Ο Γιάννης Φέρτης, έφυγε από τη ζωή σήμερα, 14 Απριλίου 2024 σε ηλικία 86 ετών, αφήνοντας πίσω του μια πλούσια καριέρα που εκτείνεται σε έξι δεκαετίες, γεμάτη με αξέχαστες ερμηνείες σε θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση.
Γιάννης Φέρτης: Ένας θρύλος του ελληνικού θεάτρου
Γεννημένος στην Αθήνα το 1938, ο Φέρτης αποφοίτησε από τη Σχολή Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν το 1958. Ξεκίνησε την καριέρα του στο θέατρο, ερμηνεύοντας σε κλασικά και σύγχρονα έργα, τόσο στην πρόζα όσο και στο αρχαίο δράμα.
Σύντομα καθιερώθηκε ως ένας από τους πιο ταλαντούχους και αφοσιωμένους ηθοποιούς της γενιάς του, κερδίζοντας την αναγνώριση κοινού και κριτικών.
Σημαντικές στιγμές στην θεατρική του πορεία υπήρξαν οι ερμηνείες του σε έργα όπως:
- “Όρνιθες” του Αριστοφάνη
- “Ευρυδίκη” του Ζαν Ανούιγ
- “Γλυκό Πουλί της Νιότης” του Τενεσί Ουίλιαμς
- “Ο Δικέφαλος Αετός” του Ζαν Κοκτώ
- “Καπιταίν Σελ Καπιταίν Εσό” του Σερζ Ρεζβάνι
- “Η Μάνα” του Μπέρτολτ Μπρεχτ
- Εκτός από το θέατρο, ο Φέρτης διακρίθηκε και στον κινηματογράφο, συμμετέχοντας σε πάνω από 30 ταινίες.
Αξιομνημόνευτες ερμηνείες του στη μεγάλη οθόνη υπήρξαν στις ταινίες:
- “Κάτω από τα Βαμβακερά” (1958)
- “Ηλέκτρα” (1962)
- “Ζήτημα Τιμής” (1964)
- “Ματωμένα Χείλη” (1965)
- “Ο Θίασος” (1975)
- Πανικός στο Μοναστήρι” (1987)
Εμφανίστηκε επίσης σε πολλές δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές, αφήνοντας το δικό του στίγμα στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης.
Πέρα από το υποκριτικό του ταλέντο, ο Γιάννης Φέρτης διέθετε και μια βαθιά φωνή που τον έκανε περιζήτητο για αφηγήσεις και ντοκιμαντέρ.
Παράλληλα, υπήρξε ακτιβιστής και πολιτικά δραστήριος, ενώ ίδρυσε και δικό του θίασο.
Γιάννης Φέρτης: Η καταγωγή του
Το πατρικό μου ήταν στους πρόποδες του Λυκαβηττού. Ανέβαινα λοιπόν στον Λυκαβηττό και έκανα απαγγελία τους ρόλους. Κυρίως τον Άμλετ, στον μονόλογο του «Να ζει κανείς ή να μην ζει».
«Ο πατέρας μου κι η μάνα μου αμφιβάλλω αν είχαν τελειώσει το δημοτικό. Στα δεκατρία του, ο πατέρας μου ήρθε στην Αθήνα και δούλεψε στην Κεντρική Αγορά, χασάπης. Μετά άνοιξε το δικό του χασάπικο, «Τα πέντε αδέλφια». Είχα δουλέψει κι εγώ λίγο εκεί. Θυμάμαι πως έλεγα στη μάνα μου «ή χασάπης θα γίνω, ή ηθοποιός». Ακόμα και στο χασάπικο λειτουργούσα θεατρικά. Φορούσα την άσπρη πόδια, άνοιγα το ψυγείο με τα κρέατα, λέρωνα τα χέρια μου με αίμα, λέρωνα και τη ποδιά μου, για να έχει κι αυτή αίμα…
Γιάννης Φέρτης: «Η μάνα μου ήθελε να σπουδάσω. Δεν ήθελε να γίνω ηθοποιός»
«Η μητέρα μου δεν ήθελε να γίνω ηθοποιός. Ο πατέρας μου ήταν πιο μαλακός. Εγώ επέμενα, είχε πει ο Γιάννης Φέρτης. Η μάνα μου ήθελε να σπουδάσω. Είχε μπει ήδη ο αδελφός μου στην Ιατρική. Λογικό ήταν για ανθρώπους που δεν έχουν πάει Γυμνάσιο να θέλουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν. Εγώ της έλεγα – γιατί μετά τα 16 το παράτησα λίγο το σχολείο – ότι μόνο ηθοποιός σκεφτόμουν να γίνω. Αγόραζα βιβλία θεατρικά».
