Γεννημένη στις 02/08/1978 Ελληνίδα ηθοποιός, Ευδοκία Ρουμελιώτη σπούδασε στη Θεoλογική Σχολή της Αθήνας και στη Δραματική Σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου Ίασμος. Παράλληλα, παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής και θεάτρου στο Θέατρο των Αλλαγών, από όπου και αποφοίτησε το 2000.
Η Ευδοκία Ρουμελιώτη πρωτοεμφανίστηκε στην τηλεόραση στην σειρά “Φίλοδοξίες” (2002) στον ρόλο της Ζένιας. Η πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο ήταν στην παράσταση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης “Θανασάκης ο πολιτευόμενος” (2000). Το 2003-04 τη βρίσκει να υποδύεται την Οφηλία στον Σαιξπηρικό “Άμλετ”, που ανέβασε το Εθνικό Θέατρο, στη σκηνή Κοτοπούλη.
Στην τηλεόραση, έκανε το ντεμπούτο της στην σειρά “Σαν αδελφές” (1998-99) της ΕΤ1, σε σενάριο Ελένης Ζιώγα και σκηνοθεσία Νίκου Κουτελιδάκη. Στη συνέχεια, ακολούθησαν οι σειρές “Αλίκη” (2000-01) του ΑΝΤ1,”Alma Libre” (2001-02) και “Φιλοδοξίες” (2002-03) του Mega Channel όπου έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό. Την περίοδο (2004-05) συμπρωταγωνίστησε στο πλευρό του Θανάση Ευθυμιάδη στη σειρά “Αρχιπέλαγος” του Alpha TV. Έπειτα, υποδυόμενη τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Μαρίζας, μιας μαθήτριας που ερωτεύεται τον καθηγητή της (Μάριος Αθανασίου), συμβάλλει στη μεγάλη επιτυχία της σειράς “Θα βρεις τον δάσκαλό σου” (2005-06,2006-07) του ΑΝΤ1. Το 2020 την απολαύσαμε στη σειρά “Γυναίκα χωρίς όνομα”.
Σε συνέντευξη της έχει δηλώσει η ίδια: «Δεν το λέω επειδή έχω το παιδί μου και την οικογένειά μου. Αγαπάω τη δουλειά μου, την κάνω με πάθος. Με νοιάζει πολύ. Την ψάχνω αλλά δεν είναι όλη μου η ζωή. Έτσι την αντιμετώπιζα από την πρώτη στιγμή. Με ενδιαφέρει πολύ η προσωπική μου ισορροπία. Η σωτηρία μου είναι το θέατρο, όπου εκεί μπορώ και παίζω τελείως κόντρα ρόλους και πολλοί μου λένε: “α δεν το περιμέναμε”.
Αγαπώ την τηλεόραση και της οφείλω πάρα πολλά για τις δυνατότητες που μου έδωσε. Αλλά επειδή το θέατρο είναι κάτι που με αφορά πάρα πολύ, δεν θα ήθελα κάποια χρονιά να μείνω εκτός αυτού. Με εκτονώνει. Η τηλεόραση είναι ένα άλλο κομμάτι που τώρα πια, επειδή έχω κι ένα μικρό παιδάκι είναι πολύ δύσκολο να συνδυάσω θέατρο και τηλεόραση μαζί. Θα πρέπει να είναι κάτι πολύ ωραίο, κάτι που πραγματικά θα αξίζει τον κόπο να γίνω κομμάτια για να τα προλάβω όλα, γιατί το 24ωρο δεν σου φτάνει. Γιατί αν έχεις 10 ώρες γύρισμα και 5 ώρες πρόβα τι γίνεται με το παιδί που έχεις; Οπότε θα πρέπει να είναι κάτι πάρα πολύ ωραίο και φυσικά με μεγάλη χαρά να το κάνω. Πριν κάνω παιδί, μου ήταν πιο εύκολο να δουλεύω 15 και 17 ώρες. Τώρα όμως με ένα παιδί δεν βγαίνει η εξίσωση.»
