Θεωρείται ο πιο πολύγλωσσος άνθρωπος όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη, αφού μέχρι στιγμής μιλά 32 γλώσσες
Διαβάζοντας αυτό το άρθρο σίγουρα θα αναρωτιέστε πως ένας άνθρωπος μπορεί να θυμάται 32 γλώσσες. Πόσο μάλλον όταν στον μακρύ κατάλογο δεν βρίσκονται μόνο «κοινές» γλώσσες, όπως τα αγγλικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά, αλλά και αυτές που είναι «ιδιαίτερες», όπως τα κινέζικα, τα εβραϊκά, ακόμη και η γλώσσα ουρντού του Πακιστάν.
Αυτές τις 32 γλώσσες μιλά ο Γιάννης Οικονόμου
Ζει στις Βρυξέλλες και εργάζεται στην Γενική Διεύθυνση Μετάφρασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ταξιδεύει συχνά σε όλον τον πλανήτη για να κρατάει την επαφή του με τους λαούς των οποίων μιλάει την γλώσσα.
Μιλάει Ελληνικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Σουηδικά, Ιταλικά, Πολωνικά, Ρωσικά, Βουλγάρικα, Τούρκικα, Αραβικά, Εβραϊκά, Πορτογαλικά, Κινέζικα, Κουρδικά, Αρμενικά, Περσικά, Σερβοκροατικά, Δανέζικα, Χίντι (Ινδία), Ουρντού (Πακιστάν), Ρουμάνικα, Τσέχικα, Φιλανδικά και γνωρίζει αρχαίες γλώσσες όπως Σανσκριτικά, Αρχαία Ελληνικά, Λατινικά, Αβεστικά (αρχαία Ιρανικά), αρχαία Περσικά, κλασικά Αρμένικα, Γοτθικά, αρχαία Βουλγάρικα, Πάλι (γλώσσα βουδισμού), Χετιτικά, και Λουβικά (αρχαίες γλώσσες της Μικράς Ασίας).
Ο Γιάννης Οικονόμου κατάγεται από το Ηράκλειο της Κρήτης, σπούδασε Γλωσσολογία στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές Μεσανατολικών Γλωσσών και Πολιτισμών στο πανεπιστήμιο Κολούμπια (Columbia), των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Ο ίδιος δεν μαθαίνει απλά από τα βιβλία να μιλάει μια νέα γλώσσα. Προσπαθεί να μάθει πράγματα για την ιστορία της χώρας, βλέπει προγράμματα στην τηλεόραση και ακούει μουσική πάντα στη γλώσσα που θέλει να μάθει και επισκέπτεται τη χώρα για να μιλήσει με τους κατοίκους της.
«Θα ήθελα να μάθω γύρω στις 6000 γλώσσες»
«Υπάρχει κάποια γλώσσα που θα θέλατε πολύ να μάθετε;»
«Ναι, γύρω στις 6.000 γλώσσες θα ήθελα πάρα πολύ να μάθω, όσες έχει ο πλανήτης» μας απαντά με φυσικότητα.
Όσο για το πώς ξεκίνησε αυτό το ενδιαφέρον με την γλώσσα… «Ήταν τα ερεθίσματα που είχα από μικρός. Άκουγα τους τουρίστες να μιλάνε στο Ρέθυμνο και στο Ηράκλειο κι ένιωθα τεράστια περιέργεια από μικρό παιδί. Το θυμάμαι ακόμα. Για μένα αυτό που παρήγαγαν ήταν κάτι θόρυβοι, δεν ήταν γλώσσα ήταν κάτι ήχοι, φθόγγοι και έβλεπε ότι συνεννοούνταν»
«Στη πρώτη δημοτικού ξεκίνησα να κάνω αγγλικά και όταν πηγαίναμε για διακοπές πια στη Κρήτη άρχισα να καταλαβαίνω λιγάκι με τα πρώτα μου αγγλικά αυτά που έλεγαν οι τουρίστες και αυτό μου έδωσε φτερά. Ενθουσιάστηκα που αυτοί οι φθόγγοι, αυτοί οι ήχοι, αυτοί οι θόρυβοι που παρήγαγαν οι τουρίστες από τα στόματά τους είχαν νόημα».
