Ποιος δεν θυμάται το ιστορικό Μινιόν στο κέντρο της Αθήνας με τους πολλούς ορόφους και το αξιαγάπητο αφεντικό, Γιάννη Γεωργακά, που μέχρι και τους κυνηγημένους φοιτητές του Πολυτεχνείου περιέθαλπτε κάτω από τις φτερούγες τους μεταμφιέζοντας τους σε υπαλλήλους του.
Η δημιουργία και η καταστροφή του Μινιόν
Ο ιδρυτής του «Μινιόν» που πυρπολήθηκε σαν σήμερα το 1980, Γιάννης Γεωργακάς, πριν δημιουργήσει το θρυλικό πολυκατάστημα της Αθήνας ήταν υπάλληλος σε μπακάλικο και τσιλιαδόρος σε… «παπατζή».
Η 19η Δεκεμβρίου του 1980 είναι βαθιά χαραγμένη στη μνήμη των Αθηναίων. Είναι η αποφράδα μέρα που το θρυλικό πολυκατάστημα «Μινιόν» πυρπολείται και καταστρέφεται ολοσχερώς. Μαζί του, γίνεται στόχος εμπρησμού και το «Καντράντζος Σπορ», ενώ έξι μήνες μετά, πήραν σειρά τα πολυκαταστήματα «Κλαουδάτος», «Ατενέ», «Δραγώνας» και «Λαμπρόπουλος» στον Πειραιά!
Η «17Ν» διαχώρισε τη θέση της
Οι Αθηναίοι, είχαν λατρέψει το «Μινιόν». Το πιο «μεγάλο από τα μεγάλα» καταστήματα. Ήταν η βόλτα τους, ήταν το σήμα κατατεθέν της απελευθέρωσης από τη Χούντα των Συνταγματαρχών, ήταν η «ματιά» τους στην Ευρώπη και τον κοσμοπολιτισμό. Η δημοφιλία του ήταν τέτοια, που η τρομοκρατική οργάνωση, «17 Νοέμβρη», έβγαλε προκύρηξη για να διευκρινίσει πως δεν είχε ουδεμία σχέση με τον πυρπολισμό του 6όροφου πολυκαταστήματος.
Μεταμφίεζε τους φοιτητές σε υπαλλήλους του ο Γιάννης Γεωργακάς και το Μινιόν
Το «Μινιόν» είχε εξαιρετικό «όνομα», χάρη στον «πατέρα» του, τον Γιάννη Γεωργακά. Ίσως ο πιο αγαπητός εργοδότης που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα. Οι εργαζόμενοι του τύγχαναν ιδιαίτερων προνομίων, έχοντας έξτρα μπόνους ακόμα και για όσους δεν αργούσαν στη δουλειά, αντικαπνιστικό πριμ, το οποίο μπορεί να διπλασίαζε τον μισθό τους, καθώς ο Γεωργακάς ήταν φανατικός αντικαπνιστής αλλά και δημοκράτης. Στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, λένε πως περιέθαλψε πολλούς από τους τραυματίες και έκρυψε κυνηγημένους από την αστυνομία φοιτητές μεταμφιέζοντάς τους σε υπαλλήλους του.
Κερασμένοι καφέδες, εκδρομές και κουμπαριές
Ο Γιάννης Γεωργακάς, δεν ήταν το απρόσωπο σκληρό και αυστηρό αφεντικό. Kερνούσε τους υπαλλήλους του καφέ, διοργάνωνε εκδρομές με έξοδα της εταιρείας, ενώ με αρκετούς έκανε κουμπαριά καθώς τους πάντρεψε.
Από υπάλληλος μπακάλικου και… τσιλιαδόρος «παπατζή»
Ο Γιάννης Γεωργακάς, που ήταν πρώην υπάλληλος μπακάλικου, σερβιτόρος ακόμα και τσιλιαδόρος ενός «παπατζή», ξεκίνησε το «Μινιόν» σαν περίπτερο τη δεκαετία του ’30 και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’50 το είχε μετατρέψει σε πολυκατάστημα, με 6 ορόφους και πάνω από 1.000 άτομα προσωπικό. Τα Χριστούγεννα δε, άνοιγε ο έκτος όροφος του κτιρίου, που αποτελούσε τον παράδεισο για κάθε παιδί (μικρό και μεγάλο).
Η προκήρυξη για τον εμπρησμό
Η «Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης ’80» είχε εκδώσει προκήρυξη με την οποία αναλάμβανε την ευθύνη του εμπρησμού του, αναφέροντας: «Όπως κάθε επιχείρηση, έτσι και αυτές, στηρίζονται στην εκμετάλλευση των προλετάριων. Τα αφεντικά εκμεταλλεύονται την ανάγκη των προλετάριων να έχουν εισόδημα για να ζήσουν και τους στριμώχνουν στο μεροκάματο, την αλλοτρίωση και τη μιζέρια».
Κυλιόμενες σκάλες και εκπτώσεις
Με δάνεια αποκαταστάθηκαν πλήρως οι ζημιές και το κατάστημα επαναλειτούργησε το 1983, όμως λόγω υπερβολικών χρεών κρατικοποιήθηκε. Δεν παρουσίασε κέρδη μέχρι το 1990 και το 1991 περιήλθε ξανά στα χέρια του Γεωργακά. Το νέο «Μινιόν» είχε 9 ορόφους αλλά ο 8ος άνοιγε μόνο κάθε εορταστική περίοδο. Ήταν το πρώτο κατάστημα που χρησιμοποίησε εσωτερικές κυλιόμενες σκάλες και από τα πρώτα με κλιματισμό, ενώ καθιέρωσε τις εκπτώσεις, δημιούργησε τις λίστες γάμου και λειτούργησε εστιατόριο μέσα στην επιχείρηση (9ος όροφος).
Η λειτουργία του έπαψε οριστικά το 1998.
Μακάρι να ξαναβλέπαμε το Μινιόν να ξανα ανοίγει τις πύλες του, αν και κάτι έχουμε ακούσει ότι αυτή μπορεί να είναι η χρονιά του.