«Γενικότερα είχα ανασφάλειες. Ήμουν ανασφαλής και στη δουλειά μου. Έπαιρνα πράγματα στα σοβαρά που δε θα έπρεπε. Είχα ανασφάλεια για παράδειγμα με την ηλικία μου. Δεν την έλεγα εύκολα. Τώρα πια ας πούμε λέω είμαι 42 με μεγάλη χαρά. Ο Δημήτρης και τα υπόλοιπα παιδιά μου με έκαναν να νιώσω πολύ δυνατή και ότι έχω τον έλεγχο του εαυτού μου. Ένιωσα ότι ολοκληρώθηκα.
Έγινα πολύ πιο δυναμική, πιο ουσιαστική και πιο κάθετη σε ό,τι αφορά τις αποφάσεις μου. Εγώ, δεν έπαιρνα εύκολα αποφάσεις. Τώρα πια είμαι σίγουρη για τις αποφάσεις μου και δεν κάθομαι με τις ώρες να τις πολυλιβανίζω. Νομίζω πως τα παιδιά μου με βοήθησαν να αλλάξω προς αυτή την κατεύθυνση.
Πλέον ασχολούμαι με πράγματα που είναι ουσιαστικά και σοβαρά κι όχι μόνο για παράδειγμα με τη δουλειά και την καριέρα μου. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι θέλω να πω πως μία γυναίκα ολοκληρώνεται μόνο μέσα από τη μητρότητα. Είναι γεγονός πως η μητρότητα δεν πάει σε όλες τις γυναίκες», είχε πει η Ευδοκία Ρουμελιώτη.
Παράλληλα, σχετικά με την αμοιβή της ως ηθοποιός έχει δηλώσει: «Για την τηλεόραση και τα χρήματα που έπαιρνε από τα σίριαλ στα οποία πρωταγωνίστησε κι έκαναν μεγάλη επιτυχία είχε μιλήσει η Ευδοκία Ρουμελιώτη έχοντας πει: “Υπήρχε μια τρέλα με το κασέ των ηθοποιών. Ακόμη και αν δεν περνούσε κρίση η χώρα, η τηλεόραση ήταν μια φούσκα που κάποια στιγμή θα έσκαγε. Και καλώς έκανε και έσκασε, γιατί αισθάνομαι ότι, όταν φτάνουμε στον πάτο, μετά ξεκινάει κάτι πολύ ωραίο και θα προσπαθήσουμε να ξαναγγενηθεί κάτι καλό. Εγώ ποτέ δεν έπαιρνα τρελά λεφτά, ακόμη και στις μεγάλες μου επιτυχίες. Άκουγα όλα αυτά τα μεγάλα ποσά και αισθανόμουν ηλίθια. Έπαιρνα χρήματα που ήταν ικανοποιητικά αλλά μέχρι εκεί».
Η Ευδοκία Ρουμελιώτη είναι παντρεμένη με τον πολύ γνωστό αρχιτέκτονα Νικηφόρο Χαραγκιώνη. Παντρεύτηκαν μετά από 2,5 χρόνια σχέσης και για τον ίδιο είναι ο δεύτερος γάμος του.
«Όλοι μου έλεγαν ότι με το που γεννήσω θα ξεκινήσει μία πάρα πολύ δύσκολη περίοδος για εμένα. Εμένα, λοιπόν, εκείνη ήταν η καλύτερη περίοδος της ζωής μου – βέβαια έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι είχα ένα πάρα πολύ ήσυχο μωρό, δηλαδή έβαζα ξυπνητήρι να θηλάσω, δεν ξυπνούσε ποτέ. Στην περίοδο, όμως, της εγκυμοσύνης εγώ δεν ένιωσα αυτό που έλεγαν άλλες γυναίκες ότι αισθάνονται έντονα το μωρό τους και συνδέονται μαζί του.
