναν στο πλάι της.
Ήταν παρτενέρ του Θανάση Βέγγο, του Γιάννη Γκιωνάκη, του Γιώργου Φούντα, σε ελληνικές ταινίες της δεκαετίας του ’60, άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 80 χρονών, έπειτα από αναπνευστικά προβλήματα που αντιμετώπιζε.
Η Τζίνα Βούλγαρη γενήθηκε το 1939 στην Αθήνα και ξεκίνησε την καριέρα της μαζί με τις δύο αδερφές της ως χορεύτρια σε βαριετέ και επιθεωρήσεις. Στα μέσα της δεκαετίας του ’50 έδωσε εξετάσεις στην ειδική επιτροπή και πήρε άδεια ηθοποιού ως εξαιρετικό ταλέντο.
Μόλις αποφοίτησε ευτύχησε να βρει αμέσως δουλειά στους θιάσους του Ορέστη Μακρή, της Σπεράντζας Βρανά, της Σοφίας Βέμπο, της Γεωργίας Βασιλειάδου, του Θανάση Βέγγου.
Αν και θεωρούταν μία από τις πιο όμορφες ηθοποιούς της γενιά της, έπαιξε μόνο σε 13 ταινίες, μεταξύ αυτών «Μην είδαρε τον Παναή» με τον θανάση Βέγγο. Το «κάθαρμα» με τον Γιώργο Φούντα, «Ο πεθερόπληκτος» και «Ένας απένταρος λεφτάς» με τον Γιάννη Γκιωνάκη. Το 1971 ξεκίνησε, παράλληλα με την ηθοποιία, να τραγουδά καθαρά για βιοποριστικούς λόγους.
Σίγουρα η εντυπωσιακή εξωτερική αμφάνισή της, με την ξανθιά κόμη και το μοναδικό στιλ, που παρέπεμπε στην Αμερικανίδα ηθοποιό – σύμβολο των 50s Μέριλιν Μονρόε, βοήθησε σε αυτό. «Ήταν ένα πολύ καλό πλάσμα, ευγενικό. Ήρεμη κοπέλα και καλή ηθοποιός. Λυπήθηκα πολύ για τη Τζίνα, γιατί ήταν καλόκαρος άνθρωπος» δηλώνει με πόνο ψυχής αποκλειστικά στην “Espresso” η κουμπάρα της Μάρθας Μαραγιάννη, η οποία την είχε παντρέψει με τον Πέτρο Πανταζή.
Την είδηση του θανάτου της ηθοποιού έκαναν γνωστή στα social media η επιστήθια φίλη μτης Ντόρα Ντούμα, η οποία ως την τελευταία στιγμή της ζωής της βρισκόταν κοντά της. «Δυστυχώς, η Τζίνα είχε δεχτεί πολλά χτυπήματα της μοίρας τα τελευταία χρόνια. Πέθανε η μητέρα της, πέθανε η αδερφή της και έμεινε εντελώς μόνη. Δεν μπόρεσε να ποτέ να ξεπεράσει τη φυγεί των δικών της ανθρώπων» λέει με συγκίνηση για το τέλος της φίλης της.
«Εδώ και μια δεκαετία έπαιρνε το επίδομα από το ΤΑΣΕΗ, γιατί η σύνταξή της ήταν πολύ μικρή, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αντεπεξέλθει στις ανάγκες της» λέει ο πρόεδρος του ΤΑΣΕΗ, Σύρος Μπιμπίλας και συμπληρώνει:
«Ήταν από τις πολύ ευγενικές κυρίες. Κάθε πρώτη του μήνα με έπαιρνε τηλέφωνο να με ευχαριστήσει για τη βοήθεια που της δίναμε» προσθέτει συγκινημένος.