Με απλές και καθημερινές κινήσεις θα μπορούσαμε να σώσουμε την οξύνοια ακόμα και στα βαθιά γεράματα. Μια ψυχαναλύτρια ανέλυσε τις συμπεριφορές υπερήλικων με κοφτερό μυαλό και μας αποκαλύπτει τα μυστικά τους για να ακολουθήσουμε τα βήματα τους.
Η κλινική ψυχολόγος δρ. Cynthia Baum Baicker μέσα από την εμπειρία και συνομιλώντας με άλλους ψυχαναλυτές συναδέλφους της, απαριθμεί παρακάτω όλα όσα έμαθε σχετικά με την ανθρώπινη φύση και τα «κόλπα» που συντηρούν την οξύνοια των ηλικιωμένων.
Ξεγελούν το μυαλό
Όσο είμαστε νέοι, οι περισσότεροι από εμάς θέλουν να μοιάζουν και να συμπεριφέρονται ως ενήλικες. Για τους ηλικιωμένους με μυαλό ξυράφι ισχύει το αντίστροφο: αρκεί να αισθάνονται πάλι νέοι και ότι ακόμα έχουν την ικανότητα να κάνουν διαφορετικά πράγματα και το μυαλό να παραμένει ανοιχτό σε νέες προκλήσεις.
Είναι ανθεκτικοί
Όλοι κάποια στιγμή θα βιώσουμε την απώλεια, είτε προσώπων ή και σωματικών λειτουργιών. Σημασία έχει όμως η ανθεκτικότητα, η ανάκαμψη δηλαδή από τα χτυπήματα της μοίρας, που μας οδηγούν σε καλύτερη διαύγεια. Υπό αυτό το πρίσμα, είναι σημαντικό να ξανασηκωνόμαστε και να αντέχουμε τις δυσκολίες που θα εμφανιστούν στη ζωή μας.
Έχουν συναισθηματική ισορροπία
Η κατάθλιψη και το άγχος επηρεάζουν αρνητικά τη γνωστική λειτουργία, η οποία περιλαμβάνει μείωση της λειτουργίας της μνήμης, της συγκέντρωσης και της ικανότητας προσοχής. Το τέχνασμα που κρατά σε εγρήγορση το μυαλό των ηλικιωμένων είναι να αποδεχτούν ότι στη ζωή έχουμε τόσο θετικά όσο και αρνητικά συναισθήματα (μερικές φορές για την ίδια κατάσταση) και να καταφέρουμε να ενσωματώσουμε τις αρνητικές εμπειρίες σε ένα θετικό σύνολο.
Βρήκαν το σκοπό της ζωής τους
Έρευνες έχουν δείξει ότι ο σκοπός της ζωής καθυστερεί την εμφάνιση της άνοιας και τη θνησιμότητα κατά αρκετά χρόνια. Ακόμα και στα βαθιά γεράματα, κάποιος μπορεί να ανακαλύψει ότι το νόημα της ζωής του είναι να βοηθά τους άλλους ή να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του στις νεότερες γενιές, γράφοντας ένα βιβλίο, για παράδειγμα.