Η εγκυμοσύνη ήταν άσχημη περίοδος εξαιτίας του ότι πήρα πάρα πολλά κιλά (26 στο σύνολο). Είχα αποφασίσει πως την εγκυμοσύνη μου θα την απολαύσω και δε θα με νοιάζει τίποτα. Δυστυχώς τον πρώτο καιρό είχα αίμα και έπρεπε το πρώτο διάστημα να μείνω στο κρεβάτι. Εγώ δούλευα, ήμουν τότε στο Εθνικό Θέατρο, επομένως δεν μπορούσε να κλείσει ένα ολόκληρο θέατρο για εμένα.
Είχα τρομερό στρες, στο ρόλο μου χόρευα και έπρεπε να το αναπροσαρμόσω όλο. Είχα φοβερές αϋπνίες, δεν μπορούσα να κοιμηθώ καθόλου. Επομένως όλες αυτές οι δυσκολίες με οδήγησαν στο να μην το απολαύσω. Εγώ δεν ήμουν χαλαρή. Είχα αγχωθεί πολύ και κάθε τόσο αν λίγο δεν άκουγα το μωρό, έτρεχα να εξεταστώ στη γιατρό μου. Δεν πέρασα καλά στην εγκυμοσύνη μου.»
«Δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματά μου με το που γέννησα και τον αντίκρισα. Δεν έχω βιώσει ωραιότερη στιγμή στη ζωή μου και ούτε νομίζω θα βιώσω ωραιότερη. Ήταν κάτι το τρομερό. Αφού τον γέννησα, μετά μου τον πήραν για να μου τον πλύνουν και με έβαλαν σε ένα θάλαμο αναμονής, μαζί με άλλες μητέρες και κάθε τρία λεπτά έλεγα μήπως είναι το δικό μου μωρό αυτό που περνούσε. Ένιωθα πραγματικά μοναδική εκείνη τη στιγμή. Νομίζω ήταν η μοναδική στιγμή της ζωής μου που ένιωσα μοναδική. Ήταν απίστευτο αυτό», είχε πει η Ευδοκία Ρουμελιώτη.
«Οι πρώτες μέρες στο σπίτι είναι πολύ δύσκολες. Ευτυχώς είχα τον άντρα μου. Να και ένα καλό του να παντρεύεσαι έναν άνθρωπο ο οποίος ήδη είχε κάνει έναν γάμο και είχε αποκτήσει δύο παιδιά. Ήταν τρομερά ψύχραιμος, τρομερά χαλαρός και αυτό μου δημιουργούσε κι εμένα μεγάλη ασφάλεια. Η ηρεμία του Νικηφόρου και ο τρόπος που αντιμετώπιζε τα πράγματα με βοήθησαν πολύ.
Εγώ όταν απέκτησα το παιδί ήρθα πολύ πιο κοντά στον άντρα μου. Είδα μπροστά μου ένα πλάσμα που ήταν τελείως δικό μας. Είχαμε δημιουργήσει κάτι που ήταν δικό του και δικό μου. Ο γιος μας ο Δημήτρης είναι ο μισός εγώ και ο μισός εκείνος. Κάθε φορά που τον κοιτάζω συγκινούμαι.
Ειδικά η αρχή έχει πολλές δυσκολίες. Θεωρώ πως αν ένα ζευγάρι δεν είναι δεμένο από πριν και δεν έχουν καλή σχέση, νομίζω είναι λάθος να πιστεύουν πως ένα παιδί θα τους σώσει. Αν δεν έχεις καλή σχέση με τον σύντροφό σου, ο ερχομός ενός παιδιού μπορεί να σε καταστρέψει.
Είναι τόσες οι απαιτήσεις τον πρώτο καιρό, χρειάζεται τόση αφοσίωση, πρέπει να είσαι 1000% εκεί, οπότε αν δεν είσαι καλά με τον σύντροφό σου όλο αυτό θα σε διαλύσει», είχε πει στο παρελθόν η Ευδοκία Ρουμελιώτη.
H Ευδοκία Ρουμελίώτη όπως η ίδια έχει δηλώσει κατά καιρούς, πριν αποκτήσει το γιο της, Δημήτρη, με τον σύζυγό της, Νικηφόρο Χαραγκιώνη, ένιωθε ήδη μαμά των δύο παιδιών του συζύγου της (ο οποίος τα έχει αποκτήσει σε προηγούμενο γάμο του).
