Το πότισμα για τα φυτά σας, όσο εσείς είστε διακοπές, μπορεί να γίνει εύκολη υπόθεση, μέσα από πέντε απλούς τρόπους.
Μετά από ώρες αναζήτησης, έχετε καταλήξει στον καλοκαιρινό προορισμό σας. Έχετε κλείσει δωμάτιο, έχετε βγάλει εισιτήρια και έχετε κατεβάσει και τη βαλίτσα από το πατάρι για να είστε έτοιμοι. Τι μένει; Το κατάλληλο αντηλιακό το έχετε ήδη επιλέξει, 2-σε-1, με χρώμα ή ό,τι σας βολεύει. Το καλοκαιρινό σας άρωμα περιμένει να σας ταξιδέψει. Το ανάλαφρο foundation, ιδανικό για τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες, είναι ήδη στο νεσεσέρ σας. Ναι, όμως, κάτι μένει. Τι μένει; Το πότισμα των φυτών μένει, για να τα βρείτε ακμαία όταν θα γυρίσετε.
Η σχέση σας με τα φυτά είναι μια σχέση αγάπης, φροντίδας και αφοσίωσης. Από τη στιγμή που αποφασίσετε να πρασινίσετε τη βεράντα και το σπίτι σας, υποσχεθήκατε (στον εαυτό σας) πως θα είστε προσεκτικοί ώστε να διατηρήσετε τα φυτά σας υγιή.
Τι γίνεται όμως όταν πάτε διακοπές; Αν φύγετε μόνο για ένα διήμερο, δεν θα πρέπει να ανησυχείτε για τίποτα. Αν όμως οι μέρες της άδειας είναι περισσότερες (το ευχόμαστε), πρέπει να κινηθείτε διαφορετικά ως προς το πότισμα των φυτών σας.
Το πρώτο που σκέφτεστε είναι να δώσετε τα κλειδιά σε μαμά, μπαμπά, αδερφό, αδερφή, ξάδερφο, φίλο καρδιακό, άντε και γείτονα, να πηγαίνουν να ποτίζουν. Ορθά το σκεφτήκατε, αλλά αν όλοι απουσιάζουν; Εφόσον η απάντηση στην ερώτηση είναι καταφατική, είμαστε εδώ για να σας προτείνουμε πρακτικές λύσεις ώστε τα φυτά σας να ποτίζονται όσο εσείς απολαμβάνετε τις βουτιές σας στα καταγάλανα νερά ενός νησιού.
Η γεωπόνος Αργυρώ Αργυροπούλου μας λύνει όλες τις απορίες και μας δίνει πολύ χρήσιμες (και πρακτικές) συμβουλές.
Οι τιμές του προγραμματιστή ποτίσματος (μηχανηματάκι) κυμαίνονται μεταξύ 20€–300€. Στο κόστος εγκατάστασης πρέπει να υπολογιστούν τα λάστιχα και ο αριθμός των σταλακτών που τοποθετούνται στο έδαφος και εφοδιάζουν σταδιακά το φυτό με νερό, ανάλογα με τον αριθμό των γλαστρών. Οι προγραμματιστές με 20€ δεν είναι τόσο αποδοτικοί και δεν φέρουν τόσα πολλά χαρακτηριστικά σε σχέση με τους ακριβότερους, που έχουν τη δυνατότητα σύνδεσης στο ίντερνετ, οπότε ο χρήστης μπορεί να ελέγχει το πότισμα του μέσω εφαρμογής στο κινητό και να ενημερώνεται αν υπάρχει σφάλμα του συστήματος και ανεπαρκής άρδευση. Με 50€ και άνω διατίθενται στο εμπόριο έτοιμα σετ αυτόματου ποτίσματος που περιλαμβάνουν τα απαραίτητα για την πλήρη κατασκευή του αυτόματου ποτίσματος (προγραμματιστής, λάστιχα, σταλάκτες) καθώς και οδηγίες εγκατάστασης.
