Η δημοφιλής τραγουδίστρια Ελένη Φουρέιρα έδωσε συνέντευξη στη Vogue Greece και τον Βλάση Κωστούρο, όπου αποκάλυψε, μεταξύ άλλων, και το φύλο του μωρού που περιμένει.
Ποιος να μου το έλεγε ότι η πρώτη του φωτογράφιση μέσα στην κοιλιά µου θα ήταν για τη Vogue! Τώρα, ξέρεις, τον σκέφτομαι μετά από πολλά χρόνια, ολόκληρο άνδρα, να διαβάζει στο περιοδικό όσα λέω γι’ αυτόν, χωρίς ακόμα να τον έχω γνωρίσει. Πώς να μιλήσεις για κάποιον που δεν ξέρεις; Και όμως, είναι σαν να τον ξέρω τόσο καλά.
Τον φαντάζομαι μέρα-νύχτα. Πώς θα είναι, πώς θα μιλάει, τι θα γίνει όταν μεγαλώσει. Λες να γίνει τραγουδιστής; Ή ποδοσφαιριστής σαν τον πατέρα του; Ας γίνει ό,τι θέλει! Όνομα δεν έχω σκεφτεί. Θέλω να τον δω πρώτα, να δω τι του πάει. Ρε παιδί µου, ξέρεις τι νιώθω τώρα; Άτρωτη. ∆εν ξέρω πού τη βρήκα αυτή τη δύναμη. Αισθάνομαι ότι μπορώ να κάνω τα πάντα. Να πετύχω το ακατόρθωτο. Έχω μια πρωτόγνωρη χαρά. Πώς να την περιγράψω; Ούτε που ξέρω. Μη µου πεις, όμως, ότι δεν την αισθάνεσαι!.
Πάντα ήθελα να γίνω μητέρα, απλώς δυσκολεύτηκα πάρα πολύ. Ήταν αρκετός ο καιρός που το προσπαθούσα. Έτυχε σ’ εµένα να είναι πιο δύσκολο, όπως και σε πολλές άλλες γυναίκες. Θέλω να τους πω να µην απογοητεύονται, γιατί εκεί που νιώθεις ότι θες να τα παρατήσεις, εκεί που λες δεν αντέχω να δω και άλλο αρνητικό τεστ, γίνεται ένα θαύμα. Ενάμιση χρόνο πάλευα. Πέρασα από αποτυχημένες εξωσωματικές, από πολλούς γιατρούς, μέχρι που τελικά το μωρό ήρθε φυσικά.
Ο πρώτος άνθρωπος που το μοιράστηκα ήταν ο Αλµπέρτο, φυσικά. Ήταν και είναι ένας τρομερά υποστηρικτικός σύντροφος και είμαι σίγουρη ότι θα γίνει φανταστικός μπαμπάς. Ο Αλµπέρτο είναι ο ιδανικός συνοδοιπόρος και στις χαρές και στις δυσκολίες, και μπορώ να σου πω ότι στην αρχή της εγκυμοσύνης µου πέρασα αρκετά δύσκολες στιγμές. Στις πρώτες εβδομάδες της κύησης έπαθα μια σοβαρή αποκόλληση, που µε ανάγκασε να ακυρώσω όλες µου τις επαγγελματικές υποχρεώσεις και να μείνω στο κρεβάτι για περίπου τρεις μήνες.
Ήταν μία δύσκολη περίοδος. Στενοχωρήθηκα, έπεσα πολύ. Με θυμάμαι καθηλωμένη σ’ ένα κρεβάτι να διαβάζω άρθρα σε sites για μια φημολογούμενη εγκυμοσύνη µου ή να ακούω ανθρώπους σε τηλεοπτικές εκπομπές να μιλάνε για το φύλο του μωρού, τη στιγμή που εγώ ούτε είχα δηλώσει ότι είμαι έγκυος ούτε ήξερα αν την άλλη μέρα θα έχω το παιδί. ∆εν κατηγορώ κανέναν. Κατανοώ ότι όλοι κάνουν τη δουλειά τους. Απλώς για µένα αυτό ήταν βάρβαρο. Ας πούμε ότι ήταν μια στιγμή που θα προτιμούσα να µην ξέρουν ούτε το όνομά µου.
