Ο Αλέξης Γκόλφης ήταν Έλληνας ηθοποιός, που έγινε γνωστός στο ευρύ τηλεοπτικό κοινό από το ρόλο του Μανωλιού στη σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Η τεράστια επιτυχία της σειράς είχε ως αποτέλεσμα το τηλεοπτικό κοινό να τον αναγνωρίζει όπου κι αν βρισκόταν, να τον θεωρεί θεόσταλτο, να επιχειρεί να τον συναντήσει, να τον ακουμπήσει, να του φιλήσει τα πόδια…
Ο ηθοποιός γνώρισε τεράστια επιτυχία και δόξα μέσα σε ένα βράδυ. Τις χρονιές 1975 – 1976, προβλήθηκε από την ΕΡΤ η σειρά «ο Χριστός Ξανασταυρώνεται», σε σκηνοθεσία του Βασίλη Γεωργιάδη. Το σενάριο ήταν βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη και η σειρά γυρίστηκε σε 50 επεισόδια.
Στη σειρά συμμετείχαν οι καλύτεροι ηθοποιοί του ελληνικού θεάτρου. Γιώργος Φούντας, Δήμος Σταρένιος, Λυκούργος Καλλέργης, Κάτια Δανδουλάκη κ.α, ακόμα και η Γεωργία Βασιλειάδου σε έναν μικρό ρόλο. Για τον ρόλο του Χριστού, επιλέχθηκε ο ηθοποιός Αλέξης Γκόλφης, που μέχρι τότε ήταν γνωστός από τη συμμετοχή του σε ταινίες με τον Θανάση Βέγγο.
Η ερμηνεία του ενθουσίασε το κοινό, αφού, όπως έχει πει ο ίδιος σε συνεντεύξεις του, δεν ήταν λίγες οι φορές που ο κόσμος τον σταματούσε στον δρόμο. Έβλεπαν στο πρόσωπό του τον ίδιο τον Ιησού. Του φιλούσαν τα πόδια και έγινε μύθος μέσα σε μία νύχτα. Οι θαυμαστές του έτρεχαν να τον δουν και να τον ακουμπήσουν. Να του φιλήσουν τα χέρια και να πάρουν τη χάρη του. Πολλοί πίστευαν ότι είναι απεσταλμένος του Θεού. Τα γράμματα που λάμβανε ήταν γράμματα λατρείας και πάθους.
Το τέλος της σειράς έφερε ανεργία, ναρκωτικά και αλκοόλ. Το τελειωτικό χτύπημα για τον ηθοποιό ήρθε όταν έχασε τη μητέρα του. Έμεινε μετέωρος. Βρέθηκε να μένει σε ένα ακατοίκητο σπίτι και να τρώει από το συσσίτιο της εκκλησίας.
Η ζωή του συγκλονίζει ακόμα και σήμερα, 15 χρόνια μετά τον θάνατό του.
Μετά το τέλος της σειράς, η καριέρα του ηθοποιού, δεν συνεχίστηκε. Ο Αλέξης Γκόλφης όχι μόνο δεν είχε προτάσεις για σοβαρούς ρόλους, αλλά έμπλεξε με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Μετά τον θάνατο της μητέρας του, έμεινε ολομόναχος. Ζούσε σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι στα Πατήσια και ζητιάνευε για να μπορέσει να επιβιώσει.
Ο Αλέξης Γκόλφης έτρωγε συχνά στα συσσίτια του δήμου. Πολίτες είχαν πει ότι τον είχαν δει ακόμα και να ψάχνει στα σκουπίδια. Ζούσε, άστεγος και ρακοσυλλέκτης, στην πλατεία Κολιάτσου. Τον Αύγουστο του 2007, σε ηλικία 59 ετών, ο Αλέξης Γκόλφης έφυγε από τη ζωή από έμφραγμα του μυοκαρδίου. Ο θάνατός του αποκαλύφθηκε έπειτα από δύο μήνες, στις 9 Οκτωβρίου 2007. Από τον Αύγουστο του 2007 ο Γκόλφης βρισκόταν στο νεκροτομείο και κανείς δεν τον είχε αναζητήσει. Η σορός του έμεινε στα «αζήτητα» για περίπου δύο μήνες, ενώ όταν μαθεύτηκε ο θάνατός του, η ΕΡΤ αποφάσισε να καλύψει τα έξοδα της κηδείας. Τραγική λεπτομέρεια; Ο ιατροδικαστής που αναγνώρισε το πτώμα του, ήταν ο σύζυγος της ηθοποιού Μαίρης Ιγγλέση, παρτενέρ του Γκόλφη στο “Χριστός ξανασταυρώνεται”.
«Ήμουν ένας ροκ… Χριστός. Οι άνθρωποι στον δρόμο δεν με έβλεπαν σαν τον Αλέξη Γκόλφη, αλλά με αντιμετώπιζαν σαν Θεάνθρωπο. Αργότερα, δεν ήθελα να προσβάλω την εικόνα που είχα δημιουργήσει με τον Χριστό με κάποια άλλη δουλειά. Έτσι, στράφηκα στη μουσική. Οργάνωνα συναυλίες και έφτιαξα κλαμπ που έγιναν φυτώρια για μουσικούς, όπως ο Παύλος Σιδηρόπουλος. Έτσι έμεινα μία δεκαετία στην αφάνεια. Αν ξαναζούσα τη ζωή μου, θα ήθελα έναν σύντροφο ή πολλά λεφτά, αν και ξέρω πως ό,τι σου δίνει η ζωή, σου το παίρνει πάλι πίσω…», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του.
Σχετικά με τον χώρο που κοιμάται είχε πει «Ούτε από τα σκουπίδια τρώω, ούτε στα παγκάκια κοιμάμαι! Ζω αξιοπρεπώς, αλλά πολύ δύσκολα, με 1.000 ευρώ το χρόνο, που μου έδωσε ως επίδομα το υπουργείο Πολιτισμού, έχω κάνει κατάληψη σε ένα παλιό σπίτι, τρώω από το συσσίτιο του Αγίου Λουκά… Τα λεφτά δεν τα υπολογίζω, ποτέ μου δεν τα υπολόγισα», είχε τονίσει.
Τέλος, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ισχυρίστηκαν ότι η ζωή και το τέλος του ηθοποιού Αλέξη Γκόλφη επιβεβαιώνει τον μύθο που λέει πως οι ηθοποιοί που ενσαρκώνουν τον ρόλο του Χριστού είναι «καταραμένοι».