Μπορεί τα γκρίζα μαλλιά να είναι γοητεία και να αναδεικνύουν την φυσική ομορφιά με την πάροδο του χρόνου όμως υπάρχουν και αυτοί που επιλέγουν να τα καλύψουν. Για όσους περνάνε από την διαδικασία της βαφής κάθε μήνα, οι επιστήμονες ίσως έχουν την απάντηση μετά από μια έρευνα.
Ειδικότερα, τον δρόμο για ένα τέλος στον τρόμο της άσπρης τρίχας φαίνεται πως βρίσκουν οι επιστήμονες, όπως αποκαλύπτει πρόσφατη δημοσίευση στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Nature. Το κλειδί, σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα από την Ιατρική Σχολή Grossman του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, βρίσκεται στη διατήρηση μιας ειδικής ομάδας βλαστοκυττάρων που ευθύνονται για το χρώμα των μαλλιών, τα βλαστοκύτταρα μελανοκυττάρων (melanocyte stem cells-McSCs).
Τα εν λόγω βλαστοκύτταρα (ή αρχέγονα κύτταρα) μπορούν να κινούνται μεταξύ των αναγκαίων για τη ζωή της τρίχας τμημάτων (διαμερισμάτων) όπως η δερματική θηλή και επιθηλιακή θήκη και, καθώς απέδειξαν τα πειράματα σε ποντίκια -φέρουν όπως και οι άνθρωποι τα εν λόγω βλαστοκύτταρα-, αδρανοποιούνται κατά τη γήρανση και αδυνατούν να αναγεννηθούν ή να οδηγήσουν σε τρίχες με την αναγκαία χρωστική ουσία για να διατηρηθεί το χρώμα.
Συγκεκριμένα, κατά την κυκλική πορεία που ακολουθεί η ζωή των μαλλιών (ανάπτυξη, εξασθένιση/πτώση, αναγέννηση), ένας αυξανόμενος αριθμός αυτών των βλαστοκυττάρων παγιδεύεται στη περιοχή του επάρματος ή περιοχή τριχοθυλακικής διόγκωσης (bulge) με αποτέλεσμα να μην επιστρέφουν στα διαμερίσματα της τρίχας όπου πραγματοποιείται με τη συμμετοχή πρωτεϊνών η παραγωγή χρωστικών.
Οι ερευνητές στάθηκαν στην αξιοσημείωτη πλαστικότητα που παρουσιάζουν τα βλαστοκύτταρα μελανοκυττάρων κατά τη διαδικασία της τριχοφυΐας. Σε αντίθεση με άλλα αρχέγονα κύτταρα που κινούνται προς μία κατεύθυνση -όπως τα υπεύθυνα για τη σύνθεση του τριχοθυλακίου-, εκείνα των μελανοκυττάρων μπορούν να μετακινούνται συνεχώς μπρος-πίσω κατά την περιφορά τους στα διάφορα θυλακικά διαμερίσματα όπου εκτίθενται σε ποικίλα επίπεδα πρωτεϊνικών σημάτων σχετιζόμενων με την ωριμότητα. Αυτό εξηγεί, εν μέρει, γιατί τα μαλλιά μπορούν να συνεχίσουν να αναπτύσσονται ακόμη και όταν χάνουν το χρώμα τους.
Όπως εξηγεί ο επικεφαλής ερευνητής Δρ Qi Sun, παρατηρώντας ότι η τεχνητή γήρανση στα ποντίκια αύξησε τα βλαστοκύτταρα μελανοκυττάρων που παγιδεύτηκαν στην περιοχή εξάρματος, εμποδίζοντάς τα να εξελιχθούν σε χρωματοφόρα κύτταρα, συνάγεται ότι «μια πιθανή οδός για την αναστροφή ή την πρόληψη των γκρίζων μαλλιών είναι να βοηθήσουμε τα μπλοκαρισμένα κύτταρα να μετακινηθούν ξανά μεταξύ των αναπτυσσόμενων διαμερισμάτων του θύλακα της τρίχας», να διατηρηθεί δηλαδή η χαμελαιοντική συμπεριφορά των εν λόγω βλαστοκυττάρων.