Ο Σήφης Μιγάδης ήταν ο πιλότος της Ολυμπιακής που τον Αύγουστο του 1978 κλήθηκε να σώσει το φαινομενικά καταδικασμένο αεροπλάνο από την ολέθρια καταστροφή του
Πηγή έμπνευσης αποτέλεσε για τον Κλιντ Ίστγουντ η ιστορία ενός γενναίου πιλότου, τον οποίο «ζωντάνεψε» κινηματογραφικά ο Τομ Χανκς. Ο λόγος για το «Sully», το οποίο ήταν βασισμένο στην αληθινή ιστορία ενός Αμερικανού πιλότου που συγκίνησε το κοινό με την τόλμη του και την αδικία που αναγκάστηκε να διαχειριστεί παρά το γεγονός πως έσωσε δεκάδες ζωές από πτώση αεροσκάφους που χωρίς τη δική του επέμβαση θα είχε αποβεί μοιραία.
Πρωταγωνιστής παρόμοιας ιστορίας ήταν ο Σήφης Μιγάδης, ο θρυλικός πιλότος της Ολυμπιακής που έγινε γνωστός στο πανελλήνιο όταν το μακρινό 1978 έσωσε 418 επιβάτες μιας αεροπορικής πτήσης από βέβαιο θάνατο.
Ήταν ένα αυγουστιάτικο μεσημέρι του 1978, όπου συνολικά 400 επιβάτες και τα 18 μέλη του πληρώματος βρίσκονται στο αεροσκάφος Jumbo της Ολυμπιακής που θα ταξίδευε για τη Νέα Υόρκη. Δυστυχώς, σε εκείνη την πτήση τίποτα δεν θα πήγαινε καλά…Ο τρόμος διήρκησε για μόλις 93 δευτερόλεπτα, τα οποία όμως ήταν αρκετά για να αποτυπωθούν για πάντα στο μυαλό των επιβατών του αεροσκάφους. Το μεγαλύτερο ποσοστό των επιβατών ήταν Αμερικάνοι που γυρνούσαν στη χώρα τους.
Ο Σήφης Μιγάδης ήταν ο πιλότος. Και θα καλούνταν να βιώσει τη πιο δύσκολη στιγμή της καριέρας του εκείνο το μεσημέρι. Λίγο μετά την απογείωση, μία έκρηξη στη δεξιά πλευρά του Jumbo «πάγωσε» τους πάντες. Επιβάτες και πλήρωμα. Ο Μιγάδης κατάλαβε αμέσως ότι πετούσε χωρίς κινητήρα…
Το κακό ήταν πως η πτήση είχε ξεκινήσει και το να προσγειωθεί το αεροπλάνο τόσο άμεσα ήταν πολύ δύσκολη -σχεδόν χαμένη, για να ακριβολογούμε- υπόθεση. Ο πιλότος -που παραδόξως κατάφερε να μείνει ψύχραιμος παρά τις σκηνές χάους που επικρατούσαν στον αέρα- ζήτησε να ανέβουν οι ρόδες. Το αεροπλάνο βρέθηκε να πετά 60 μέτρα πάνω από τις πολυκατοικίες του Αιγάλεω με τον έναν κινητήρα κατεστραμμένο και τους υπόλοιπους τρεις να υπολειτουργούν. Κόντρα στις πιθανότητες, όμως, δεν θρηνήσαμε ούτε ένα θύμα.
Οι γνώσεις, οι ικανότητες και η ψυχραιμία του Μιγάδη, την οποία κατάφερε ευτυχώς να μεταδώσει και στο υπόλοιπο πλήρωμα, αλλά και η τόλμη του να παραβεί ένα κάρο κανόνες τα κρίσιμα εκείνα λεπτά έμειναν στην ιστορία ως «το θαύμα της πτήσης 411».
Χρόνια μετά, ο ίδιος παραδέχτηκε πως για να προσγειώσει το Jumbo της πτήσης 411 αναγκάστηκε να παραβεί πλήθος κανόνων, κάνοντας λόγο για «αποστολή αυτοκτονίας», για την οποία κατηγορήθηκε παρά το γεγονός πως έσωσε τις ζωές τόσων ανθρώπων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εμπειρογνώμονες βλέποντας τα στοιχεία της πτήσης και τα προβλήματα του αεροπλάνου δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι τελικά προσγειώθηκε ομαλά. Η πτήση… θανάτου του Μιγάδη, βλέπετε, ήταν εκτός κανόνων, εκτός λογικής και εκτός ανθρώπινων ορίων. Και όμως στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.
Όλοι οι επιβάτες αλλά και το προσωπικό του αεροπλάνου ήταν σώοι και αβλαβείς. Ο ίδιος έμεινε στην ιστορία ως ένας πιλότος-θρύλος.