Η Βέφα Αλεξιάδου, η «εθνική μας μαγείρισσα», δεν χρειάζεται συστάσεις. Με περισσότερα από 40 βιβλία με συνταγές στο ενεργητικό της και 17 χρόνια παρουσίας στην τηλεόραση, έχει κατακτήσει τις ελληνικές κουζίνες και τις καρδιές μας.
Σε μια συγκινητική συνέντευξη στην εφημερίδα «Espresso», η Αλεξιάδου μιλάει για την πορεία της γεμάτη επιτυχίες, αλλά και για τις δύσκολες στιγμές που σημάδεψαν τη ζωή της.
Αναφέρεται με αγάπη και σεβασμό στην συνεργασία της με την Ελένη Μενεγάκη, αποκαλύπτοντας πώς κατάφερε να σταθεί στα πόδια της μετά τον τραγικό θάνατο του συζύγου της Κωνσταντίνου και των δύο παιδιών τους, Άντζυς και Αλεξίας.
Στα 91 της χρόνια, η Αλεξιάδου εκπλήσσει με την απερίγραπτη ενέργεια και το θετικό της πνεύμα. Αποφασισμένη να προσφέρει ακόμα στην πατρίδα της, θέτει υποψηφιότητα στις ευρωεκλογές με τον ΛΑΟΣ.
Γεννηθήκατε στον Βόλο, πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;
Μέχρι να κηρυχθεί ο πόλεμος, έζησα πολύ ωραία παιδικά χρόνια. Ήμουν επτά ετών όταν πέθανε ο πατέρας μου και τη δεύτερη ημέρα κηρύχθηκε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Θυμάμαι, ήμουν στο σχολείο, μπήκε ο διευθυντής στην τάξη και μας είπε «παιδιά, μην τρομάξετε, μη φοβηθείτε, αλλά έχουμε πόλεμο». Χαμπάρι δεν είχαμε πάρει τι ήταν ο πόλεμος. Άρχισαν να βαράνε οι σειρήνες και να γίνεται χαμός, και από εκεί και πέρα ζήσαμε χρόνια με πολύ πόνο, πείνα και φτώχεια.
Σπουδάσατε χημικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και κάνατε σπουδές στην Αμερική. Πώς ήρθε η μαγειρική στη ζωή σας;
Μόλις τελείωσε ο πόλεμος, πέσαμε με τα μούτρα όλα τα παιδιά εκείνης της εποχής να μπορέσουμε να αναπληρώσουμε τις σπουδές που χάσαμε. Πέρασα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο στο Χημικό Τμήμα και σπούδασα και διαιτολογία στην Αμερική. Η πρώτη δουλειά που έκανα ήταν σε μια εταιρία τροφίμων και έφτιαξα το πρώτο ζελέ που βγήκε στην Ελλάδα, τα «Ζελέ Ασπα». Ο άνδρας μου ήταν καθηγητής στο πανεπιστήμιο και είχαμε φίλους που τους καλούσαμε σε τραπέζια. Είχα ταλέντο στη μαγειρική από τη μητέρα μου που ήταν από την Πόλη και όσοι έτρωγαν από εμένα τους άρεσε τόσο πολύ, που μου ζητούσαν τις συνταγές. Έτσι, λοιπόν, άρχισα να γράφω με τον πολύγραφο τα πρώτα μου βιβλία με συνταγές.
Η τηλεόραση πώς ήρθε στη ζωή σας;
Το 1964 μαζί με τον άνδρα μου πήγαμε και ζήσαμε στη Νέα Υόρκη. Άκουγα στο ραδιόφωνο το ελληνικό πρόγραμμα και την Τίνα Σαντοριναίου, η οποία έλεγε τα νέα της Ελλάδας και στο τέλος έδινε δύο συνταγές. Έτσι, λοιπόν, όταν ήρθα στην Ελλάδα, πήγα και τη βρήκα και της πρότεινα αυτές τις συνταγές να τις δίνω εγώ και έτσι άρχισε η πορεία μου στα media. Έπειτα έγραφα σε εφημερίδες συνταγές.
Το 1990, οπότε άρχισε η ιδιωτική τηλεόραση, «χτύπησα την πόρτα» του ΑΝΤ1. Εκεί συναντήθηκα με την τότε αρχισυντάκτρια του «Πρωινού καφέ», την κυρία Σακελλαρίου, κάναμε δοκιμαστικό και με πήραν, με πρώτη παρουσιάστρια τη Ρούλα Κορομηλά. Ακολούθησαν η Πόπη Χατζηδημητρίου και η Ελένη Μενεγάκη. Σύνολο, έμεινα 13 χρόνια στον ΑΝΤ1 και δεν πληρώθηκα ποτέ! Δεν με πλήρωναν, γιατί μου έλεγαν ότι μέσα από την τηλεόραση διαφημίζω τα βιβλία μου, για εμένα αυτό δεν ήταν σωστό, γιατί ήμουν η μόνη που δεν πληρωνόμουν, όμως, το δέχτηκα, γιατί είχα μεράκι και το έκανα μέσα από την ψυχή μου.
Από τις παρουσιάστριες που έχετε συνεργαστεί, ποια ξεχωρίζετε και γιατί;
Για όλες έχω την ίδια αγάπη, σε αυτές χρωστάω την καριέρα μου. Όλη η Ελλάδα κρεμόταν από τα χείλη μας, καμία σχέση με τις ψυχαγωγικές εκπομπές που υπάρχουν σήμερα.
