Η δημοσιογράφος και παρουσιάστρια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του Mega, Ράνια Τζίμα, ήταν καλεσμένη στην εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι» με τη Σίσσυ Χρηστίδου.
Η δημοσιογράφος μίλησε για τη σχέση της με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις αντιδράσεις του κόσμου, στην παρουσίαση του δελτίου ειδήσεων του MEGA.
Δεν έχω Twitter, γιατί, από τη μια, σε αποθεώνουν και από την άλλη, νιώθεις ότι θες «να πας να πεθάνεις κάπου ήσυχα». Μου θυμίζει λίγο το γήπεδο, ότι μία σε αποθεώνουν και την άλλη σε λένε «παλτό». Προσπαθώ να έχω μία απόσταση από τις αντιδράσεις του κόσμου. Ο στόχος δεν είναι να δημιουργήσω ένα μοντέλο του «πώς θα γίνεται η δουλειά». Απλώς ήταν πολύ φορτισμένη η επικαιρότητα τους τελευταίους μήνες, και εκεί είσαι και άνθρωπος, δεν μπορείς να κάνεις κάτι μπροστά σε αυτό που σκέφτεσαι.
Φοβάται ότι θα «χάσει» την αντικειμενικότητα που πρέπει να έχει ο ρόλος της παρουσιάστριας;
Μπορεί να συμβεί. Όταν είχαμε ως χώρα να διαχειριστούμε 57 θανάτους νέων παιδιών, τι να πεις εκείνη την ώρα; Πώς να το μαζέψεις αυτό που συνέβαινε σε όλους μας; Δεν αντιδρώ, αλλά όταν κάποιος πάει να με βγάλει τρελή, μπορεί να με φέρει σε σημείο να αντιδράσω. Νομίζω ότι υπήρξαν πολλές τέτοιες στιγμές στην ιστορία των Τεμπών.
Είναι πολύ καλό παιδί. Δεν θα ήθελα να πάρει τίποτα από εμένα, αν γίνεται! Θα ήθελα να τα πάρει όλα από τον σύζυγό μου, Γαβριήλ. Εξωτερικά είναι κλώνος του μπαμπά της, και στον χαρακτήρα μοιάζουν. Εξελισσόμαστε πολύ αργά ως κοινωνία, έχουμε ακόμα πολλά προβλήματα, έχουμε πολλά πατριαρχικά στερεότυπα. Αυτό που δεν κάνω είναι ότι, όταν έχει τσαγανό απέναντί μου ή στον μπαμπά της, δεν το αναστέλλω. Το αφήνω να ξεδιπλωθεί, γιατί ξέρω ότι αργότερα θα της χρειαστεί. Πιστεύω ότι θα χρειαστεί να δώσει τις «μάχες» της ζωής της. Πλέον, οι γυναίκες που έχουν αγόρια, προσέχουν, πλέον και τα μεγαλώνουν σωστά.
Δεν έχει σημασία με τι προτιμώ να ασχοληθεί στο μέλλον ως επάγγελμα η κόρη μου. Δεν θα ακούσει κανέναν μας και αυτό είναι και το κανονικό. Θα πούμε τη γνώμη μας. Αν με ρωτούσε θα της έλεγα ότι η δημοσιογραφία είναι η πιο ωραία δουλειά στον κόσμο. Έχει ελλείματα, αλλά έχει μία χαρά, γιατί ανανεώνει τη σκέψη και το μυαλό μας. Έχει, ωστόσο και δυσκολίες, σε σχέση με το σώμα μας, δηλαδή την κόπωση, αλλά και την προσωπική ζωή.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή την περίοδο των εκλογών;
Έχει πολλή ένταση αυτό το πράγμα. Είναι όλοι στην τσίτα και αυτό περνάει, πολλές φορές, σε μας. Πρέπει να κάνουμε οικονομία δυνάμεων, χαμηλά οι τόνοι μέσα μας, και να πετάμε πράγματα και να κρατάμε λίγα. Μου αρέσει πολύ το δελτίο ειδήσεων και η ενημέρωση. Σε 10 χρόνια δεν ξέρω τι θα ήθελα. Ελπίζω στη δουλειά μου ακόμα. Ελπίζω να μη με έχει πετάξει η δουλειά. Εγώ δε θα την έχω πετάξει. Μέχρι τώρα που την κάνω 17χρόνια και δεν την έχω βαρεθεί τη δουλειά μου και δεν την έχω χορτάσει, ελπίζω ότι θα με θέλει η δουλειά.
Δεν θα πολιτευόμουν. Και εμείς οι δημοσιογράφοι έχουμε πει πολλά για άλλους που έλεγαν δεν θα πολιτευτούν. Γίνονται ερωτήσεις σε κάποιους ανθρώπους, μία δεδομένη στιγμή της ζωής τους και προφανώς, απαντούν με τα δεδομένα εκείνης της στιγμής. Είναι φυσιολογικό να ξέρει τι θα κάνει σε 10-15 χρόνια; Ιδανικά, εάν δοκιμάσεις την πολιτική, δεν πρέπει να γυρίσεις στη δημοσιογραφία.
Για τον σύζυγό της
Ο Γαβριήλ ήταν στην πολική, όταν τον γνώρισα. Μου φαινόταν πολύ τρομακτικό όλο αυτό, σε σχέση με τη δουλειά. Τσακωνόμαστε κάθε μέρα για τα πολιτικά με τον σύζυγό μου. Ακριβώς επειδή είναι πιο «στρογγυλός» και γλυκός ως άνθρωπος, με επηρεάζει στη σκέψη μου, για παράδειγμα, σε κάποια σε ερώτηση που θέλω να κάνω.
Ποιο είναι το πιο ωραίο κομπλιμέντο που έχει λάβει;
Μου έχουν πει ευχαριστώ. Όταν ο συμπολίτης σου, στον δρόμο, σου λέει «ευχαριστώ», αυτό δεν αποτιμάται σε χρήματα. Αυτό πηγαίνει και για τους συνεργάτες μου και για τη διοίκηση του σταθμού. Δεν μπορεί να το κάνει κανείς μόνος του αυτό, εάν δεν υπήρχε μία διοίκηση που σε αφήνει να κάνεις αυτή τη δουλειά, με όσο γίνεται καλυτέρους όρους. Εγώ δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα. Εάν υπήρχε ένας διευθυντής ειδήσεων που θα είχε μία προσωπική ατζέντα, δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα. Το ίδιο και οι διευθυντές ειδήσεων ή εάν οι συνάδελφοί μου ήθελαν να παίξουν τα δικά του παιχνίδια. Δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι. Αυτό δεν πάει σε εμένα. Είναι ντροπή να το λαμβάνω εγώ το ευχαριστώ που δεν δίνεται σε πολλούς συναδέλφους.
«Ξέρω ότι είχαμε κλείσει μία ημερομηνία, δεν ξέρω εάν ισχύει αυτήν τη στιγμή».