Η Παναγία του Βράχου είναι πιθανότατα ένα από τα πιο εκθαμβωτικά μέρη της ορεινής Κορινθίας που προκαλεί πρωτόγνωρο δέος σε κάθε επισκέπτη. Το μυστηριώδες κιι κρυφό εκκλησάκι στα λεγόμενα «Κορινθιακά Μετεώρα» κοντά στον οικισμό της Κάτω Ταρσού Φενεού.
Παναγία του Βράχου: Ένας επιβλητικός βραχώδης σχηματισμός με εντελώς κάθετες και σχεδόν λείες πλευρές.
Το μέσο ύψος είναι γύρω στα 40-45 μέτρα και εκτείνεται σε συνολικό μήκος 800 μέτρων, πλησίον της οριογραμμής των νομών Αχαΐας και Κορινθίας.
Δύο από τις πολλές ρηγματώσεις των απόκρημνων καταπτώσεων διαμορφώνονται σε σπηλαιώσεις κοιλότητες η μία εκ των οποίων έχει αποκτήσει θρησκευτική ιδιοσυγκρασία αφού εκεί είναι χτισμένη η ιδιότυπη Ιερά Μονή της Παναγίας του Βράχου.
Παναγία του Βράχου: H ιστορία της
Κατά την παράδοση, το εκκλησάκι της Παναγίας στον βράχο του Ταρσού, ιδρύθηκε ως εκπλήρωση τάματος από κάποια Ταρσινή γυναίκα, η οποία σώθηκε ως εκ θαύματος κατά την άλωση του Βυζαντινού Ταρσού από τον Μωάμεθ Β’ το 1458.
Ως γνωστόν, ο Μωάμεθ Β’ πολιόρκησε το κάστρο του Ταρσού και ανάγκασε τους πολιορκημένους να παραδοθούν. Από αυτούς που παραδόθηκαν, πολλούς τους φόνευσε, άλλοι συνελήφθηκαν αιχμάλωτοι και κάποιοι κατόρθωσαν να σωθούν. Από τις γυναίκες, άλλες τις πήραν μαζί τους σκλάβες και άλλες τις γκρέμισαν στο βράχο του Ταρσού (κατά άλλους, μερικές γυναίκες του Ταρσού πήδηξαν μόνες τους από τον βράχο για να μη γίνουν σκλάβες των Τούρκων), εκεί που είναι σήμερα η εκκλησία της Παναγίας.
Μια νεαρή μητέρα με το μωρό στην αγκαλιά της ικέτευε να λυπηθούν το παιδί της. Οι Τούρκοι όμως δε συγκινήθηκαν και την έριξαν από το βράχο μαζί με το μωρό. Εκείνη όμως, επικαλέστηκε τη βοήθεια της Παναγίας: “Παναγία μου, σώσε μας!” και ω του θαύματος, η γυναίκα βρέθηκε στη βάση του κάθετου βράχου στα 100 μέτρα σώα και αβλαβής.
Από ευγνωμοσύνη για τη σωτηρία της η γυναίκα αυτή διαμόρφωσε τη σχισμή του βράχου σε ναό, βάζοντας κάποιες εικόνες. Ο ναός σήμερα κοσμείται από αξιόλογες εικόνες, όπως της Παναγίας, του Χριστού, Κοιμήσεως της Θεοτόκου, οι οποίες χρονολογούνται στα 150 έτη και είναι έργα του αγιογράφου Ασημάκη Σκαλτζά.