Η γεωπόνος Αργυρώ Αργυροπούλου επισημαίνει: «Όταν εγκαθιστούμε ένα σύστημα ποτίσματος στο σπίτι, πρέπει να έχουμε υπόψη μας τις ανάγκες των φυτών ώστε να φροντίσουμε το νερό που θα προγραμματίσουμε να πέφτει να είναι αρκετό. Καλό είναι, εφόσον λογικά τα φυτά μας θα στρεσαριστούν αν υπάρξουν αλλαγές στο πότισμά τους, να μην τα μετακινήσουμε πολύ από τη συνηθισμένη θέση τους, καθώς οι αλλαγές σε συνθήκες φωτισμού, αερισμού κλπ τα στρεσάρουν ακόμα περισσότερο, προκαλώντας προβλήματα στην ανάπτυξη ή ακόμα και πλήρη μαρασμό. Επίσης, να ξεκινάμε τις διαδικασίες αυτόματου ποτίσματος δοκιμαστικά κάποιες μέρες πριν φύγουμε, ώστε να τεστάρουμε και το σύστημα αλλά και το πώς ανταποκρίνονται τα φυτά σε αυτό, και να κάνουμε διορθώσεις αν χρειαστούν».
Τα βασικά για την επιλογή αυτόματου ποτίσματος είναι:
η κατανόηση των αναγκών των φυτών,
ο αριθμός των γλαστρών που διαθέτουμε,
αν θέλουμε να κρατήσουμε τον μηχανισμό για μελλοντική χρήση ή όχι,
οι μέρες που θα λείψουμε.
Αν ταξιδεύουμε συχνά, αξίζει η επένδυση σε ένα αυτοματοποιημένο σύστημα, που μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε και όταν δεν λείπουμε, για καλύτερο προγραμματισμό άρδευσης.
Αν χρησιμοποιηθεί αυτοματοποιημένος μηχανισμός ποτίσματος, προγραμματίζεται από τον χρήστη η συχνότητα άρδευσης, βάσει των αναγκών του φυτού. Αν είναι και λίγο πιο ακριβός 50€–100€, μπορεί να προγραμματίσει να μην αρδεύει κάθε μέρα αν δεν χρειάζεται, ώστε να μην δημιουργηθούν προβλήματα υπεράρδευσης στα φυτά.
Ο προγραμματιστής έρχεται με ειδικές οδηγίες για τη χρήση του, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση, εκτός από κατανόηση της λειτουργίας ηλεκτρονικών συσκευών. Αν προμηθευτούμε ξεχωριστά τον εξοπλισμό, μπορεί να μας δυσκολέψει να ενώσουμε σωστά τα λάστιχα, με τις τάπες και τους σταλάκτες, αλλά μπορούμε να ζητήσουμε συμβουλές από το κατάστημα που θα τα προμηθευτούμε.
Η κατασκευή γενικά δεν είναι περίπλοκη. Αν προμηθευτούμε το σετ που περιλαμβάνει όλο τον εξοπλισμό, υπάρχει και φυλλάδιο οδηγιών. Είναι η πιο κοστοβόρα εγκατάσταση αλλά και η πιο αποτελεσματική, με ελεγχόμενες μεταβλητές. Μπορεί σε σχέση με τις υπόλοιπες να θέλει λίγη μελέτη παραπάνω για το επιθυμητό αποτέλεσμα, η κατασκευή όμως δεν είναι περίπλοκή και μπορεί ο κάθε αρχάριος να τη φτιάξει εύκολα στον χώρο του.
Αν λείπουμε απλά για 5–10 μέρες καλοκαιρινές διακοπές, ένα απλό σύστημα DIY από τα παρακάτω μάλλον συμφέρει περισσότερο.
– Βρεγμένος σπάγκος
Θα χρειαστείτε σπάγκο κι ένα γεμάτο δοχείο με νερό. Θα ανοίξετε μια τρύπα στο χώμα που έχετε το φυτό σας και θα βάλετε τη μια άκρη του σπάγκου μέσα, κοντά στη ρίζα του φυτού. Την άλλη άκρη θα τη βάλετε μέσα στο δοχείο με το νερό, το οποίο θα έχετε τοποθετήσει κοντά στη γλάστρα. Το νερό, μέσω του σπάγκου, θα μεταφέρεται στο φυτό σας και θα ποτίζεται επαρκώς.
