«Πάλευα για 6 ώρες με τα κύματα μέσα στο σκοτάδι»: Η ιστορία του αντιπτεράρχου που επέζησε μετά από συντριβή Φάντομ

πάλευα-για-6-ώρες-με-τα-κύματα-μέσα-στο-121880

Μια αληθινή και ταυτόχρονα συγκλονιστική ιστορία ενός αντιπτέραρχου, του Κωνσταντίνου Ιατρίδη, όπου το μαχητικό του έπεσε στη θάλασσα και ο ίδιος πάλευε με τα κύματα για 6 ολόκληρες ώρες, έρχεται στο φως μετά από τον βίαιο θάνατο των δύο πιλότων ανοιχτά της Ανδραβίδας.

Η ιστορία του Κωνσταντίνου Ιατρίδη που συνετρίβη το μαχητικό του και έπεσε στη θάλασσα

Πρόκειται για την ιστορία του αντιπτεράρχου εν αποστρατεία Κωνσταντίνου Ιατρίδη, ο οποίος τον Ιούλιο του 1984 κόντεψε να χάσει τη ζωή του όταν το μαχητικό που οδηγούσε κατέπεσε νύχτα μέσα στη θάλασσα με ανέμους 7 μποφόρ.

Ο ίδιος πάλευε για έξι ολόκληρες ώρες με τα κύματα μέσα στο σκοτάδι, έως ότου διασωθεί από τις Αρχές.

“Ενώ ήμουν μέσα στο κόκπιτ, άναψε το φωτάκι του δεξιού κινητήρα που σημαίνει φωτιά. Μετά άναψε και το αριστερό λαμπάκι που σημαίνει φωτιά στον άλλο κινητήρα και στη συνέχεια άναψε και το “overheat” που σημαίνει υπερθέρμανση. Δεν υπήρχε άλλη λύση και εκεί είπα στον συγκυβερνήτη μου “τελικά είμαστε πολύ γκαντέμηδες” δήλωσε ο απόστρατος αξιωματικός στον Alpha.

Τελικά, αποφάσισε να εγκαταλείψει το αεροσκάφος, περιγράφοντας τις σκέψεις που έκανε εκείνες τις δύσκολες ώρες.

“Ελεγα γιατί να τύχει σε μένα;”, λέει ο Κωνσταντίνος Ιατρίδης

“Έλεγα “γιατί να τύχει αυτό σε μένα; Γιατί Θεέ μου να πεθάνω τόσο νωρίς; Έχω παιδί, έχω γυναίκα, έχω οικογένεια, έχω γονείς, έχω συναδέλφους που με περιμένουν. Δεν μπορεί να πεθάνω, είναι άδικο”.

Όπως είπε, όταν εκτινάχθηκαν και άνοιξε το αλεξίπτωτο χάρηκε που βγήκε από το φλεγόμενο αεροπλάνο. Ωστόσο, πολύ γρήγορα η χαρά μετατράπηκε σε αγωνία όταν είδε τη μανιασμενη θάλασσα και αναρωτιόταν πώς θα διασωθεί.

“Άνοιξα το κυτίο διασώσεως. Βρήκα τον ασύρματο και έδωσα αναφορά πως είχα σωθεί” συνέχισε την αφήγησή του ο κ. Ιατρίδης.

“Λαχταρούσα να ζήσω”, λέει ο Κωνσταντίνος Ιατρίδης

“Δεν υπήρχαν όμως τότε ελικόπτερα νυχτερινής διάσωσης, τύπου Super Puma και έπρεπε να περιμένω να έρθει το καραβάκι από το Κατάκολο για να μας διασώσει. Άρχισα να κρυώνω, ο αέρας πιρούνιαζε τα κόκαλά μου και τουρτούριζα αλλά σκεφτόμουν ότι έπρεπε να ζήσω, λαχταρούσα να ζήσω” κατέληξε.

Φάνηκε τυχερός μέσα στην ατυχία του. Μακάρι και οι δυο πιλότοι που χάσαμε να είχαν την τύχη της δικιά του αλλά δυστυχώς “έφυγαν” για άλλους ουρανούς.

  • ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