Η Μαίρη Μεταξά ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου. Γεννήθηκε το 1912. Για πρώτη έπαιξε στο σινεμά στην ταινία «Η κυρά μας η μαμή». Έμεινε στην ιστορία για ταινίες που έπαιζε την υπερπροστατευτική μητέρα του Κώστα Βουτσά.
Ποιος μπορεί να διαφωνήσει στο γεγονός ότι η Μαίρη Μεταξά και ο Κώστας Βουτσάς αποτέλεσαν το πιο απολαυστικό δίδυμο μαμάς και γιου; Η απάντηση είναι κανείς. Ο λόγος είναι φυσικά οι ατελείωτες ατάκες και στιγμές γέλιου που χάρισαν στο τηλεοπτικό κοινό, οι δυο τους.
Η Μαίρη Μεταξά αποτέλεσε την Κωνσταντινοπολίτισσα μάνα στην ταινία Νύχτα γάμου». Πρόκειται για σπάνια πάστα ηθοποιού, η οποία πραγματοποιούσε σταθερά βήματα στην καριέρα της. Η Μαίρη Μεταξά ξεκίνησε την καριέρα της, το 1928. Ωστόσο, το τηλεοπτικό ντεμπούτο της σημειώθηκε, το 1958 στην ταινία, «Η Κυρά μας, η μαμή».
Παρά το γεγονός ότι άργησε να παίξει σε ταινίες, μέτρησε 17 συμμετοχές σε ταινίες του Δαλιανίδη. Μάλιστα, στις 7 από αυτές υπήρξε η υπερπροστατευτική μητέρα του Κώστα Βουτσά. Επίσης, οι ταινίες που έλαβε συνολικά μέρος, η Μαίρη Μεταξά ανέρχονταν στις 40 τον αριθμό.
Ο Δανιαλίδης ήταν αυτός που την απογείωσε ως ηθοποιό, καθώς της χάρισε πολύ επιτυχημένους κωμικούς ρόλους.
Τη δεκαετία του ’60 έπαιξε στις ταινίες «Ο ξυπόλυτος πρίγκηψ», «Νύχτα γάμου», « 5 γυναίκες για έναν άνδρα», «Γαμπρός απ’ το Λονδίνο», «Η ωραία του κουρέα» και «Το ανθρωπάκι» . Την επόμενη δεκαετία και πιο συγκεκριμένα, το 1973 πραγματοποίησε την τελευταία της κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία «20 γυναίκες κι εγώ».
Έπειτα, η Μαίρη Μεταξά σταμάτησε να ασχολείται με την υποκριτική. Αυτό συνέβη λόγω των προβλημάτων υγείας, που αντιμετώπιζε. Τον Ιανουάριο του 1987 διακομίσθηκε στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο. Ο μόνος που στάθηκε στο πλευρό της στην περιπέτεια της υγείας της ήταν ο Κώστας Βουτσάς.
Στις 10 Ιανουαρίου άφησε την τελευταία της πνοή μόνη και ξεχασμένη από τους συναδέλφους και τους συγγενείς της.
Στην κηδεία της στο Νεκροταφείου Ζωγράφου ελάχιστοι τη συνόδευσαν στην τελευταία της κατοικία. Ανάμεσα τους ο ηθοποιός Αρτέμης Μάτσας που στον επικήδειο είπε: Έφυγες τυλιγμένη στη μοναξιά. Αλλά ο θάνατος στην εποχή μας θέλει δημόσιες σχέσεις».
Μια ηθοποιός που «έφυγε» ξεχασμένη, με πλούσιο ταλέντο και πολλή αγάπη για τον συνάνθρωπο.