Η δεκαετία του ’80 αποτελεί την «χρυσή» εποχή για τον Στράτο Διονυσίου. Αν και ο λαϊκός τραγουδιστής Στράτος Διονυσίου είχε ξεκινήσει την καριέρα του στη δισκογραφία και στα νυχτερινά κέντρα από τη δεκαετία του ’60, χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν δεκαπέντε χρόνια για να κατακτήσει τα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα. Αυτή η επιτυχία ήρθε παράλληλα με την άνοδο της ευμάρειας στα μεταπολιτευτικά χρόνια, μετά την κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου.
Η χρυσή δεκαετία του Στράτου Διονυσίου
Με το «Υποκρίνεσαι» στα χείλη όλων που έχει προηγηθεί ο Διονυσίου το σωτήριο έτος 1981, τη χρονιά που τα ζιβάγκο κυβερνούν και οι θυρωροί των πολυκατοικιών περήφανοι για κάποιον από τους ενοίκους των πολυκατοικιών τους, ηχογραφεί τον Νοέμβριο τον δίσκο «Όλα είναι δανεικά» στην εταιρεία Minos. Ανάμεσα στα τραγούδια του άλμπουμ -πουλάει πάνω από 100 χιλιάδες-υπάρχει κι ένα που ξεχωρίζει, ίσως παραξενεύει το παραδοσιακό κοινό του Στράτου.
Και αυτό είναι το «Τα πήρες όλα» σε μουσική Θανάση Πολυκανδριώτη και στίχους του Γιάννη Πάριου– οι δύο δημιουργοί τότε συνδέθηκαν καλλιτεχνικά και φιλικά κάνοντας μεγάλες επιτυχίες.
Ο συνθέτης και σολίστας του μπουζουκιού Θανάσης Πολυκανδριώτης περιγράφει:
«Το καλοκαίρι του 1981 στο Βανκούβερ πέρασα τη μεγαλύτερη δοκιμασία μου. Φεύγουμε για περιοδεία στην Αμερική με τον Πάριο και τη Γαλάνη και παίζουμε στη Monica Civic Audi Topium, από εκεί στο Σαν Φρανσίσκο και δίνουμε την τελευταία συναυλία στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ. Ενώ όλοι γυρίζουν στην Ελλάδα εγώ παίρνω το αεροπλάνο και πάω στο Βανκούβερ., στη Σούσα Κατσούρη- αδελφή της γυναίκας μου, Μάγδας.
Τρεις ολόκληρους μήνες έμεινα εκεί και δεν θα ξεχάσω ποτέ όσο ζω αυτήν τη μεγάλη δοκιμασία που πέρασα. Εκεί η Σούλα μου είχε κλείσει ραντεβού με τον γιατρό, ειδικό στις παθήσεις αρθρώσεων. Ύστερα από μια εβδομάδα εξονυχιστικών εξετάσεων μου είπε ότι ήμουν κλινικά υγιής και πως αν ήθελα να ξαναπαίξω μπουζούκι χωρίς προβλήματα θα έπρεπε για τρεις μήνες να απέχω εντελώς από αυτό. Μην έχοντας άλλη επιλογή, τηλεφώνησα στη Μάγδα και την παρακάλεσα να έρθει μαζί με τις κόρες μου για να περάσουμε τις δύσκολες μέρες για να μην μπω στον πειρασμό να παίξω.
Τότε πήρα την μεγάλη και οδυνηρή απόφαση να απομακρυνθώ από το στούντιο με τα ατελείωτα παιξίματα καθημερινά και να περιοριστώ στα δικά μου τραγούδια και σε κάποιες σημαντικές συνεργασίες. Το διάστημα που έμεινα εκεί, το μπουζούκι ήταν στα πόδια του κρεβατιού μου, πολλές φορές ανοικτό στη θήκη του. Καμιά φορά το έπαιρνα στα χέρια μου πολύ χαλαρά και το χάιδευα με τα δάχτυλα όπως με την κλασική κιθάρα. Έτσι έγραψα δεκατρείς μελωδίες εκ των οποίων «Να σου θυμίσω», «Έλα μου» που τα είπε ο Βοσκόπουλος, «Ένα καημός», «Βάζω το κλειδί στην πόρτα» που τα είπε η Διαμάντη. Το κομμάτι «Τα πήρες όλα» το είπε ο Στράτος, σε στίχους του Γιάννη Πάριου, ο οποίος το έγραψε και μου το έδωσε σε ένα μπλοκάκι μέσα στο αεροπλάνο και σε πτήση της Ολυμπιακής κατά την περιοδεία μας».
