Την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, νηστεύουμε, δίνουμε πνευματικό αγώνα, δείχνουμε εγκράτεια και προετοιμαζόμαστε για το πνευματικό δώρο που θα λάβουμε από την Ανάσταση του Κυρίου.
Πολλοί πιστοί προσέρχονται αυτές τις ημέρες να μεταλάβουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας. Αρκετοί προετοιμάζονται συστηματικά. Έχουν ήδη ακολουθήσει τη νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Έχουν ήδη έγκαιρα (και χωρίς τη βιασύνη της τελευταίας στιγμής) προσέλθει και στο μυστήριο της Εξομολόγησης. Ετοιμάζονται όσο το δυνατόν πληρέστερα για τη Θεία Μετάληψη.
Για την προσωπική τους συνάντηση με τον Χριστό.
Ένα τέτοιο γεγονός, προσωπικής συμμετοχής, ας μην καταδεχθούμε να μετατραπεί σε «εθιμικό καθήκον». Σε συνήθεια κάποιων ημερών και τήρηση μιας τυπικής παράδοσης.
Αξίζει να προετοιμάσουμε την ψυχή μας για το μεγάλο δώρο που θα λάβει.
Να σταθούμε λίγο περισσότερο στο ναό. Να φτάσουμε λίγο νωρίτερα. Να ακούσουμε την θεία λειτουργία. Μήπως και παρακινηθεί η ψυχή μας και ξεκολλήσει από τα γήινα και τα φθαρτά.
Να ρωτήσουμε και να μάθουμε για την ορθή προετοιμασία.
Να προσέλθουμε το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα.
Να μείνουμε μετά το «Χριστός Ανέστη».
Να παραμείνουμε μέχρι το τέλος της Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας στην Εκκλησία.
Να λάβουμε μέρος στην λαμπρότερη θεία λειτουργία όλου του έτους.
Να ξενυχτίσουμε μια φορά και για το Χριστό.
Ας σκεφτούμε για λίγο.
Όλη αυτή η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η νηστεία, η εγκράτεια, ο πνευματικός αγώνας, ο πλούτος της πνευματικής προετοιμασίας, οι πολλές και μεγάλες σε διάρκεια ιερές ακολουθίες αυτό προετοιμάζουν.
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
Μπανόφι του ονείρου: Η εύκολη συνταγή για να γίνει μπισκοτένιο και με μια κρέμα, σκέτη μούρλια