Η σχέση του με τη Μελίνα Μερκούρη
Με αντιμετώπισε σαν να ήμασταν συμπρωταγωνιστές, είχε εξομολογηθεί ο Γιάννης Φέρτης. Εκείνη, σαραντάρα και διάσημη, κι εγώ είκοσι δύο ετών και ακόμα σπουδαστής. Ήταν γλυκός άνθρωπος, ειλικρινής και… χάχας. Συχνά την έπιανε νευρικό γέλιο πάνω στη σκηνή. Μια φορά, έμπηξε τόσο δυνατά τα νύχια της στην παλάμη της, για να μη γελάσει, που έτρεχε αίμα. Αλλά στην τελευταία μας παράσταση, ήμασταν πολύ συγκινημένοι και οι δυο. Κοντέψαμε να βάλουμε τα κλάματα. Την επόμενη μέρα θα έφευγε για το Παρίσι, για να συναντήσει τον Ντασέν. Μετά το αποχαιρετιστήριο πάρτι, που κράτησε έως τα χαράματα, έσκυψε και μου ψιθύρισε: «Έλα στο σπίτι, θα σε περιμένω». Είχαν ξενοικιάσει το διαμέρισμά τους και τη φιλοξενούσε ο πρώην σύζυγός της, ο Γιώργος Χαροκόπος, στο δικό του στο Κολωνάκι. Πήγα. Πήραμε πρωινό στο δωμάτιό της. Δεν ήξερε αν και πότε θα ερχόταν ξανά στην Ελλάδα. Και φιληθήκαμε. Ο Χαροκόπος κοιμόταν στο διπλανό δωμάτιο.
«Δεν είχα φανταστεί ότι θα κάνω τρεις γάμους»
O ηθοποιός πρώτα παντρεύτηκε με την Ξένια Καλογεροπούλου, ύστερα με την Μιμή Ντενίση και την τρίτη φορά με την Μαρίνα Ψάλτη. Ηθοποιοί και οι τρεις γυναίκες. Ο Γιάννης Φέρτης και η Μαρίνα Ψάλτη είναι μαζί 26 χρόνια, παντρεμένοι τα τελευταία 21.
Ο Γιάννης Φέρτης είχε περιγράψει τη γνωριμία του με τη Μαρίνα Ψάλτη λέγοντας: «Γνωριστήκαμε στο θέατρο. Παίξαμε μαζί. Είχαμε γίνει φίλοι και μετά σιγά-σιγά… Ξεκίνησε από φιλία δηλαδή. Μου άρεσε πολύ και ο τρόπος που έπαιζε. Και από εκεί και πέρα προχώρησε το πράγμα».
«Ήμουν υπέρ του γάμου. Από μικρός, λίγο πριν τα 20 μου δηλαδή, ονειρευόμουν να γνωρίσω μια γυναίκα που θα ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής μου και θα πορευόμοσταν μαζί για πάντα. Ο έρωτας βέβαια κάποια στιγμή περνά, αλλά μένει η αγάπη. Τα πράγματα δεν ήρθαν έτσι. Παντρεύτηκα και πολύ νέος…»
«Θα ήθελα να κάνω παιδιά»
«Κατηγορώ πάρα πολλές φορές τον εαυτό μου, είχε πει ο Γιάννης Φέρτης. Σκέφτομαι πράγματα που έχω κάνει στο παρελθόν και λέω «να! ηλίθιε». Θα ήθελα να έχω κάνει παιδιά. Από βλακεία δεν έκανα. Να μην πω… γιατί θα αναφερθώ σε γυναίκα. Όχι ότι δεν ήθελε. Ήθελε και δεν μπορούσε. Μετά πέρασαν κάποια χρόνια που δεν ήθελα πια. Όταν παντρεύτηκα με τη Μαρίνα (σ.σ. Ψάλτη) δεν ήθελα να κάνω παιδιά γιατί ήμουν 63. Τώρα που έχουν περάσει αρκετά χρόνια, λέω: “Βλακεία έκανα”».
Ο Γιάννης Φέρτης άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον χώρο του ελληνικού πολιτισμού. Ήταν ένας ηθοποιός με αστείρευτο ταλέντο, αφοσίωση στην τέχνη του και σπάνια ψυχική καλλιέργεια.
Η μνήμη του θα ζει για πάντα στις καρδιές των θεατών που τον λάτρεψαν και θα αποτελεί πάντα πρότυπο για τις μελλοντικές γενιές ηθοποιών.
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
Ελένη Μενεγάκη: Νέα φωτογραφία χωρίς ίχνος μακιγιάζ – Το μήνυμα που θέλει να στείλει η παρουσιάστρια