Κλίση στην εκμάθηση ξένων γλωσσών
«Είναι να αγαπάς πάρα πολύ μία γλώσσα, να ερωτεύεσαι την όποια γλώσσα κάνεις να μην την μαθαίνεις μόνο επειδή πρέπει να την μάθεις. Εάν για παράδειγμα θέλεις να μάθεις πολωνικά ή τουρκικά ή εβραϊκά αλλά και μεγάλες γλώσσες αγγλικά, γαλλικά για να μάθεις καλά τη γλώσσα θα πρέπει να αγκαλιάσεις την ιστορία της, να μάθεις τι μουσική ακούνε, τι φαγητό τρώνε, τι σειρές βλέπουν στην τηλεόραση, τι ιστορικά τραύματα κουβαλάει η χώρα.
Για μένα η γλώσσα είναι φυσικά γραμματική, ανώμαλα ρήματα, εξαιρέσεις, λεξιλόγιο όλα αυτά, αλλά αυτό είναι ένα μέρος μόνο. Για να μάθεις καλά μία γλώσσα θα πρέπει να ενδιαφερθείς πολύ για τους ομιλητές, για το λαό που την μιλάει την ιστορία του το παρόν του και το παρελθόν του».
«Κλίση με την έννοια της αγάπης που προκύπτει από τα ερεθίσματα της ζωής ίσως ναι… στην μουσική ή στο ποδόσφαιρο για παράδειγμα δεν είχα κλίση. Ίσως γιατί δεν πήρα ποτέ το ερέθισμα να αγαπήσω το ποδόσφαιρο ή το πιάνο».
Πως θυμάται και τις 32 γλώσσες
«Το κλειδί είναι η διαρκής εξάσκηση. Δεν είμαι μηχανή. Καμία φορά μπερδεύομαι σε όμοιες γλώσσες υπάρχουν λέξεις που μοιάζουν πολύ και σημαίνουν άλλα πράγματα. Για παράδειγμα στα πολωνικά η λέξη γκοτίνα είναι η ώρα, στα βουλγάρικα σερβικά στις γλώσσες των Βαλκανίων, τις σλαβικές σημαίνει χρόνος. Αυτό μπερδεύει. Όταν ακούσεις τρία γκοτίνα πρέπει να σκεφτείς τι μου είπε τώρα αυτός σε τρεις ώρες ή σε τρία χρόνια. Αυτό είναι ένα απειροελάχιστο παράδειγμα. Η διαρκής εξάσκηση και επαφή με τις γλώσσες είναι το κλειδί , αυτό που δεν θα σου επιτρέψει να πει μία Πολωνέζα σε τρεις ώρες και να καταλάβεις εσύ σε τρία χρόνια.
Περπατούσα στην Αβάνα και βρέθηκα μπροστά σε μια εκκλησία Ελληνορθόδοξη που μου θύμιζε την εκκλησία στην πλατεία Καπνικαρέας. Γύρω γύρω μια άθλια κατάσταση με αποικιακά κτίρια, φτώχεια, και ξαφνικά στο πουθενά ένας μικρός χριστιανικός και ελληνικός φάρος.
Σε αυτήν την εκκλησία έμαθα ότι κάποιος Κουβανός διδάσκει ελληνικά, πήγα λοιπόν τον γνώρισα και κατάλαβα ότι είχε μάθει τα ελληνικά από κάποιο Έλληνα ναυτικό. Εκεί λοιπόν είδα αρκετούς Κουβανούς που με τις ελάχιστες γνώσεις τους για την χώρα μας, την θαύμαζαν.
Όταν διαπίστωσα ότι μάθαιναν ελληνικά με μια απαρχαιωμένη μέθοδο τύπου ‘’Teach Yourself Greek’’ και σπασμένα CD συγκινήθηκα και για πολλά χρόνια πήγαινα για ένα δεκαήμερο και δίδασκα ελληνικά. Μάλιστα ενημέρωσα και τους συναδέλφους μου όταν γύρισα στις Βρυξέλλες, μαζέψαμε βιβλία και χρήματα και τους στείλαμε για να έχουν να διαβάζουν.».
Το σίγουρο είναι πως ο Γιάννης δεν θα μείνει στο όριο των 32, αφού με το ίδιο πάθος που ξεκίνησε να μαθαίνει αγγλικά στα πέντε του μόλις χρόνια συνεχίζει και σήμερα.
