O νικητής του J2US Λευτέρης Μητσόπουλος, σε μια σπάνια εξομολόγηση του αναφέρθηκε στις απώλειες και τους θανάτους των δύο κολητών του φίλων αλλά και αυτή της γιαγιάς του που τον συγκλόνισαν.
Πώς έχασε τους δύο φίλους του ο Λευτέρης Μητσόπουλος
«Έχω χάσει δύο κολλητούς μου φίλους με διαφορά τριών χρόνων. Δεν μου ήταν εύκολο. Στον πρώτο μου φίλο ήμουν 22. Ήμουν σχεδόν εκεί και μετά από τρία χρόνια έχασα και τον άλλο μου φίλο, με τον οποίο είχαμε έρθει πιο κοντά αφού έφυγε ο πρώτος. Τα έφερε έτσι η ζωή και σκοτώθηκε πολύ κοντά εκεί όπου σκοτώθηκε και ο πρώτος, αφού είχε μείνει 11 μέρες στην εντατική.
Εχασε και την γιαγιά του ο Λευτέρης Μητσόπουλος
Λίγες μέρες πριν από το δεύτερο συμβάν ήταν που πέθανε η γιαγιά μου η Βάβω. Ήμουν εγώ εκείνος που τη φρόντιζε, την έκανα μπάνιο, της άλλαζα πάνες, την τάιζα, της μαγείρευα, την είχα σαν μικρό παιδί. Μου έλεγε “θέλω να φύγω όρθια και να μην ταλαιπωρηθώ” και εγώ της απαντούσα “γιαγιά μου, ότι και να γίνει θα είμαι εγώ εδώ και θα σε φροντίζω”. Την αγαπούσα πάρα πολύ.
Ζώντας αυτές τις τραγικές καταστάσεις έγινα πολύ συνειδητοποιημένος. Ήμουν σαν ένα πούπουλο στον αέρα, δεν ένιωθα κάτι. Από τη μία ήμουν στεναχωρημένος και από την άλλη τα είχα όλα τοποθετημένα στα σωστά κουτάκια, με τη σκέψη πως δεν μπορώ να κάνω κάτι για να τα αλλάξω. Οπότε, ήταν θέμα διαχείρισης από πλευράς μου, χωρίς να πέσω σε κατάθλιψη.
Μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο, αλλά προσπάθησα να το κάνω εύκολο. Από εκεί και πέρα έγινα διαφορετικός, δεν με απασχολούν τα απλά και μίζερα πράγματα. Τίποτα δεν είναι πρόβλημα, δεν θα με νοιάξει αν θα μου πέσει το κινητό και θα σπάσει ή αν κάποιος μου γρατζουνίσει το αυτοκίνητο».
Ποιος θα το φανταζόταν;… Kαμιά φορά οι άνθρωποι που βγάζουν τόσο γέλιο κρύβουν τις μεγαλύτερες τραγωδίες που έχουν περάσει στη ζωή τους.
