Ενας ήταν ο ηθοποιός που στον παλιό καλό Ελληνικό κινηματογράφο φιλούσε και χαστούκιζε στην πραγματικότητα τους παρτενέρ του, κι αυτός δεν ήταν άλλος παρά ο Γιώργος Φούντας.
Έχουν ακουστεί τόσα και τόσα για πολλούς ηθοποιούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Τα χαστούκια του Χατζηχρήστου στον Βέγγο και του Παπαγιαννόπουλου στις κορασίδες του Παρθεναγωγείου στο «Ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο” έχουν γράψει Ιστορία – όπως φυσικά και το «βαρύ χέρι» του Λάμπρου Κωνσταντάρα.
Αν πιστέψουμε πάντως την Μάρω Κοντού, και δεν έχουμε λόγους να μην το κάνουμε, ένας ηθοποιός φιλούσε και χαστούκιζε στ’ αλήθεια, κι αυτός δεν ήταν άλλος από τον Γιώργο Φούντα. Η Κοντού ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο Φούντας δεν μπορούσε να πετύχει ένα ψεύτικο χαστούκι ή ένα ψεύτικο φιλί. Δήλωσε μάλιστα ότι «τα φιλιά και τα χαστούκια του Φούντα άφηναν σημάδια».
Η Κοντού συμπρωταγωνίστησε με τον Φούντα τουλάχιστον σε τρεις ταινίες. Το 1963 έπαιξαν μαζί στο «Κάθαρμα», μια κινηματογραφική αναφορά στην Τρούμπα, το 1964 στον «Κράχτη» του Νίκου Φώσκολου και το 1966 στην ταινία «Οι στιγματισμένοι».
Η Κοντού ανέφερε πως ο Φούντας φιλούσε κανονικά προκαλώντας αμηχανία στις παρτενέρ του, ωστόσο ποτέ δεν επιχειρούσε να δώσει συνέχεια εκτός κινηματογραφικού πλατό.
Να λοιπόν γιατί μας φαίνονται τόσο ρεαλιστικά τα φιλιά και τα χαστούκια του Γιώργου Φούντα στις ελληνικές ταινίες.