Ο Αλµπέρτο µού το έβγαλε ως άνθρωπος ότι θέλει και μπορεί να είναι εκεί γι’ αυτό το παιδί, αλλά θέλω να σου πω ότι δεν ήταν απαραίτητο για µένα να έχω έναν σύντροφο για να κάνω παιδί. Εγώ, ως Ελένη, είχα αυτή την ανάγκη.
Ένιωθα ότι είχε έρθει η στιγμή να ολοκληρωθεί ένας κύκλος στη ζωή µου και να ανοίξει ένας άλλος. Ήθελα να γίνω μια νέα, καλύτερη εκδοχή του εαυτού µου, ενός εαυτού που είχε την ανάγκη να δώσει πολλή αγάπη. Θα έκανα παιδί έτσι κι αλλιώς, ακόμα κι αν δεν είχα σύντροφο. Το λέω για όλες τις γυναίκες που δεν έχουν σύντροφο και το σκέφτονται..
Είναι πολύ ωραίο να έχεις στο πλάι σου έναν άνθρωπο που αγαπάς, αισθάνεσαι ασφάλεια και έχεις την κοινή επιθυμία να κάνετε μαζί ένα παιδί, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι το παιδί το φέρνεις στη ζωή γιατί κυρίως το θέλεις εσύ. Δεν σημαίνει ότι, αν μια γυναίκα μεγαλώσει μόνη της ένα παιδί, αυτό δεν θα λάβει την απαραίτητη αγάπη. Τα παιδιά χρειάζονται µόνο αγάπη και δεν πρέπει να µας αφορά καθόλου αν αυτή μπορεί να τους την προσφέρει ένα στρέιτ ζευγάρι, ένα γκέι ζευγάρι ή μια µονογονεϊκή οικογένεια.
Ακόμα, δεν πρέπει να µας αφορά και το αν μια γυναίκα δεν έχει την επιθυμία να αποκτήσει παιδί ή να κάνει οικογένεια. Είναι δικαίωμά της και πρέπει να είναι σεβαστό. Γενικά μιλώντας, θα ήθελα η κοινωνία µας να αρχίσει να αλλάζει και να δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους τους ανθρώπους που θέλουν να κάνουν παιδί. Ξέρω τόσο πολλούς που έχουν να δώσουν απεριόριστη αγάπη και όμως δυσκολεύονται από την ίδια την πολιτεία».
Ήταν μια περίοδος μεγάλης ενδοσκόπησης για μένα. Γύρισα στον εαυτό μου και είπα: “Κοίταξε να δεις. Δεν μπορείς να ζεις μόνο για τη δουλειά σου. Δεν μπορείς να ψάχνεις την ευτυχία μόνο σε ένα πράγμα”. Άρχισα έτσι να εξισορροπώ τη ζωή μου και εκτός δουλειάς, η οποία παραμένει η μεγάλη μου καψούρα, αλλά κατάλαβα ότι είχα ανάγκη να δώσω ενέργεια και στην προσωπική μου ζωή. Κάπου εκεί αισθάνθηκα πιο έντονα την ανάγκη να κάνω τη δική μου οικογένεια. Και μέσα σε όλες αυτές τις σκέψεις ήρθε και αυτό το μωρό…
Ξέρεις τι θέλω να κρατήσεις; Ότι νιώθω σαν να ξεκινάω από την αρχή, πολύ πιο δυνατή. Είμαι μια νέα Ελένη. Νιώθω ότι με αυτό που δημιουργώ τώρα, μπορώ να δημιουργήσω τα πάντα. Εδώ μπορώ να φτιάξω άνθρωπο! Τι άλλο δεν μπορώ να κάνω;».