Ο Πολυκανδριώτης μόνο με το δάχτυλο και νότα νότα μπόρεσε να γράψει τη μουσική πάνω στον στίχο και έστειλε το ντέμο στον πεθερό του Γιώργο Καραχάλιο, ο οποίος το πήγε στον Μάκη Μάτσα. Ο Διονυσίου μάλιστα στην αρχή αρνήθηκε σθεναρά να πει το «Τα πήρες όλα» άλλαξε όμως γνώμη μετά τη διορατική επιμονή του ίδιου του Μάτσα.
Ο Στράτος δεν το ήθελε γιατί η δομή του τραγουδιού δεν ήταν συνηθισμένη. Το άκουσμα των συγχορδιών έχει μουσική συγγένεια με την αμερικανική soul. Μάλιστα όπως τονίζει στα «ΝΕΑ» ο Πολυκανδριώτης:
«Η κλίμακα του τραγουδιού είναι ραστ με χουζάμ και η πτώση του από ματζόρε στο μινόρε, πράγμα που ο Στράτος δεν μπορούσε να χωνέψει. Πάντως αυτή ακριβώς την πτώση την εκτέλεσε αριστουργηματικά και κανείς δεν μπόρεσε να το επαναλάβει»….
Τελικά με τα πολλά ο Στράτος Διονυσίου, μπήκε στο στούντιο για την ηχογράφηση του τραγουδιού. Στο στούντιο, στην ηχογράφηση ήταν και ο Γιάννης Πάριος ο στιχουργός του τραγουδιού ο οποίος επενέβη:
«Στράτο, το τραγούδι λέγεται αλλιώς». «Πώς δηλαδή, ρε πιτσιρικά; Μπες και πες το εσύ» του απάντησε εκείνος.
Πράγματι έτσι έγινε και μόλις τελείωσε, ο Στράτος Διονυσίου ζήτησε την κασέτα και είπε ότι θα πάει μια βόλτα μέχρι τη Θεσσαλονίκη με το αυτοκίνητο, κατά τη διάρκεια της οποίας άκουγε διαρκώς το τραγούδι.
Την επόμενη ημέρα, στάθηκε πίσω από το μικρόφωνο και το είπε όπως το ακούμε στο δίσκο: Καταπληκτικά και μοναδικά, με τη Χάρις Αλεξίου στις δεύτερες φωνές… Το κομμάτι έκανε την υπόγεια και υπέργεια διαδρομή του όταν το έλεγε ο Στράτος στα «Δειλινά», στη μεγάλη συναυλία για το λαϊκό τραγούδι στο ΟΑΚΑ την ίδια εποχή που άναψαν εκατοντάδες αναπτήρες και ο κόσμος τραγουδούσε το ρεφρέν, ενώ σε συναυλία το 1986 στο Ισραήλ ο κόσμος τραγουδούσε και το κουπλέ – στα ελληνικά!
Μάλιστα τα τελευταία χρόνια παίχτηκε – υπό τον Πολυκανδριώτη – και ταξίδεψε από την Κρατική Ορχήστρα της Ραδιοτηλεόρασης των Τιράνων και από την State Οπερα της Βουδαπέστης στο Αννόβερο μέχρι την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ.
Πάνω απ’ όλα όμως, συντροφεύει τις μεγάλες και μικρές ερωτικές πτώσεις των κοινών θνητών.
Στίχοι:
Δε θέλω να γυρίσεις
και ας με καίει τόσο.
Παράτα με να ζήσεις,
δεν έχω να σου δώσω.
Τα πήρες όλα κι έφυγες
μα απ’ τον καημό δεν ξέφυγες,
σε πνίξανε οι πίκρες.
Τα πήρες όλα κι έφυγες
μα τίποτα δεν έδωσες
γιατί εσύ δεν είχες.
Δε θέλω να γυρίσεις,
αλήθεια σου μιλάω.
Τι χώρια, τι κοντά σου,
το ίδιο θα πονάω.
Τα πήρες όλα κι έφυγες
μα απ’ τον καημό δεν ξέφυγες,
σε πνίξανε οι πίκρες.
Τα πήρες όλα κι έφυγες
μα τίποτα δεν έδωσες
γιατί εσύ δεν είχες.
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
Φορολογικές δηλώσεις: Παράταση λίγων ημερών για την υποβολή τους
Λεφτά, τύχη, σχέσεις: Ο Άρης στους Διδύμους φέρνει «δώρα» σε 3 ζώδια μέχρι 5 Σεπτεμβρίου
