Ο Κωνσταντίνος Παπαχρόνης γεννήθηκε στην Αθήνα τις 9 Αυγούστου του 1977 και «έφυγε» από τη ζωή στις 2 Δεκεμβρίου του 2008. Ιδιαίτερη πατρίδα του ήταν η Κατερίνη. Ο πατέρας του ήταν εκπαιδευτικός και ένας από τους ιδρυτές των μουσικών σχολείων στην Ελλάδα. Ο Κωνσταντίνος Παπαχρόνης ήταν ο μεγαλύτερος από τα πέντε αδέρφια.
Κωνσταντίνος Παπαχρόνης: Οι σπουδές και οι ρόλοι του
Το 1997 πέρασε στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, απ’ όπου και αποφοίτησε το 2000. Έκτοτε συμμετείχε ανελλιπώς σε θεατρικές παραστάσεις. Ο Κωνσταντίνος άρχισε να ξετυλίγει την υποκριτική του τέχνη και τεχνική- πάντοτε πίστευε ότι το ένα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το άλλο- σε παραγωγές του ΚΘΒΕ και του Αμόρε.
Ο Κωνσταντίνος Παπαχρόνης υποδύθηκε τον «Ταλαντούχο κύριο Ρίπλεϊ» το 2003.
Τρία χρόνια αργότερα, ως «Λευτέρης», ένα παιδί με ταραγμένο ψυχικό κόσμο στο «Γάλα» του Βασίλη Κατσικονούρη (σε σκηνοθεσία Ν.Μαστοράκη) άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Ένα βράδυ μάλιστα τον επισκέφθηκαν στο καμαρίνι του τρεις ψυχίατροι και τον ρώτησαν αν υπάρχει ιστορικό ψυχοπαθολογίας στην οικογένειά του. Ο Κωνσταντίνος Παπαχρόνης το θεώρησε το απόλυτο κομπλιμέντο.
Κωνσταντίνος Παπαχρόνης: Η υποψηφιότητα για το Βραβείο Χορν
Γι’ αυτήν του την ερμηνεία, ήταν ξανά υποψήφιος για το Βραβείο Χορν. Το βραβείο τελικά απέσπασε ο Γιάννος Περλέγκας, για τον ρόλο του Αντώνη στην ίδια παράσταση. Ο ηθοποιός, το 2009, στην τελετή απονομής του ίδιου βραβείου, θυμήθηκε τον Παπαχρόνη και τη συνεργασία τους, κλείνοντας με μια φράση του Ελύτη: “Μόνο μια λάμψη ο άνθρωπος και αν είδες, είδες”.
Για τον ρόλο του στο «Γάλα», ο Παπαχρόνης τελικά τιμήθηκε με Α’ Βραβείο ανδρικής ερμηνείας από το περιοδικό «Αθηνόραμα».
Το κοινό αναγνώρισε το ταλέντο του. Άλλωστε, ο ίδιος είχε εξομολογηθεί πως ο ρόλος του Λευτέρη τον έκανε να συνειδητοποιήσει πως «Είχε ανάγκη να τον αγαπούν. Όσο αυτάρκης και αν ένιωθε σαν άνθρωπος».
Ο Κωνσταντίνος Παπαχρόνης δεν σύχναζε στα παραδοσιακά στέκια ηθοποιών, όταν έβγαινε έξω προτιμούσε να μιλάει για την άλλη μεγάλη αγάπη του, τη μουσική. Υπερήφανος κιθαρίστας του πανκ συγκροτήματος Rockin΄ Βones, έβρισκε εκεί «μια άλλου τύπου αδρεναλίνη».«Έγινα ηθοποιός γιατί δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς» είχε πει κάποτε.
Στον κινηματογράφο συμμετείχε στις ταινίες “Ο Καλύτερός μου Φίλος” σε σκηνοθεσία Γιώργου Λάνθιμου και στη βραβευμένη ταινία στο κινηματογραφικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης “Σκλάβοι στα Δεσμά τους” σε σκηνοθεσία Τώνη Λυκουρέση.
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε στις τηλεοπτικές σειρές “Πάλι από την αρχή” (2006), “Mωβ-Ροζ” (2005), “Έτσι ξαφνικά” ( 2004), “Σχεδόν ποτέ” (2003), “Βαθύ κόκκινο” (2001).
Το τραγικό τέλος του Κωνσταντίνου Παπαχρόνη στα 31 του χρόνια
Ο Κωνσταντίνος Παπαχρόνης έχασε τη ζωή του στα 31 του χρόνια σε τροχαίο δυστύχημα που σημειώθηκε τα ξημερώματα της 2ας Δεκεμβρίου 2008 στο κέντρο της Αθήνας, στη διασταύρωση της Λεωφόρου Αμαλίας με την οδό Ξενοφώντος στο Σύνταγμα. Οδηγούσε τη μοτοσικλέτα του επί της Αμαλίας με κατεύθυνση προς Συγγρού, κινούμενος κανονικά, όταν ΙΧ που βγήκε από την οδό Ξενοφώντος τον χτύπησε με αποτέλεσμα να ανατραπεί το δίκυκλο.
Σημειώνεται ότι ο ηθοποιός φορούσε κράνος αλλά χτύπησε πέφτοντας στον αυχένα. Μεταφέρθηκε στο Γενικό Κρατικό Αθηνών, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Τραγική ειρωνεία, ο ηθοποιός με εκφραστικά, γαλάζια μάτια, συνήθιζε να λέει ότι η ημερομηνία γέννησής του (9.8.77) έμοιαζε με αντίστροφη μέτρηση… Κι ίσως έτσι να ήταν.