Εκτός από θετικές στιγμές στην καριέρα σας, έχουν υπάρξει πρόσωπα και καταστάσεις που σας έχουν πικράνει;
Όταν τελείωσε η συνεργασία μου με την Ελένη Μενεγάκη, όλοι οι δημοσιογράφοι με ρωτούσαν «γιατί μάλωσες με την Ελένη;». Δεν έχω μαλώσει μαζί της, δεν έχω μαλώσει με κανέναν στη ζωή μου. Ηρθε η ώρα και οι δρόμοι μας χωρίστηκαν. Δεν έχουμε σήμερα επικοινωνία μαζί, αλλά δεν έχουμε κάτι να χωρίσουμε. Με πίκρανε, βέβαια, το γεγονός ότι όταν έκανε την τελευταία της εκπομπή στην πρώτη της τηλεοπτική αποχώρηση, δεν με ανέφερε. Δεν πειράζει όμως, η αγάπη είναι μεγάλη.
Πώς σχολιάζετε την απόφασή της να σταματήσει τηλεοπτικά;
Εγώ θα προτιμούσα η Ελένη, όταν σταμάτησε την πρώτη φορά, να μην επέστρεφε ξανά. Θεωρώ, όταν είσαι μεγάλος και τρανός σε αυτό που κάνεις, είναι καλό να αποχωρείς όταν είσαι ψηλά και να μην αφήσεις το πρεστίζ σου να πέσει. Ένας μεγάλος, φτασμένος, πρέπει να φεύγει την κατάλληλη στιγμή, προτού αρχίσει να πέφτει. Συνολικά έχω κάνει 17 χρόνια τηλεόραση, αλλά τα σπουδαιότερα πράγματα τα έκανα όταν τελείωσα την τηλεόραση με τη συγγραφή των βιβλίων μου.
Σήμερα τα ριάλιτι και τις εκπομπές μαγειρικής πώς τα σχολιάζετε;
Δεν έχουν να δώσουν τίποτα, είναι επανάληψη των δικών μου συνταγών, καθώς θεωρώ πως όλα αυτά τα χρόνια έχω καλύψει την ελληνική κουζίνα, δεν υπάρχει συνταγή που δεν την έκανα και δεν την έδωσα στον κόσμο.
Θα ήθελα να αλλάξουμε κλίμα και να πάμε στην απώλεια του συζύγου σας και των παιδιών σας. Πώς βρήκατε τη δύναμη να σταθείτε στα πόδια σας;
Στον Θεό. Από μικρή, παιδάκι, πάω στην εκκλησία, πιστεύω στον Θεό τόσο πολύ, που τους πόνους αυτούς τους ξεπερνώ, γιατί ο Θεός μού κρατάει το χέρι. Κάθε μέρα που κάνω την προσευχή μου βγαίνω έξω στη βεράντα εδώ όπου μένω, στη Χαλκιδική, και ζω μόνη μου και λέω «Θεέ μου, δεν μας ακούει κανείς, εγώ και εσύ είμαστε», κάνω την προσευχή μου δυνατά γιατί με κρατάει όρθια.
Πώς αποφασίσατε να είστε υποψήφια με τον ΛΑΟΣ στις ευρωεκλογές;
Όλα αυτά τα χρόνια καμία κυβέρνηση δεν έχει τιμήσει το έργο μου κάνοντας τη χώρα μας γνωστή παγκοσμίως μέσα από τα βιβλία μου. Θεωρώ μεγάλη τιμή την πρόταση που μου έγινε, σαν το «μπράβο» που περίμενα από την πατρίδα μου. Χάρηκα πολύ για την πρόταση που μου έγινε από τον Φίλιππο Καμπούρη. Εάν μπω στην Ευρωβουλή, θα είμαι πολύ περήφανη και είμαι έτοιμη να υπερασπιστώ τη χώρα μας στην Ευρώπη. Δεν αγάπησα ποτέ τα χρήματα και αυτό που μου αρέσει είναι να δίνω και να προσφέρω, οπότε η υποψηφιότητά μου είναι με ανιδιοτέλεια και αγάπη προς την πατρίδα μου. Υπόσχομαι να είμαι δίπλα στην Ελληνίδα μάνα, γυναίκα, νοικοκυρά, υπερασπιζόμενη τα δικαιώματά τους. Αγαπώ την Ελλάδα περισσότερο από τον εαυτό μου.
Τι απαντάτε στον Ηλία Μαμαλάκη για τις δηλώσεις του ότι λόγω ηλικίας δεν έχετε κάτι να προσφέρετε στην πολιτική;
Ο Μαμαλάκης με αγαπάει πολύ, το είπε από την άποψη να καθίσω να ξεκουραστώ και να απολαύσω αυτά που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Τα είπε με αγάπη και δεν θα ξεχάσω ποτέ τη δήλωση που είχε κάνει, ότι «η ελληνική κουζίνα χρωστάει πολλά στη Βέφα Αλεξιάδου», οπότε δεν έχω καμία κακία απέναντί του παρά μόνο σεβασμό.
Περισσότερες ειδήσεις σήμερα
Άννα Παναγιωτοπούλου: «Εγώ στο Ντόλτσε Βίτα έπαιρνα ένα εκατομμύριο το επεισόδιο»
Περιφορά του Επιταφίου: Η μοναδική στιγμή που ο Εύζωνας σκύβει το κεφάλι κι υποκλίνεται
Ανάσταση: Πού θα ψάλλουμε «Χριστός Ανέστη» υπό βροχή