Οποιοσδήποτε απορροφητικός σπάγκος ή απορροφητικό ύφασμα κάνει. Στο εμπόριο μπορεί να βρεθεί σπάγκος των 50 μ. με 1€ ή, ανάλογα τα χαρακτηριστικά του, μέχρι 10€. Για μεγαλύτερες ποσότητες πωλείται με το βάρος και ο ενδιαφερόμενος μπορεί να προμηθευτεί το κιλό στα 5–10€.
– Ανάποδο μπουκάλι
Θα πάρετε ένα μπουκάλι και θα το γεμίσετε με νερό. Θα τοποθετήσετε το καπάκι στη θέση του και με ένα αιχμηρό αντικείμενο θα κάνετε 3-4 τρύπες. Θα το γυρίσετε ανάποδα και θα το βουτήξετε μέσα στο χώμα της γλάστρας σας. Οι σταγόνες θα πέφτουν σταδιακά και το φυτό σας θα είναι διαρκώς ενυδατωμένο. Με το μπουκάλι, είναι σημαντικό οι τρύπες να μην είναι μεγάλης διαμέτρου για να μην πέφτει περισσότερο νερό από όσο χρειάζεται να απορροφήσει το έδαφος για το φυτό.
Για καλύτερα αποτελέσματα, κυκλοφορούν στο εμπόριο στόμια που βιδώνουν στα κοινά μπουκάλια αναψυκτικού ή και έτοιμα δοχεία (μπουκάλια) με το στόμιό τους, που αρδεύουν τα φυτά με τη μέθοδο της σταγόνας, ώστε να είναι πιο ελεγχόμενη η ποσότητα που πέφτει στο χώμα απ’ ό,τι αν κάνουμε εμείς τρύπες στο καπάκι του μπουκαλιού. Ο εξοπλισμός αυτός μπορεί να στοιχίσει από 1 έως 25€ για 1 έως 10 γλάστρες. Όπως αναφέρει η κ, Αργυροπούλου, «γενικά τα φυτά έχουν έναν μηχανισμό επιβίωσης που αντιλαμβάνονται πότε πρέπει να τραφούν και να απορροφήσουν νερό και θρεπτικά στοιχεία. Αν εμείς τους το έχουμε διαθέσιμο με σωστό τρόπο, θα το εκμεταλλευτούν όσο καλύτερα μπορούν».
– Ταψί ή μπανιέρα με νερό
Γεμίζετε ένα ταψί ή την μπανιέρα με νερό και τοποθετείτε τα φυτά πάνω σε κάτι, ώστε να μην έρχονται σε απευθείας επαφή με το νερό. Να είναι υπερυψωμένα σε σχέση με τη στάθμη του νερού κατά 1–2 εκ. Μπορεί να είναι μια βάση όπως κάποιο τελάρο, κάποια κατασκευή με τρύπες ή μεγάλες πέτρες. Όχι κάποια τελείως συμπαγής κατασκευή, οι τρύπες είναι απαραίτητες ώστε να περνά η υγρασία. Ουσιαστικά, τα φυτά αρδεύονται από την ίδια την υγρασία που υπάρχει στον χώρο, μέσω της διαδικασίας της εξάτμισης του νερού, πραγματοποιείται ένα ερασιτεχνικό σύστημα υδρονέφωσης, το οποίο χρησιμοποιείται και στα θερμοκήπια με σχεδόν ίδιο τρόπο. Τα φυτά δεν αρδεύονται με τον «παραδοσιακό τρόπο» (ρίχνω νερό στο χώμα), αλλά δημιουργούνται συνθήκες υψηλής υγρασίας στον χώρο και τα προσλαμβάνουν το απαιτούμενο νερό.
Σε εσωτερικό χώρο, εφόσον υπάρχει διαθέσιμο νερό και μειωμένος αερισμός χώρου, μπορούν να δημιουργηθούν συνθήκες υψηλής υγρασίας που ωφελούν τα φυτά ώστε να προσλαμβάνουν όσο νερό χρειάζονται. Ιδανική είναι η λύση της μπανιέρας, καθώς το μπάνιο είναι ένα δωμάτιο του σπιτιού με ούτως ή άλλως αυξημένη υγρασία. Δεν είναι η καλύτερη μέθοδος, καθώς δεν ξέρουμε πόση εξάτμιση θα υποστεί το νερό από τις υψηλές θερμοκρασίες και αν θα υπάρχει εν τέλει επάρκεια για τα φυτά καθ’ όλη την διάρκεια των διακοπών αλλά μπορεί και να δουλέψει, ιδιαίτερα αν λείψετε λίγες ημέρες.
