Ο Δημήτρης Βογιατζής γεννήθηκε το 1970 και κατάφερε μέσα από το ταλέντο του στην υποκριτική να γίνει γνωστός αλλά και αγαπητός στο ελληνικό θέατρο αλλά και την ελληνική τηλεόραση
Την Κυριακή 29 Δεκεμβρίου του 2012 έδωσε τέλος στην ζωή του ενώ βρισκόταν στο πατρικό του στο Βόλο. Μπορεί το ευρύ κοινό να θυμάται τον Δημήτρη Βογιατζή ως τον άνθρωπο που αντικατέστησε τον Κώστα Αποστολίδη στην δεύτερη σεζόν του Αέρινες Σιωπές, αλλά ο γεννημένος στο Βόλο ηθοποιός είχε να επιδείξει ένα πλούσιο βιογραφικό, ιδιαίτερα στο θέατρο.
Η πορεία του Δημήτρη Βογιατζή στην υποκριτική
Ο αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης είχε παίξει με επιτυχία σε παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης, στον «Οδυσσεβάχ» του Σταμάτη Φασουλή, στους «Τρομερούς γονείς» δίπλα στις Άννα Παναγιωτοπούλου και Μίρκα Παπακωνσταντίνου, στην «Όπερα της πεντάρας» με τους Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και Στέλιο Μάινα και στον «Δον Ζουάν» του σκηνοθέτη Θέμη Μουμουλίδη. Ενώ, πέρα από τις Άερινες Σιωπές, είχε πρωταγωνιστήσει και σε τηλεοπτικές σειρές όπως «Τα χαμένα γράμματα» που προβλήθηκαν από την ΕΡΤ.
Η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων του, όπως ο συμπρωταγωνιστής του στο Αέρινες Σιωπές Μάριος Αθανασίου και ο συμφοιτητής του Πασχάλης Τσαρούχας, τον είχαν περιγράψει ως ένα πάντα χαμογελαστό και αξιοπρεπή άνθρωπο, που τον ενδιέφερε η ουσία της τέχνης που υπηρετούσε και όχι το λαμπερό περιτύλιγμα.
Μια τέχνη που στο τέλος τον «πρόδωσε», αφού τα τελευταία χρόνια -λόγω της συνταρακτικής κρίσης που πλήττει το επάγγελμά του- ήταν άνεργος. Με την εξαίρεση της συμμετοχής του στην «Ειρήνη» του Πέτρου Φιλλιπίδη το καλοκαίρι του 2011 και κάποιων παραστάσεων στο τοπικό Θεσσαλικό Θέατρο.
Η αυτοκτονία του Δημήτρη Βογιατζή στα 42 του χρόνια
Κανένας δεν μπορεί να εξηγήσει τους λόγους που έσπρωξαν στην αυτοκτονία τον 42χρόνο ηθοποιό Δημήτρη Βογιατζή. Το τελευταίο διάστημα ο νεαρός ηθοποιός είχε κλειστεί στον εαυτό του. Άλλοι έλεγαν ότι είχε κακή ψυχολογία, και άλλοι ότι αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα.
Όπως όλα δείχνουν εκ των υστέρων ήταν αυτές οι οικονομικές δυσκολίες -και η κατάθλιψη που νομοτελειακά φέρνουν μαζί τους- που τον οδήγησαν στην απόφαση να γράψει το δικό του «τραγικό» φινάλε, με την μητέρα του να τον βρίσκει κρεμασμένο από το φωτιστικό στο ταβάνι στο σπίτι του στο Βόλο. Η είδηση της αυτοκτονίας είχε βυθίσει την οικογένεια του σε θλίψη ενώ οι συνάδελφοί του είχαν σοκαριστεί.
Το τελευταίο αντίο δόθηκε τη παραμονή Πρωτοχρονιάς του 2012 και στο διαδημοτικό κοιμητήριο Βόλου με τον Δημήτρη να εισπράττει το τελευταίο χειροκρότημα, από πλήθος φίλων, συγγενών και συνεργατών, που βρέθηκαν στο πλευρό της συγκλονισμένης μητέρας και της οικογένειας του. Μεταξύ των ανθρώπων που τον αποχαιρέτησαν ήταν και οι Υρώ Λούπη, ο Αιμίλιος Χειλάκης, ο Θανάσης Ζέρβας, ο Νίκος Ορφανός, ο Γιώργος Ευγενικός, ο Σταμάτης Παγασαίος και ο καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Βόλου Σπύρος Μαβίδης.
