Η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου, η οποία το τελευταίο διάστημα έχει αλλάξει το όνομά της σε Αίθρα Λυκουρέζου, ήταν καλεσμένη στην εκπομπή «Fay’s Time», όπου μίλησε, μεταξύ άλλων, για τους γονείς της, τις εξαρτήσεις της, τις απώλειες και τα σκοτάδια της.
“Στα τελευταία επτά χρόνια, από τότε που “έφυγε” η μητέρα μου, ο τίτλος που θα έβαζα, είναι “μεταμόρφωση”, “μεταμόρφωση σε όλα τα επίπεδα”. Θα ήθελα να είναι εδώ να έχει δει αυτή τη μεταμόρφωση. Θα το ήθελα πάρα πολύ. Αν και νιώθω ότι είναι παντού, πολλές φορές κάνω την κίνηση να την πάρω τηλέφωνο για να της πω τι έχω κάνει. Η μάνα είναι μάνα. Σε όποια ηλικία και να τη χάσεις, είναι μάνα. Σου λείπει. Δε γίνεται να μη σου λείψει.
Από την άλλη, οι απώλειες μας δυναμώνουν. Δε μπορούμε να προχωρήσουμε στη ζωή αν δεν πάθουμε. Έχω αλλάξει πολλά πράγματα τα τελευταία χρόνια και έχω πάρει πολλή δύναμη από τον πόνο της απώλειας, πάρα πολλή δύναμη. Πάρα πολύ πόνο και πάρα πολλή δύναμη. Το δυσκολότερο κομμάτι που περνάς είναι ο πόνος και το περνάς μόνος σου. Στον πόνο, στα σκοτάδια σου, στη ουσία δεν υπάρχει κανείς δίπλα σου και χωρίς κάποια ουσία, χωρίς αλκοόλ, χωρίς φαγητό, να είσαι μόνος σε ένα δωμάτιο και να πιέζεσαι, να πονάς, να μην πας στην εύκολη λύση. Αυτό πλέον έχει γίνει βίωμά μου, έτσι ξεπερνάω πλέον τις καταστάσεις” είπε αρχικά η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου.
“Ήταν πολύ σκοτεινή η περίοδος της απώλειας της μαμάς μου. Ήμουν 15 χρονών όταν ξεκίνησα τα ναρκωτικά και σταμάτησα στα 25, έχουν περάσει 21 χρόνια από τότε… Ξαναγεννήθηκα τότε. Πάντα λένε ότι ξαναγεννιέσαι, όταν σταματάς τα ναρκωτικά και ξεκινάς από την ηλικία που τα ξεκίνησες πάλι. Σε αυτά τα 21 χρόνια συνέβησαν διάφορα πράγματα, η απώλεια της μάνας μου ήταν ένα από αυτά και θα μπορούσα να έχω πέσει πάλι στα ναρκωτικά ή το αλκοόλ για να το ξεπεράσω.
Ήταν ένα τεστ για μένα αυτό. Το πέρασα μόνη μου με νερό, χωρίς να πέσω στο φαγητό, τα χάπια. Ούτε στην κηδεία πήρα κάτι. Δεν το είχα ανάγκη, αλλά πονάει περισσότερο. Όταν όμως το ξεπεράσεις, νιώθεις πιο δυνατός. Είμαι άλλος άνθρωπος. Όλοι μεγαλώνοντας αλλάζουμε, αν δεν αλλάξουμε είναι θάνατος, είναι ζωτικής σημασίας η εξέλιξη και η αλλαγή” προσέθεσε.
“Δεν πήγα κάπου να γίνω καλά όταν έκοψα τα ναρκωτικά. Δεν είναι μόνο τα ναρκωτικά, είναι οι παρέες, το αλκοόλ. Έχω άλλη καθημερινότητα τα τελευταία πολλά χρόνια…. Αλλά και πάλι, αυτό είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει… Ήμουν χορτοφάγος 14 χρόνια και τα τελευταία τέσσερα τρώω πάλι κρέας, μου βγήκαν διάφορα προβλήματα, είχα ανάγκη να φάω κρέας. Με έσωσε”.
“Ο μπαμπάς μου ήταν ένας πολυάσχολος άνθρωπος. Πρακτικά δε θα μπορούσε να είναι δίπλα μου συναισθηματικά. Η μάνα είναι αλλιώς, καταλαβαίνει. Όταν σταμάτησα τα ναρκωτικά, στα 25 μου, πριν πάω να θεραπευτώ του μίλησα και του είπα τι έχω κάνει, γιατί, επειδή υπάρχει πολύ κουτσομπολιό, ήθελα να ξέρει τι θα απαντήσει για την κόρη του. Του είπα τα πάντα και με κοιτούσε απορημένος. Δεν ήξερε τίποτα… Δεν είπε πολλά πράγματα, αλλά μπορώ να πω ότι υπήρχε κατανόηση. Παλιότερα ήταν έντονος, τώρα δεν είναι…
Ήμουν πολύ δίπλα στη μητέρα μου, υπήρχε αυτό το δέσιμο γιατί περνάγαμε χρόνο μαζί, κάναμε πολλή παρέα… Επειδή μεγάλωσα σε ένα σπίτι που πάντα ακουγόντουσαν πράγματα, είμαι λίγο αναίσθητη στα κουτσομπολιά. Δε με αφορά η γνώμη του άλλου” κατέληξε.
Περισσότερες ειδήσεις σήμερα