Οι κρύσταλλοι συγκράτησης νερού χρησιμοποιούνται γενικά στη γεωργία σε κάποιες καλλιέργειες για εξοικονόμηση νερού και συνεχή εφοδιασμό των φυτών με νερό και θρεπτικά συστατικά. Για περιπτώσεις μιας χρήσης, όπως δηλαδή για διακοπές, οι κρύσταλλοι αναμειγνύονται με νερό και δημιουργείται ένα τζελ το οποίο τοποθετείται στην επιφάνεια του χώματος και ουσιαστικά απορροφά από εκεί το φυτό όσο νερό χρειάζεται.
Για καλύτερα αποτελέσματα, μπορεί να τοποθετηθεί 1 εκατοστό κάτω από την επιφάνεια του χώματος, ώστε να μειώνεται η απευθείας έκθεση στον ήλιο και τις περιβαλλοντικές συνθήκες, και να μην εξατμίζεται το νερό προς το περιβάλλον. Ή να τοποθετηθεί μία σακούλα πάνω από το τζελ, που να κατακρατά την υγρασία. Αυτό όμως έχει τον κίνδυνο κακού αερισμού του εδάφους και, σε συνδυασμό με την υψηλή υγρασία, ευνοείται η ανάπτυξη μυκητολογικών ασθενειών.
Αν χρησιμοποιηθεί για μια χρήση στην επιφάνεια (ή 1 εκ. κάτω από αυτήν), μπορεί να παρέχει υγρασία και θρεπτικά στοιχεία έως και 10 ημέρες στα φυτά. Μετά την επιστροφή μας, απομακρύνουμε το υλικό που έχει παραμείνει στο χώμα, καθώς χωρίς νερό δεν προσφέρει τίποτα στα φυτά. Αν οι κρύσταλλοι χρησιμοποιούνται ενσωματωμένοι στο έδαφος, μπορεί το φυτό να έχει νερό για 20–25 μέρες.
Για 10 γλάστρες, χρειάζεται ποσότητα 100 γρ. κρυστάλλων που κοστίζουν 5€. Υπάρχουν συσκευασίες των 100, 250, 500 γρ. και 1 κιλού, και σε σάκους των 15 και 25 κιλών.
Τι κάνουμε με τα φυτά που θέλουν πολύ σπάνια πότισμα και με τα φυτά εσωτερικού χώρου; Η ειδικός έχει όλες τις απαντήσεις.
Αν οι ημέρες των διακοπών είναι λίγες, τα φυτά που δεν χρειάζονται πολύ νερό δεν θα αντιμετωπίσουν ιδιαίτερο πρόβλημα. Ίσως στρεσαριστούν λίγο αλλά μόλις ξαναμπούν σε ρυθμούς θα αντεπεξέλθουν των δυσκολιών.
Αν οι ημέρες που θα λείψετε είναι περισσότερες, το ιδανικότερο είναι να εγκαταστήσετε ένα απλό σύστημα αυτοματοποιημένου μηχανισμού άρδευσης, ώστε να υπάρχει σταθερή ποσότητα νερού ανά τακτά διαστήματα.
Εναλλακτικά και οι diy επιλογές που αναφέρθηκαν μπορούν να λειτουργήσουν εξίσου, αφού τα φυτά θα λάβουν όσο νερό χρειάζονται από το διαθέσιμο που θα βρίσκεται στα δοχεία, με την ελπίδα ότι δεν θα εξατμιστεί και θα παραμένει διαθέσιμο.
Οι κρύσταλλοι είναι η μόνη επιλογή που δεν προτιμάται, γιατί η ποσότητα νερού που απορροφούν μπορεί να αποδεσμεύεται γρηγορότερα απ’ όσο χρειάζεται το φυτό, με αποτέλεσμα να είναι αυξημένη η υγρασία εδάφους και η πιθανότητα να αναπτυχθούν μυκητολογικές ασθένειες.
Περισσότερες ειδήσεις σήμερα
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες πίσω στο «σπίτι τους»: Πρόταση να διοργανώνονται μόνιμα στην Ελλάδα