Η ηθοποιός περιέγραψε πρόσφατα τη δύσκολη περίοδο όταν πήραν από την οικογένειά της τον μικρό Μάριο ύστερα από 3,5 χρόνια δηλώνοντας πως καταρρακώθηκε ψυχολογικά έχοντας αναφερθεί πολλές φορές στον πόνο που ένιωσε εκείνη και κατά προέκταση όλη της οικογένεια λέγοντας:
«Η υιοθεσία ένα πολύ δύσκολο κεφάλαιο. Είχαμε τρία παιδιά και δεν είχαμε προγραμματίσει να υιοθετήσουμε ένα παιδί. Το παιδί αυτό βρέθηκε τελείως αναπάντεχα στο δρόμο μας, είχε πει η Ευδοκία Ρουμελιώτη. Το γνωρίσαμε σε ένα νοσοκομείο, ήταν ένα εγκαταλελειμμένο παιδί. Δεθήκαμε πολύ με αυτό το παιδί και αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε τις διαδικασίες υιοθεσίας. Ήταν σοβαρή η κατάσταση της υγείας του παιδιού, αλλά δεν θέλω να αναφερθώ στα προβλήματα που είχε.
Όλο αυτό το πράγμα δεν ολοκληρώθηκε. Είχαμε το παιδί στο σπίτι μας για 3,5 χρόνια και τελικά η υιοθεσία δεν προχώρησε. Η στιγμή που αποχωριστήκαμε αυτό το παιδί και η στιγμή που έχασα τη μητέρα μου είναι οι πιο δύσκολες στη ζωή μου. Περάσαμε ένα πένθος. Το μόνο που έχω να πω σήμερα είναι ότι θα είμαστε πάντα εδώ για αυτό το παιδί αν ποτέ μας χρειαστεί» είχε σχολιάσει για όσα βίωσε εκείνη την περίοδο η Ευδοκία Ρουμελιώτη.
«Ήμουν τυχερή που τα παιδιά του άντρα μου ήταν αγοράκια. Εγώ δεν πήγα ποτέ να πάρω τη θέση της μητέρας τους. Έχουν μια υπέροχη μαμά. Οι ρόλοι ήταν τελείως ξεκάθαροι. Στα παιδιά αυτό πέρασε πολύ φυσιολογικά και πολύ κανονικά. Για αυτά τα παιδιά είμαι τρομερά περήφανη και με συγκινούν απίστευτα. Ο ένας ήταν 4 και ό άλλος 6. Και τώρα ο ένας είναι 17 και ο άλλος 15. Είναι δύο υπέροχα παιδιά και είμαι πολύ τυχερή. Εγώ νομίζω πως αν είχα γνωρίσει τον συγκεκριμένο άντρα στα 25 μου, θα είχα 10 παιδιά. Θα ήθελα να κάνω και άλλο παιδί.»
Και συνεχίζοντας η ηθοποιός είχε πει για το θέμα που όπως ήδη είναι γνωστό τη διάλυσε ψυχικά: «Δε θα επιχειρούσα ποτέ ξανά. Ήταν τόσο δύσκολη κι επίπονη ιστορία. Δε σημαίνει ότι η απάντησή μου θέλω να αποτρέψει άλλους ανθρώπους να το κάνουν. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να υιοθετήσεις ένα παιδί που δεν έχει οικογένεια.
Μία γνωστή μου που θέλει της λέω θα είμαι δίπλα σου, να σε βοηθήσω, να δώσω τα τηλέφωνα για εκεί που απευθύνθηκα εγώ. Εγώ δεν ήμουν τυχερή σ’ αυτό. Ήταν ένα πάρα πολύ δύσκολο κομμάτι κι επειδή πληγώθηκαν κι άλλοι άνθρωποι από αυτό κι έβαλα και τα παιδιά σε διαδικασία μεγάλη, δεν θα το ρίσκαρα ξανά με τίποτα.»